"Oyunculuğunuz da var. Satranç oynar gibi cimrilikle zor bela oynattığınız piyonlarınızdan, kalelerinize, fillerinize ve vezirinize sıra gelmedi demek. En güzel kelimelerinizi en sona sakladınız"
Yine Dylan alır çünkü stratejik bir beyni var, Doruk da strateji de iyi ama satranç biraz durağanlık da ister, Doruk o kadar sabırlı biri olmadı hiçbir zaman
Çalışma istediğini ne körüklüyor Özge? Ders çalışma konusunda bazen bi inanca ihtiyacım olduğunu düşünüyorum çünkü isteğim yok gibi hissediyorum, ama yapmak da zorundayım...
Açıkçası temelde bir hedefimin olması beni motive eden şey hayatım. Bilmek ve bilgimi sınamak kendime karşı oynadığım bir satranç turnuvası gibi hissettiriyor. Çoğu zaman ortada hiçbir sebep yokken alanım bile olmayan konuları araştırıp, not tutarken buluyorum kendimi. Benim açımdan keşfedilmiş her yer yeni bir heyecan öğesi taşıyor. Günün sonunda da tatmin ve mutluluk dolu hissediyorum kendimi. Elbette ilgimi çekmeyen ya da anlamakta zorluk çektiğim her şey çok daha külfetli oluyor. Örneğin İstatistik 2 sınavına girmeden önce deliler gibi korkuyordum ve anlamıyor olmak beni deli ettiği için istisnasız her gün en az 3-4 saat oturup ders çalışıyordum. Anlayana kadar da başından kalkmıyordum. Sınava yine panik halinde girdim çünkü hala yetersiz olduğumu hissediyordum ama pratik yaptığım için güzel geçti ve A+ ile verdim. Notum çok düşükte olabilirdi bu arada, bu da yenmem gereken yeni bir mücadele verecekti bana.