#rysowanie

„Każdy jest w podróży ze swoją skórą i pięknem; moja filozofia piękna bardzo się rozwinęła — nawet w ciągu ostatnich dwóch lat ewoluowała. Zdałam sobie sprawę, że dla mnie bardziej subtelny jest lepszy, a mniej znaczy więcej.”

---

„ [Rhode] to wyselekcjonowany asortyment niezbędnych rzeczy. Chciałam stworzyć skuteczne formuły, do których warto wrócić — dostępne i niedrogie.”

---

„Najważniejszym krokiem dla mnie [w rutynie] jest zawsze przygotowanie do pielęgnacji skóry. Myślę, że to naprawdę pomaga w sposobie, w jaki robi się makijaż i w jaki sposób makijaż przylega do skóry.”

---

„Wiem, że wiele osób dziwne jest używanie rąk do makijażu, ale po prostu czuję, że nie uzyskuję tak przyjemnego naturalnego wykończenia, gdy nie robię tego w ten sposób.”

---

Następnie używa korektora Kosas Revealer Concealer i dzieli się odkryciem TikToka: rysowanie korektora od zewnętrznego kącika ust do linii szczęki poniżej kości policzkowych. „Nakładanie go tam zdecydowanie robi dużą różnicę — wydaje mi się, że daje Ci uniesiony, bardziej wyrzeźbiony wygląd.”

---

„Jestem tak przytłoczona i doceniana przez inne kobiety wspierające moją markę i wspierające mnie, więc chcę móc konsekwentnie robić to samo, ile tylko mogę.”

---

„Ponieważ mam piwne oczy, wszystko, co jest bardziej brązowe i szare, a nawet fioletowe, wydaje mi się, że w pewnym stopniu wzmacniają malusieńki zielony blask, który mam w moich oczach. Zawsze lubię trochę olśniewający, trochę iskrzący się makijaż zwłaszcza jeśli jest to wieczór randkowy lub inna okazja.”

---

„Spoglądam wstecz i odwołuję się do wielu lat 90. i tak wielu supermodelek i aktorek [z tej ery], ponieważ czuję, że emitują ten vibe i energię jak blask.”

---

„Naprawdę uwielbiam mój naturalny kolor ust, więc czuję, że za każdym razem, gdy mogę znaleźć produkty, które sprawiają wrażenie, że je wzmacniają, zdecydowanie przyciągam te produkty i te kolory.” Mając prawie kompletny makijaż, ujawnia produkty, które wszędzie ze sobą nosi: puder do utrwalania, który zwalcza nadmiar błyszczenia, oraz odżywczą formułę do ust Rhode: „Nie wychodzę z domu bez tego, bez względu na wszystko, rano lub w nocy.”

View more

Zacznij.
Poważnie mówię, lepszej rady nie dostaniesz. Po prostu znajdź to, czym chciałbyś tworzyć i zacznij. Mogę Ci pomóc w doborze sprzętu, polecić farby i cienkopisy, tylko musiałbyś się bardziej określić czego potrzebujesz i od czego chciałbyś zacząć.
Rysuj to, na co masz tylko ochotę. Jak nic Ci nie wpada do głowy, a masz na to czas i chęci, to staraj się przenosić na kartkę to co widzisz. Czerp inspiracje ze świata, ze zdjęć.
Ćwicz swój nadgarstek, w internecie znajdziesz mnóstwo poradników jak narysować prosta kreskę bez linijki, czy koło bez cyrkla. Im lepiej bedzie Ci to wychodzić, tym łatwiej będzie szło Ci rysowanie. Ah, no i ludzie są trudni, polecam zacząć od martwej natury i zwierząt.
I przede wszystkim, nie zniechęcaj się. Mi też nie wszystko wychodzi (a już na pewno nie od razu) i nie zawsze jestem zadowolony z tego co uda mi się twórczego z siebie "wypluć". Kozacko, że zaczynasz, koniecznie się pochwal jak już coś narysujesz.

