#romantyzm

Szczerze to przez gimnazjum znienawidzilam ich obu i nie lubie jakos szczegolnie ani jednego ani drugiego, mimo ze sam w sobie pan Mickiewicz i pan Słowacki to dość ciekawąe persony. Dzieła Mickiewicza za nawiazywania do slowianszczyzny, folkloru ale i do walki o własny narod. Uwielbiam historię tego obrzydzonego maturzystom "Pana Tadeusza" oraz Dziady cz. III i II o ile dobrze pamietam. W gimnazjum tego nienaiwdzilam za to uwielbialam tą cześć o przywolywaniu duchów. I co slowianskie dziady moi mili panstwo, dlatego propsiki dla Mickiewicza ale i dla Słowackiego, poniewaz jak jego wiersze slabo pamietam OPROCZ CUDOWNEJ BALLADYNY tak okazuje sie ze Juliusz był mistykiem i rowież nawiązywał pięknie do ludowosci, słowianszczyzny. Chyba zmienie o nich zdanie.
Adam Mickiewicz i Julisz Slowacki to epoka romantyzmu a romantyzm był w tych czasach pod wzgl literatury taką epoką dosć morcznawą bym powiedziała. Kojarzy mi sie glownie z niespelniona lub tragiczna miłoscią. aa wgl bardzo lubie luliterature osadzona w vajbie czarnego romantzmu mmmm.

---

No i mocno bekuje ze sporu pomiedzy Mickiewiczem a Słowackim. :D glownie chodzilo o odkienne poglady polityczne.

View more

W zoo można z bliska zobaczyć wiele zwierząt, których nie mamy okazji widzieć na co dzień, to spora atrakcja i cieszy oko, ale z drugiej strony myślę, że zwierzęta nie mają tam w pełni odpowiednich warunków, męczą się i tak naprawdę bardziej jest mi ich żal. Szczególnie uświadomiłam to sobie niecały rok temu, gdy z chłopakiem poszliśmy do zoo i widziałam, jak zwierzęta tam po prostu głupieją.
Jeśli chodzi o muzeum sztuki, to zależy jaka to sztuka. Nie interesują mnie współczesne, typowo dzisiejsze obrazy, rzeźby czy coś, więc nie na każdą wystawę bym się wybrała. Ale bardzo lubię sztukę minionych epok literacko-kulturowych, zwłaszcza romantyzm, trochę późniejszy okres też może być, oświecenie, barok, renesans. Uwielbiam muzea historyczne, muzea, z których można się czegoś nauczyć, wydobyć jakąś fajną wiedzę, lubię zwiedzać.

View more

Nie kocha się za coś; ani za cechy charakteru, ani za wygląd, tylko pomimo czegoś.
Mogą mi imponować jakieś jego cechy, mogą mi się podobać, np. jego wartości chrześcijańskie, jego romantyzm podobny do tego XIX-wiecznego, ideowość, katofaszyzm, indywidualizm, bunt przeciwko zasadom tego świata, taki prawdziwy nacjonalizm z obeznaniem w temacie, dusza rewolucjonisty, umiejętność wspierania mnie, słuchania, roztropność, wierność, opiekuńczość, ciepło, stanowczość, ambicja, nastawienie kolektywne niż egoistyczne i materialistyczne, rycerski stosunek do mojej osoby, rycerskie, średniowieczne ideały. No i też bardzo zaimponowała mi jego ogromna wiedza w dziedzinie historii, to taki historyk z prawdziwego zdarzenia 👌 To tak głównie. Cieszę się, że mnie szanuje, na nic nie naciska i niczego na mnie nie wymusza, tylko jest dla mnie taki dobry.

