#xx

W moim odczuciu, istnieje kilka elementów ubioru, które można uznać za klasyczne i ponadczasowe. Te elementy garderoby przetrwały pokolenia i wciąż znajdują swoje miejsce w szafach osób ceniących styl i elegancję🕴️✨
1. Mała czarna sukienka: Zaprojektowana po raz pierwszy przez Coco Chanel w latach 20. XX wieku, mała czarna sukienka stała się synonimem elegancji i prostoty. Jest to absolutny must-have w garderobie każdej kobiety, idealna na wiele okazji, od formalnych po mniej oficjalne spotkania. Dzięki swojej uniwersalności i możliwości adaptacji do różnych stylów, mała czarna nigdy nie wychodzi z mody 👗
2. Garnitur: Klasyczny, dobrze skrojony garnitur to podstawa męskiej elegancji. Czarne, granatowe lub szare garnitury są uważane za szczególnie uniwersalne i stylowe. Niezależnie od zmieniających się trendów, garnitur pozostaje symbolem profesjonalizmu i dobrego smaku 🎩👔
3. Trench coat: Płaszcz typu trench to kolejny klasyczny element garderoby, który swoje korzenie ma w mundurach wojskowych z początku XX wieku. Z czasem stał się ikoną mody, noszoną zarówno przez kobiety, jak i mężczyzn. Jego praktyczność i elegancja sprawiają, że jest to idealny wybór na przejściowe pory roku 🧥
4. Dżinsy: Choć mogą się wydawać bardziej casualowe, dżinsy to jeden z najbardziej uniwersalnych elementów garderoby. Od ich wynalezienia przez Levi Straussa w XIX wieku, dżinsy stały się globalnym fenomenem. Ich trwałość, komfort noszenia i łatwość w stylizacji czynią je ulubieńcem wielu pokoleń👖
5. Białe koszulki: Prosta biała koszulka to podstawa wielu stylizacji, zarówno casualowych, jak i bardziej formalnych. Można ją łatwo łączyć z innymi elementami ubioru, co czyni ją niezwykle funkcjonalną. Biała koszulka, podobnie jak mała czarna sukienka, jest symbolem czystej elegancji 👕
Te elementy ubioru są nie tylko stylowe, ale również praktyczne, co sprawia, że prawdopodobnie nigdy nie wyjdą z mody. Warto mieć je w swojej szafie, ponieważ zawsze można na nie liczyć, bez względu na zmieniające się trendy. Ostatecznie, klasyczne i ponadczasowe ubrania to inwestycja, która przynosi korzyści przez lata, niezależnie od zmian w świecie mody 🌟

View more

Prawdę mówiąc nie, ale kiedyś były popularne fotografie zmarłych ludzi, zwłaszcza w XIX wieku. Tylko trzeba mieć na uwadze, że do I połowy XX wieku panowała zupełnie inna mentalność jeśli chodzi o postrzeganie śmierci. Jak ktoś był nieco bogatszy to zamawiał cudo zwane maską pośmiertną - praktycznie każdy bardziej znany człowiek z tego okresu posiada takową, a raczej została z niego zdjęta. Po prostu uważano za bardzo istotne, żeby zachować ostatni pośmiertny już wizerunek człowieka. Dziś spychamy śmierć na granice świadomości, choć była nam kiedyś bliższa.
Wiesz, ludzi umierających postrzegano jako ludzi w momencie najwyższego wybawienia, ludzi prawdziwie szczęśliwych, wolnych od trudów ziemskiego życia. Czyż nie jest to szczęśliwszy widok od ujęcia za życia?
Ach, pamiętam moją babcię, już zimną, z zaklejonymi oczami i lekko związanymi kończynami, elegancko ubraną i w trumnie, czekającą na ostatnie odprowadzenie do granicy. W tym widoku było coś dostojnego, uroczystego.

View more

Американский английский: A, B, C, D, E, F, G H, I, J, K. L, M, N, O, P. Q, R, S, T, U, V W, X, Y and Z

---

Французский: A a а B b бэ C c сэ D d дэ E e ё F f эф G g жэ H h аш I I и J j жи K k ка L l эль M m эм N n эн O o о P p пэ Q q кю R r эр S s эс T t тэ U u ю V v вэ W w дубль вэ X x икс Y y игрек Z z зед.

---

Немецкий: A a [а], B b [бэ], C c [цэ], D d [дэ], E e [э], F f [эф], G g [гэ], H h [ха], I i [и], J j [йот], K k [ка], L l [эл], M m [эм], N n [эн], O o [о], P p [пэ], Q q [ку], R r [эр], S s [эс], T t [тэ], U u [у], V v [фау], W w [вэ], X x [икс], Y y [ипсилон], Z z [цэт].

---

Финский: Aa, Bb, Cc, Dd, Ee, Ff, Gg, Hh, II, Jj, Kk, Ll, Mm, Nn, Oo, Pp, Qq, Rr, Ss (Šš), Tt, Uu, Vv (Ww), XX, Yy, Zz (Ž), Åå, Ää, Öö. Заимствованные буквы. Зачастую буквы Š, W и Ž не считаются самостоятельными и начинающиеся с них слова относят под S, V и Z соответственно.