View more

Było, ale dosyć dawno, także nie ma problemu przybliżę jak to było z moimi początkami.
Na pierwszy ogień poszedł tort. Z okazji urodzin tego mojego, a że ja jeszcze tematy szkolne, wiecznie spłukana, to trzeba było coś odwalić. Od serca xd Mama mi mówiła co i jak, kremy, co prawda były z torebki (teraz już po coś takiego nie sięgam), dosyć sprawna robota, wszystkim smakował, czekoladowo-śliwkowy był. Ale wtedy jeszcze nie poczułam, że to jest to.
Tak naprawdę rozkręciłam się dopiero jak zamieszkaliśmy razem, a że słodkie lubiłam pojeść, to pieczenie mnie zainteresowało. O wiele bardziej niż gotowanie. Właściwie to pieczenie zastąpiło mi rysowanie. Już nie miałam na to tyle czasu i spokoju, ani chęci, więc poszłam nową ścieżką. Pamiętam, te pierwsze stresy, co by nic nie sknocić, trzymanie się ściśle przepisu... No ale podobało mi się. Zachciałam próbować coraz to nowszych rzeczy, dzielić się z rodzinką, wszystkim smakowało, nawet mówili, że mamę prześcignęłam ze swoimi umiejętnościami, to coś sąsiadom dałam, to kolegom z pracy tego mojego, zbierałam coraz więcej pochwał, a to przecież zachęca do działania. No to sobie działam. Tym bardziej, że dobrze to na mnie wpływa. Zawsze pierwszy kawałek jest dla mnie, żebym wiedziała, co ludziom daję xd Z początku piekłam, żeby zjeść coś dobrego, teraz piekę dla samego pieczenia.
Nawet nie pamiętam jak to się stało, że zrobiłam coś na zamówienie... Ale zdarza mi się czasami, ktoś komuś mnie poleci i o, mam swoje fuchy. Super sprawa, bo to od początku do końca moje, coraz więcej robię według własnych pomysłów i w sumie nie pamiętam, żeby komuś nie smakowało... Chyba tylko takim "niejadkom", co to słodkiego nie lubią. Bo tak, to ludzie mówią, że moje ciasta są takie w punkt, nieprzesłodzone i pytają jak ja to robię, że mi tak dobre wychodzą xd A tajemnica jest taka, że robię je pod siebie, żeby mi smakowało xd Do tego byle jakich składników nie użyję. A przede wszystkim jest to coś co uwielbiam robić <3
Czyli tak w skrócie - wyszło to z nadmiaru czasu, z którym nie wiedziałam co zrobić i z miłości do słodkości.
Jak mieszkałam z rodzicami, to nawet nie pomyślałam, żeby czymś takim się zająć. Kuchnia to twierdza mojej mamy była. Co prawda ciast jakiś wymyślnych nie robiła, ale dobre, więc nie miałam impulsu, żeby spróbować.

View more

Mój największy koszmar.
To dość rozwlekłe wydarzenie.
Właściwie nigdy się od tego nie uwolnię.
Te najgorsze momenty rzadko do mnie wracają, staram się ich nie dopuszczać, ale moja codzienność kręci się wokół skutków tego wydarzenia.
Czyli kijowo. Ale da się z tym żyć, myślałam, że będzie gorzej. Ale idzie przywyknąć. Na tyle żeby funkcjonować.
Miałam taki okres w życiu, gdzie większą część dni spędzałam na wylewaniu łez. Odcięłam się od wszystkich, bo nikt mnie nie rozumiał. Moje przyjaźnie poległy. Nie miałam sił na udawanie, spełnianie ich oczekiwań. Udawanie, że jest w porządku, kiedy rozpadałam się na milion kawałków i nie miałam pojęcia jak przez to przejść. Porzuciłam rysowanie. A to było coś dla mnie ważnego. Nie mogłam czytać, a przecież to również uwielbiałam. Zmieniłam się. Straciłam dawną siebie. Zapomniałam jak to jest się uśmiechać... Na szczęście po latach nauczyłam się tego na nowo, ale już nie wróciłam do dawnej formy. Mam wrażenie, że jestem marną namiastką dawnej mnie. A kiedy zdarza się, że zalewają mnie migawki zdarzeń, które mnie zniszczyły... Jestem kupką nieszczęścia. Nie chcę tego czuć. Nie chcę do tego wracać. To mnie przytłacza. Dobija. Ogarnia mnie smutek, poczucie beznadziei, braku sensu i chęć zniknięcia. Usunięcia się. Nienawidzę samej siebie i tego, że nie potrafię być normalna.
Cholera jasna, pękam. Wiedziałam, że tak będzie, kiedy poruszę ten temat, mimo że to takie ogólnikowe... Ale trochę zakopanych emocji i wspomnień odżyło, także na tym skończę, zanim będzie za późno, żeby to załatać.

View more

Nie oglądam w ogóle telewizji. Moi rodzice oglądają i robią się przez to zgorzkniali i smętni. Jeśli mam odpoczywać, to wolę przy tym nie myśleć - rysowanie, słuchanie muzyki, spacer. A oglądajac telewizję jeszcze bym się nabawił sceptyzmu jak tata: ta partia zła, ta partia zła, i w końcu by nie było na kogo głosować. Nie chcę tak myśleć. Wolę sam kształtować prawdę, a na to, co się dzieje w telewizji nie mam wpływu. Seriale są nagrane, wiadomości zmanipulowane, a reklamy to już kwintesencja mojej nienawiści do kapitalizmu. Ja, nie mając pracy, samochodu i możliwości użycia swoich talentów mam płacić abonament i oglądać jak ktoś przez kilka minut coś reklamuje i na tym zarabia? Jakbym był influencerem, to na żadne reklamy bym nie zezwalał, żeby dać przykład. Ogrodzić się sponsorami i wyciskać z ludzi to każdy potrafi, a dać coś od siebie to już nawet księża przestają umieć.