View more

Jeśli definicją romantyzmu są kwiatki, spacery za rękę i inne takie podobne rzeczy, to mógłbym powiedzieć, że tak, ale nie.
Czy z romantyzmem nie jest tak jak z miłością? Że ma wiele definicji, a każda po trochu jest prawdziwa, ale tak po trochu w zależności od sytuacji i aktualnego stanu psychicznego?
Raz powiesz, miłość jest wtedy kiedy uśmiech tej osoby jest dla ciebie najpiękniejszym obrazem w życiu- i to będzie prawda.. a za chwilę jeśli kogoś kochasz to pozwolisz mu odejść, bo nie wiem, płacze przez ciebie- no też myślałem, że to prawda, dziś wiem, że nie.
Pierwsza myśl, która przychodzi mi na myśl, widząc słowo" romantyzm" jest kolacja przy świecach, spacer brzegiem morza pod gwiazdami. I można powiedzieć, że to dobra definicja, odpowiednia. Moją definicją jest wpatrywanie się w jej oczy, aż się nie zarumieni. Wysyłanie jej memów nawiązujących do jakiejś rozmowy, wydarzenia o których tylko my wiemy. Pisanie jej, że jest tak wkurwiająca, że aż piękna zarazem, bo jest wkurwiająca ale oboje zdajemy sobie sprawę, że jak tylko byłbym obok i dźgnął ją po takim komentarzu w policzek, to dostałbym wiązankę wyzwisk, a jednocześnie jej zawstydzenie. Walka z nią o to, żeby wzięła witaminy i mówię dosłownie walka. Bo nigdy o siebie nie zadbała, nigdy nie pozwoliła, żeby ktoś to zrobił za nią, a ja chcę dbać o nią nawet kosztem podbitego oka.
Wykonanie telefonu z cichą nadzieją, że ma czas i odbierze- szczególnie po kłótni- żeby powiedzieć, że jest psychopatką z rozdwojeniem jaźni, ale i tak ją kocham, bo wiem, że jakkolwiek nie byłaby zła, to się uśmiechnie.
Wyczekiwanie, żeby zobaczyć ją na kilka chwil i dotknąć, bo nikt nie ma tyle siły wtedy i nikt nigdy nie wtulał się we mnie, jak ta mała pchełka.
Nie wykluczam spacerów, kolacji, ale co to za spacer za rękę, jeśli można zabrać jej wino i uciekać żeby goniła cię lekko wkurzona, a potem dać się złapać i " przeprosić" pocałunkiem?
Mogę powiedzieć, że romantyczny jestem, ale w specyficzny sposób, dla niej.

View more

Hürrem — baran ♈ — ambicja, odwaga, energia, przedsiębiorczość, egocentryzm, dominacja, impulsywność, niecierpliwość.
Çihangir — ryby ♓ — empatia, lojalność, tolerancja, ambicja, intuicja, pamiętliwość, przewrażliwienie, zazdrość.
Selim — wodnik ♒ — niezależność, ambicja, władczość, upartość, buntowniczość, niecierpliwość, słomiany zapał.
Fatma — strzelec ♐ — optymizm, śmiałość, dostojność, rozsądek, nieostrożność, zmienność, beztroska.
Nursah — panna ♍ — czystość serca, bystrość, uprzejmość, praktyczność, delikatność, negacja, drobiazgowość, kapryśność.
Sah — koziorożec ♑ — odpowiedzialność, mądrość, ambicja, powaga, bezwzględność, samotnictwo.
Huricihan — waga ♎ — sprawiedliwość, romantyzm, urok, idealizm, kłótliwość, niezdecydowanie, gadatliwość, próżność.
Nurbanu — byk ♉ — żarliwość, determinacja, zmysłowość, cierpliwość, logiczność, upór, przesądność, krnąbrność, samozadowolenie, zazdrość.
Nuriye — panna ♍ — czystość serca, bystrość, uprzejmość, delikatność, negacja, drobiazgowość, wstrzemięźliwość.
Esmanur — baran ♈ — ambicja, odwaga, energia, przedsiębiorczość, dominacja, impulsywność, niecierpliwość.
Bayezid — byk ♉ — żarliwość, determinacja, upór, krnąbrność, samozadowolenie, zazdrość.
Mustafa — lew ♌ — szlachetność, siła, filantropia, serdeczność, opiekuńczość, lojalność, arogancja, samozadowolenie, próżność, pycha.
Mihrimah — strzelec ♐ — śmiałość, dostojność, rozsądek, nieostrożność, zmienność, beztroska, niekonsekwencja.
Costanza — rak ♋ — wyobraźnia, intuicja, uczuciowość, troskliwość, ostrożność, zmienność, nadwrażliwość.
Zbigniew — skorpion ♏ — szczerość, prawdomówność, lojalność, czułość, zdyscyplinowanie, perfekcjonizm, złośliwość, mściwość, okrucieństwo.
Yigit — bliźnięta ♊ — witalność, przenikliwość, zaradność, zręczność, niecierpliwość, powierzchowność, niezdecydowanie.
Rana — rak ♋ — wyobraźnia, intuicja, nieustępliwość, uczuciowość, troskliwość, drażliwość, zaborczość, nadwrażliwość.

