#miosc

Na ten temat mozna dużo napisał a tak w skrócie...
Jest to najcenniejszy dar jakim można obdarować drugą osobę. To piękne uczucie, a zarazem postawa życiowa, dzięki której nasze życie nabiera sensu. Dla mnie miłość znaczy o wiele więcej niż przyjaźń, bo jeśli prawdziwie kochamy, to jesteśmy również najlepszymi przyjaciółmi.
To setki kłótni, awantur, sprzeczek, dziesiątki przelanych łez. Ale jest to również piękne, gdy wspominamy wszystkie cudowne chwile, które przeżywaliśmy z naszą drugą połówką. Gdy kochamy prawdziwie jesteśmy w stanie oddać za kogoś swoje życie, poświęcić wszystko. Uczucie, które będzie tak samo silne o wschodzie jak i o zachodzie słońca. Uczucie, które przetrwa próby czasu i odległości. Uczucie, które będzie silniejsze z każdym pocałunkiem, ale też silniejsze po każdej kłótni. Uczucie, dzięki któremu wybaczamy, trwamy, czekamy, dbamy, wspieramy, pomagamy...Chcemy być kochani i chcemy kochać...

View more

To nie do końca tak.

---

Miłość jest cały czas, tylko może mieć różne odsłony.

---

W zależności od czasu trwania relacji ma również odpowiednie fazy.

---

Z czasem po prostu motyle w brzuchu przestają działać. Wkrada się rutyna, codzienność. Może nawet nuda, rozczarowanie. Okazuje się, że partner ma wady, wiele wad.

---

Tylko, czy to musi oznaczać koniec?

---

Nie. To jeden z naturalnych etapów. Od nas samych zależy, jak się w tym momencie zachowamy i czy go przetrwamy...

---

I w tym czasie dochodzimy do miejsca, w którym mogę przyznać Ci rację. Pary przestają się starać. To jest błąd. Jeśli miłość nie jest wystarczająco pielęgnowana, to prędzej, czy później - zginie.

---

Kiedy przestajemy dbać o to uczucie, to miłość zaczyna wygasać.

---

Jeśli kogoś naprawdę kochamy, trzeba włożyć w ten związek wiele pracy.

---

Przede wszystkim trzeba ze sobą rozmawiać. Spędzać czas, od czasu do czasu zrobić coś nowego. Trzeba się siebie nauczyć, starać, zdobywać z każdym nowym dniem.

View more

Chciałabym nauczyć swoje dzieci miłości do Boga, katolicyzmu, alternatywę przecież zawsze jakąś będą mieli patrząc na ten świat, w tym również miłość do narodu, jak już będą trochę starsze i bardziej rozumne, chciałabym im przedstawić dzieła np. Dmowskiego, Balickiego, Kwasieborskiego. Chciałabym też nauczyć je miłości do samych siebie, nie egoizmu, ale dbania o swoje potrzeby, walki o swoje zdanie, asertywności, nieulegania obcym wpływom, a także tego, że porażki budują nasze życie, wobec tego nie chcę ich chronić przed porażkami, ale nauczyć je, jak sobie z nimi poradzić, nie chcę też za nich czegoś robić, jego potrafią zrobić to same, ale jak najbardziej chcę im pomagać, wspierać je i nie zostawiać ich same. Chciałabym ich też nauczyć dokonywania mądrych wyborów, choć mam świadomość, że nie wszystkie takie będą 😜
Wiem, że macierzyństwo czy rodzicielstwo bywa trudne, czasami męczące, zdarzają się problemy, trzeba mieć dużo cierpliwości i odpowiedni stosunek do dziecka, nie wszystko w praktyce jest takie cudowne jak w teorii, ale przynajmniej chcę temu stawić czoła i wychować dziecko na osobę pewną siebie, wolną, odpowiedzialną i szczęśliwą. Nie stanie się to jednak, jeśli będę zbyt surowa, nie stanie się to też również wtedy, gdy będę na wszystko przyzwalać i niczego nie wymagać. To są moje zamiary - jak to wyjdzie, to czas pokaże.

View more

Nie da się posiadać ludzi. Zauroczenia są śmieszne. A taka romantyczna miłość, która nie może doczekać się spełnienia, jest z kolei przekleństwem. I to dostatecznie silnym oraz niebezpiecznym, by inspirować poetów. W niespełnionej miłości płynne są granice pomiędzy lojalnym oddaniem i obsesją. Czasem nie chodzi o brak wzajemności: być może kiedyś dwoje ludzi było partnerami, ale musiało się rozstać i nigdy nie mogło o sobie nawzajem zapomnieć. Pozostało im poszukiwanie w przyszłych ukochanych tego, co mieli lub planowali mieć razem, bo przecież życie nie mogło stać w miejscu. A może losy nieszczęśliwych kochanków nadal cyklicznie się ścierały, kusząc ich do powrotu? Połączyć się mogli zawsze, jednak dobro obojga wymagało innego kierunku.
Jest to sytuacja nie do pozazdroszczenia, jedna z najtrudniejszych lekcji o życiu: chcieć być znającymi się najlepiej przyjaciółmi potrzebującymi tylko siebie nawzajem, pragnąć cudzego szczęścia, ale jednocześnie darzyć niechęcią każdego, kto się do tej osoby zbliży. Tłumić absurdalną, gorzką zazdrość i wiedzieć, że Twój czas dobiega końca. Tę osobę musisz przecież kiedyś oddać w ramiona godne zaufania, bo zasługuje
na coś więcej niż wspólna samotność, tylko na każdego jej kandydata patrzysz z niesmakiem. I w głębi serca denerwuje Cię, ile tenże przybysz otrzymuje względów bez jakichkolwiek wyrzeczeń, nie znając się z nią równie dobrze. Po prostu ma wszystko.
A może to egoistyczne z Twojej strony, bo to on właśnie jest osobą, która zaoferuje jej wszystko, czego Ty nie masz?
Twój czas dobiega końca. Być może czas nauczyć się kochać ludzi, którzy nie są tą osobą, co zawsze. Tylko bez zmuszania się do uczuć i wmawiania sobie ich. Nikomu w tym układzie nie będzie lepiej, gdy siebie i wszystkich okłamiesz.

View more

[L] Chcieliśmy zachować spójność tytułów pomiędzy „Hadakeru...” i „Renai...” z uwagi na powiązania bohaterów występujących w obu mangach. Jako że „Renai…” dotyczy odczytania słowa „miłość”, bo jeden z bohaterów jest prostym chłopakiem i ma problemy z trudniejszymi krzakami, ustaliliśmy, że polski tytuł będzie brzmiał: „Jak odczytać miłość?”. W związku z tym pierwszy z komiksów dostał tytuł: „Jak usłyszeć miłość?”, co zresztą ściśle łączy się z jego pierwotnym znaczeniem. Zresztą polski tytuł idealnie wpisuje się w samą treść, bo chodzi właśnie o wyłapanie pomiędzy wypowiedzianymi słowami tę czułość i troskę, jaka wiąże się z miłością.
Wydawnictwa nie mają monopolu na tytuły. Owszem, wszyscy staramy się unikać kopiowania tytułów, ale zbliżone brzmienie wynika najczęściej z tego, co zapodał sam autor.

View more