View more

Moim zdaniem nie.
Oczywiście znajdą się osoby które powiedzą że tak.
Ale czy trzeba palić lub pić by się odstresować?
Czy przez stres mamy sobie niszczyć zdrowie?
Otóż nie.
Uciekanie w palenie by się odstresować jest głupotą, bo nie dość że się uzależniamy to i trujemy organizm.
Sam ostatnio dużo się stresuje i mi pomaga by się uspokoić, pisanie, rysowanie, spacer, jazda rowerem, spotkanie się z przyjaciółmi lub rodziną, ugotowanie czegoś, oglądanie filmów oraz słuchanie muzyki.
Mógł bym tak wymieniać i wymieniać, więc naprawdę jest dużo innych i lepszych sposobów by unikać stresu.
Oczywiście nie mam nic do osób które palą, uważam że każdy robi to co lubi, jednym słowem jego życie jego zasady.
Ale zawsze możemy takiej osobie powiedzieć by rzuciła jeżeli nam zależy na jej zdrowiu.
Pamiętajmy by nie zmuszać nikogo do niczego.
Inni sami muszą dojść do zmian z własnej intencji.
Dużą rolę też tu stanowi "wsparcie", i jeżeli ktoś postanowi jednak rzucić nałóg wspierajmy go w tym :)
Mam nadzieję że dość dobrze wyczerpałem ten temat.
Miłego dnia ;)

View more

03.02.2021
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Śniło jej się, że zwariowałem
Chodziłem w łachmanach
Opiętych kaftanem
I ledwo stałem
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

---

Właśnie, aby nie czuć tracenia czasu stwierdziłam, że ustawię sobie budziki co godzinę, aby być systematycznym w sprawdzaniu wiadomości i tworzeniu ciekawych postaci na picrew, czy zwykłego postu na mój profil na facebook'u. Aczkolwiek tracenie poczucia czasu mówiące o systematycznym oddziale mojego rozumowania zapomnienia z ubytkami pamięci w mózgu to nie wszystko, nawet mniejszość, jeśli chodzi o stricte. organizacje swojego siebie. Jeśli chodzi o poczucie czasu w kategorii, że niepotrzebnie na coś tracę czas to na pewno na nie motywację i niechęci do wykonania tak naprawdę bardzo ciekawych czynności, tudzież rozwijania moich zainteresowań, zwyczajnie siedząc przed laptopem cały dzień i oglądając jakieś filmiki na portalach, wszystko super, ale postarajmy sobie to wpoić do fantazji, oglądanie filmów jest dobrym odprężeniem, ale gdy nie robimy tego zbyt wiele i zapominamy, iż nawet oglądamy coś naprawdę ciekawego, więc biorę to pod umiar.

---

Również negatywną startą czasu jest dla mnie jakiekolwiek wyzwiska, brak wsparcia to oni tracą swój czas i zabierają mój, kiedy już wybiłam i odkryłam swój potencjał, gdzie schodzę w dół za każdym niemiłym zwrotem wobec mnie. Kolejną dość przyjemniejszą fazą jest tracenie czasu na coś co naprawdę się lubi, a w moim przypadku jest to przesympatyczna gra z moim chłopakiem, na to mogę nawet zmarnować cały dzień, bo bardzo mnie to zbliża, tak samo jak przytulanie itp. jest to coś, gdzie nie pamiętam jak szybko minęły dwie godziny, gdy nadal go przytulam, ewidentna przyjemna strata czasu. Również gdy nie robię jakiś projektów zbyt szybko, sprawia, że rozwijam swoje myśli i wymyślam coraz to ciekawsze propozycje, na przykład przy robieniu animacji, edycji, fotomontażu itd. bardzo uspakaja, gdy nie jest to na czas, lecz niestety moja szkoła to we mnie wybiła, bo praca już mniej staranna jaka chce, a każdy myśli, że tylko na to mnie stać, błędne myślenie.

---

Uwielbiam zatem tworzyć moje figurki króliczków z modeliny - przyjemności, tak samo gra na instrumencie, czy rysowanie portretów, swoich własnych idei wprawia mnie w szał spokoju, zabawa figurkami, również jest dla mnie odprężające i dobre dla rozwijania scenariuszy.
Dużo ciekawych kombinacji i dużo ciekawych odpowiedzi.

---

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
Dziś znowu zaspałam na dwie pierwsze lekcje, może i dobrze nie chciałam na nie iść, bo jest to profesor, który mnie źle ocenia,
przeżyłam jakoś lekcje,
a po godzinie czternastej poszłam na brwi do mojej ulubionej stylistki, która zrobiła mi śliczny kształt i hennę, przy czym życzyła mi dużo szczęścia ah,
po południu zaś zjadłam trochę frytek z batatów i zdrzemnęłam się na kilka godzin.

View more