---

// M.

View more

Ciężko w takiej sytuacji doradzić coś poza rozmową, bo albo dogadacie się, albo powinniście się rozstać, jeżeli naprawdę jest Ci źle.

---

Nie wiem, usiądź z nim, podejmij ten temat jeszcze raz, wytłumacz mu dlaczego to jest dla Ciebie ważne, powiedz jak się z tym czujesz, poinformuj go, że jest Ci źle, zapytaj co dla niego jest romantyczne, może on romantyzm okazuje na całkiem inne sposoby, przez co Ty nie możesz tego dostrzec.
Może sam z siebie nie myśli o świeczkach czy innych tego typu romantycznych szczegółach, ale nie będzie mu przeszkadzało, jeśli Ty będziesz o to dbała.

---

Nie każdy zwraca uwagę na romantyzm, nie każdy go potrzebuje, ba, nie każdy go lubi, niektórych ludzi wręcz irytuje taka otoczka.
Może dojdziecie do jakiegoś kompromisu, może umówicie się, że kilka razy w tygodniu seks będzie po Twojemu, w Twoim klimacie i wtedy Ty zadbasz o całą otoczkę, a kilka razy będzie tak jak on lubi? Może poszukaj w internecie jakichś zabawek, akcesoriów, które nakręcą atmosferę w kierunku bardziej romantycznej, a jego po prostu zainteresują, bo będą nowym doświadczeniem?

View more

Następną książką, którą chciałabym wam polecić jest to książka z literatury obyczajowej.
"Biuro M"- Alek Rogoziński, Magdalena Witkiewicz
On- życiowy pechowiec. Czego się nie tknie, zmienia w katastrofę. Na szczęście zawsze może liczyć na pocieszenie w kobiecych ramionach. Ona- kiedyś całkiem ładna dziewczyna, dziś ukryta pod kilkoma warstwami szaroburych swetrów i strasząca wiecznie naburmuszonym wyrazem twarzy. Nie wierzy w miłość i związki. Jedynym mężczyzną w jej życiu jest pozbawiony męskości kot. Oboje zaczynają pracę w biurze matrymonialnym, prowadzonym przez szefową z piekła rodem. I choć wydaje im się, że ich zajęcie będzie miłe, proste, a nawet nieco nudne, to szybko przekonują się, że kojarzenie par to wyjątkowo trudne zadanie. I że można przy nim nie tylko przeżyć przygody jak z filmu grozy, to jeszcze nabrać wątpliwości, czy w dzisiejszych czasach romantyzm to coś więcej niż tylko hasło w słowniku...
---
Ktoś czytał? :)

View more

Jeśli w moim przypadku można mówić o romantyzmie, to raczej nie jest to ten dzisiejszy kiczowaty, który jest prezentowany w amerykańskich komediach romantycznych, ale ten zbliżony do XIX-wiecznej postaci romantyka. Piszę "zbliżony", ponieważ są cechy, z którymi nie do końca się utożsamiam, jednak biorąc pod uwagę obraz romantyka w całokształcie, to jest mi do niego blisko i sporo tych cech, sposobu życia podzielam. Podobnie jak mój Skarbeł. A jeżeli miałabym powiedzieć coś o uczuciach i romantyzmie w związku... nie dzielimy się nimi z całym światem, czasem coś możemy wspomnieć, ale generalnie uczucia są dla nas i intymnie przeżywamy tę romantyczność między nami. W sumie to się nie spodziewałam, że Skarbeł obudzi we mnie aż taki potencjał romantyzmu, skoro dawniej byłam do niego negatywnie nastawiona, a może nawet go wypierałam. W każdym razie XIX-wieczny romantyzm - z pominięciem pewnych wyjątków - dla którego czysta miłość jest priorytetem, jak i wiara, intuicja, bunt przeciwko światu, normom społecznym i konwencjom, indywidualizm, dążenie do celu w pojedynkę (akurat w moim przypadku uległo to modyfikacji, bo już we dwójkę), nacisk na duchowość i metafizykę, rozdarcie wewnętrzne, tęsknota za rajskim światem, fascynacja kulturą średniowieczną, wolność wiodąca lud na barykady, walka, poświęcenie idei, choćby mimo wszystko, no i trochę inne spojrzenie na świat, głębsze i filozoficzne. W pewnym sensie odnajduję w tych cechach siebie i swoje pragnienia. Pod tym kątem można określić mnie mianem osoby romantycznej.

View more

Uważam, że intercyza jest bardzo rozsądnym i odpowiedzialnym krokiem. Jestem zwolenniczką pełnej niezależności finansowej i pełnej ochrony swoich dóbr, poza tym myślę realnie i zdaję sobie z sprawę z tego, że ludzie czasami się rozstają.

---

Dlaczego prowadząc swoją działalność gospodarczą, sama w nią inwestując i generalnie samodzielnie pracując na jej milionowe dochody miałabym bić się o nią w sądzie i dzielić się nią podczas rozwodu z małżonkiem, który palcem przy jej rozwoju nie kiwnął? Albo dlaczego miałabym pozwolić na jakąkolwiek decyzyjność?
Albo dlaczego w sytuacji, gdy mój małżonek zacząłby popadać w długi z powodu na przykład hazardu, wierzyciele mieliby siadać na mój majątek?

---

Miłość miłością, małżeństwo małżeństwem, romantyzm romantyzmem, ale warto myśleć trzeźwo i umieć zabezpieczyć się finansowo, bo ludzie się zmieniają, ludzie wpadają w problemy finansowe, ludzie zdradzają, odchodzą, a potem jest się zależnym od człowieka, od którego nie da się odejść, bo zostanie się bez grosza przy duszy.
Różnie w życiu bywa. Nie jestem zwolenniczką życia z klapkami na oczach.

View more

O kurde, to mam teraz rozterkę.

---

Na logikę wzięłabym bez zastanowienia to pierwsze. Miłość bezpieczna z dobrym zakończeniem jest bardziej przyciągająca niż toksyczna relacja z psychopatą po którym nie wiadomo czego się spodziewać.

---

Lecz z drugiej strony dominuje we mnie bardziej ta dziwna strona i ciekawe relacje są dla mnie na wagę złota. Jak dużo się dzieje, pojawiają się tajemnice i wychodzą dziwne rzeczy jest to dla mnie takie... Ożywiające!

---

Super piękną miłością z romansideł mogłabym się szybko znudzić. W sensie byłoby na pewno pięknie przez parę miesięcy, ale później czułabym, że ta moja dziwniejsza natura się w niej nie odnajduje. A nie chciałabym tego tłamsić. Bycie księżniczką nie jest dla mnie, zawsze wolałam być rycerzem hah.

---

Dlatego drugi przykład jest dla mnie o wiele bardziej kuszący niż pierwszy, choć na pozór 1 jest idealna. Jeżeli w przypadku 2 zginął by bo chciał mnie chronić, osłonić bo zostaliśmy uwikłani w jakąś sprawę... To dopiero brzmi romantycznie! Choć serce zranione i roztrzaskane.

---

W moim życiu nie planuje spokoju i zakładania rodziny. Dlatego po tych drobnych rozterkach wybieram 2. Może źle, może dobrze, ale mam nadzieję, że jest to bardziej zrozumiałe po tym co napisałam.
Tylko wariaci są coś warci.
Dzięki za tak ciekawe pytanie!

View more

Dużo by wymieniać, ale przede wszystkim urzekła mnie w nim jego inteligencja, elokwencja, to, że jest tak oczytany, bardzo podobają mi się jego wartości, idee i zasady moralne, wiara w Boga, obrona katolicyzmu, jego romantyzm, nietuzinkowość i to, że jest niekonwencjonalny. Nikt nie jest idealny, każdy ma swoje grzeszki na sumieniu i wady, on także, nie neguję tego, ale mimo wszystko naprawdę jest świetnym chłopakiem, traktuje mnie z niezwykłym szacunkiem i czułością, ciepłem, zwłaszcza na żywo można tego doświadczyć, jest taki troskliwy i opiekuńczy. Pewnych jego cech nie było widać od razu, musiałam trochę poczekać, żeby je ujrzeć, ale gdy nastąpiło u niego odblokowanie tych wspaniałości, które w nim siedziały, to serio mogę powiedzieć, że dzięki niemu jestem najszczęśliwszą kobietą na świecie. Nie jest też egoistą, który myśli wyłącznie o sobie, potrafi spojrzeć dalej niż poza czubek własnego nosa, potrafi być empatyczny i podejść do danej sprawy nie tylko ze swojego punktu widzenia, potrafi mnie zrozumieć, próbować przynajmniej i okazać wsparcie, a jednocześnie zachowuje spokój i jest łagodny, dyplomatyczny. Potrafi się poświęcić, zrezygnować z czegoś, pragnie mojego szczęścia. Ja tego doświadczam na co dzień. Stara się, dba o mnie i o naszą relację. Można z nim pogadać o wszystkim. Nie lubię ludzi do siebie porównywać, nie powinno się tak czynić, ale ja naprawdę poznałam wielu różnych chłopaków, z różnymi charakterami, poglądami, wartościami, każdy był inny, lecz żaden nie był dla mnie tak dobry jak właśnie mój Skarbeł. I oby nigdy się to nie zmieniło. Chłopak jest fantastyczny. A przyjaźnimy się prawie półtora roku, a razem w związku jesteśmy dopiero 5 miesiąc, wiele przeszliśmy i doświadczyliśmy, no i naprawdę jestem szczęśliwa. To nie są rzeczy, które w nim kocham, bo kocha się pomimo czegoś, a nie za coś, to po prostu są cechy, które mi się w nim podobają.

View more

Typem romantyka jest mój chłopiec, może w troszkę innym znaczeniu niż dziś rozumuje to świat, ale myślę, że ta jego wiara w ideały i wartości, troska o dobro narodu i dążenie do jego wolności, bunt przeciw normom społecznym, tajemniczość, fascynacja kulturą średniowieczną, protest przeciwko wyzyskowi człowieka to coś, czym mnie jakiś czas temu na swój sposób zaraził 😜 I w sumie dostrzegłam w romantyzmie drugie dno, spojrzałam na niego głębiej. Może osobiście uczucia dla mnie nigdy nie będą stać wyżej nad logiką i racjonalizmem, jestem za tym, aby to połączyć, ale reszta by się zgadzała. To właśnie romantycy i idealiści są tymi, którzy potrafią zdobywać świat, są w stanie wziąć do ręki broń, wywalczyć sobie wolność, potrafią przełamywać wszelkie mury i bariery, to do nich świat należy. Nie pochwalam pewnych zachowań romantycznych, zwłaszcza tych polskich, które nie mają pojęcia realiów świata i życia politycznego, ale pomijając ten szczegół, to romantyzm jest naprawdę świetny. Podoba mi się malarstwo romantyczne, muzyka romantyczna, szczególnie organowa, a już w ogóle ta w wykonaniu L.J.A. Lefebure-Wely'ego, A. Guilmanta, N.J. Lemmensa i C.A. Francka to absolutna wspaniałość ❤️
Nie wszystkie, ale spora część koncepcji i ideałów romantycznych zaczęła do mnie przemawiać i też w nich odkryłam cząstkę siebie. Nie tak, jak rozumuje to dziś świat, że kwiatki, śpiewanie piosenek pod blokiem czy pocałunek w blasku księżyca czy coś xD Ale coś zbliżonego do XIX-wiecznego romantyzmu. Jakoś tak ten romantyzm polubiłam.

View more

Odpowiadałam już na to. W dużym skrócie - podoba mi się jego nietuzinkowość, romantyzm, ideowość, katofaszyzm xD, inteligencja, rozum i godność człowieka, to, że potrafi pokazać, że mu zależy, potrafi być kochany, jest w stanie mnie wysłuchać i podejść do mnie dyplomatycznie, nie jest egoistą, który myśli wyłącznie o sobie, ale potrafi na mnie lub na dany problem spojrzeć szerzej i głębiej, przez co ostatecznie zawsze potrafimy dojść do porozumienia; szanuje mnie i mój czas, akceptuje mnie, nigdy mi się nie narzuca, umie rozmawiać, poświęcić coś, nie jest normikiem, no i wsparcie od niego jest znaczące ✌️ Jest po prostu bardzo fajny. Wiadomo, nie jest idealny, nie widzę w nim chodzącego aniołka na ziemi ani nie ubóstwiam go na każdym kroku, wiem, że ma wady i słabsze strony, ale pokochałam go pomimo to i ogółem to jest naprawdę dobrze.

View more

Może mój "romantyzm" można utożsamić z tym, że jeśli kogoś naprawdę pokocham, to będę starała się uczyć tej miłości i kochać do samego końca. Będę w tej szarej, codziennej rzeczywistości dawała maleńkie oznaki miłości i sama bardzo chciałabym takie otrzymywać od partnera. A te maleńkie oznaki miłości to chociażby przytulenie, dawanie buziaka na dobranoc, gdy ja lub mój partner mamy jakiś problem, to złapanie się za rękę i szczere wyznanie, że się kocha tę drugą osobę i że sobie poradzimy. To również niepozorne zdanie "Ubierz się ciepło", gdy za oknem jest zimno i można się zaziębić. Właśnie wydawać by się mogło, że ta miłość w tej szarej codzienności jest czymś romantycznym, ale dla mnie jest to naturalne i oczywiste.

---

Natomiast nie wymagam kwiatów codziennie, śpiewania mi piosenek, pisania dla mnie wierszyków, zabierania mnie co tydzień na romantyczną kolację do restauracji i conocnych pikników w świetle księżyca. Nie wymagam tego, by chłopak obsypywał mnie nieustannie prezentami, by ślęczał nade mną jak piesek, nie dawał mi życia, nie chcę, by zasypywał mnie cukrem pudrem. Chcę naturalnej, codziennej miłości. Miłości, która z każdym dniem będzie wzrastać, będzie silniejsza. Miłość, która dawana zacznie zmieniać życie na lepsze. Chciałabym trochę uczuciowości, zaufania, wiary we mnie i w nas, zdrowego zainteresowania, dbania o nasz związek. I wierzę, że jeśli obie strony dają z siebie coraz więcej, to nawet po latach ta miłość nie zgaśnie. Reasumując - może tylko pod tym kątem można uznać mnie za "romantyczną", ale ja tak na to nie patrzę.
Usłyszałam ostatnio od dziewczyn w pracy, że nie jestem w ogóle romantyczna, gdy im powiedziałam, że no w sumie miło mi jest dostać kwiatka na dzień kobiet, ale wolałabym coś praktycznego, bo te kwiaty 2 dni oko nacieszą i zwiędną xD I w sumie takie mam też podejście xD

View more