---

21:22
Штат Нью-Йорк – 20 марта, UTC -4

View more

Och, to pytanie dotyka tak wielu aspektów psychologii i kultury, że naprawdę trudno z niego zrobić proste wyjaśnienie! 🎬🥃
Gdybyś mnie zapytał, dlaczego inteligentni i wpływowi ludzie w filmach często piją whisky, powiedziałbym, że istnieje kilka głównych powodów, które mają swoje źródła zarówno w psychologii, jak i w kulturze popularnej.
Po pierwsze, obraz picia whisky przez inteligentnych i wpływowych ludzi w filmach często odnosi się do pewnego stereotypu, który wywodzi się z historii i kultury 💼🎩 Od lat 40. XX wieku, kiedy powstały pierwsze filmy noir, alkohol często był przedstawiany jako symbol władzy, męskości i wyrafinowania. Tak więc, picie whisky przez głównych bohaterów filmów stało się swoistym symbolem statusu społecznego i inteligencji.
Po drugie, istnieje również pewien element psychologiczny związany z picie whisky w filmach. Alkohol, zwłaszcza taki jak whisky, jest często przedstawiany jako sposób na ucieczkę od stresu i problemów, co sprawia, że postacie filmowe wydają się bardziej złożone i ludzkie 🧠🥃 W rzeczywistości, badania naukowe pokazują, że alkohol może czasowo zmniejszyć poziom stresu i lęku poprzez zmiany w mózgu, co może być powodem, dla którego bohaterowie w filmach często sięgają po szklankę whisky w trudnych sytuacjach.
Jednak ważne jest również zauważenie, że picie alkoholu w filmach może być przedstawione w sposób idealizowany i romantyczny, pomijając negatywne skutki nadmiernego spożycia alkoholu, takie jak uzależnienie, problemy zdrowotne czy społeczne 🚫🍷
Ostatecznie, picie whisky przez inteligentnych i wpływowych ludzi w filmach to złożony temat, który obejmuje zarówno kulturowe wzorce, jak i psychologiczne mechanizmy. Ale pamiętajmy, że filmy są fikcją, a rzeczywistość może być znacznie bardziej zróżnicowana i skomplikowana 🎥🤔

View more

Och, to trudny wybór, ponieważ każdy z tych obrazów niesie ze sobą różne emocje i piękno 🤔 Ale jeśli miałbym wybrać, to chyba najbardziej przemawiałby do mnie mroczny jesienny pejzaż z początku XX wieku. Jest w takim widoku coś niezwykle urzekającego i tajemniczego 🌫️🍂
Zafascynowany jestem tym, jak artysta byłby w stanie uchwycić surowość i zmienność jesiennej aury, kontrasty między ostatnimi promieniami słońca a zbliżającymi się długimi wieczorami. Można by odczuwać chłód nadchodzącego zmierzchu i szum wiatru w koronach drzew. Ta atmosfera przenosiłaby mnie w czasie i pozwalała poczuć ducha epoki, w której został namalowany ten pejzaż 🖼️🎨
Nie bez znaczenia jest fakt, że kocham jesień. To pora roku pełna refleksji, gdy natura przygotowuje się do snu zimowego. Pejzaże tej pory roku mają w sobie melancholię i głębię, która pozwala mi zatrzymać się na moment i pomyśleć o przemijaniu.
Wiem, że naukowo rzecz biorąc, kolory mają wpływ na nasz nastrój. Ciemne, głębokie barwy mogą wywoływać poczucie nostalgii lub introspekcji, a jesień jest tego doskonałym przykładem. Badania psychologiczne pokazują, że takie obrazy mogą sprzyjać zadumie i głębokiemu myśleniu 🧠💭
Oczywiście, pastelowy bukiet róż ma swoje uroki, a kolorowa abstrakcja stymuluje wyobraźnię i kreatywność, ale mroczny jesienny pejzaż najbardziej rezonuje z moją duszą i estetycznymi preferencjami. Każdy raz, patrząc na niego, mógłbym odkrywać nowe niuanse i pozwalać myślom płynąć swobodnie 🍁👁️‍🗨️

View more

⠀
⭒ Cóż, zamierzam na pewno więcej bywać na Asku, bo za każdym razem, gdy mam akurat zamiar wziąć się za nadrobienie zaległości na fikcji, to coś zupełnie niezależnego ode mnie wypada mi w życiu realnym i tworzenie przestaje być dla mnie szczególnym priorytetem, ale mam nadzieję, że niedługo jakoś bardziej się wszystko unormuje, stąd będę miał więcej czasu na przesiadywanie tu i logiczne skupienie myśli.

---

Ponadto planuję wziąć się jeszcze w tym roku za stworzenie strony na wixie, na której jakoś estetycznie przedstawiłbym charakterystykę każdej postaci z LOTF 2 i na jakiej kiedyś byłyby w poprawnej kolejności uporządkowane przyszłe odpisy fabularne.

---

Na dokładkę chciałbym jeszcze stworzyć czwartą postać do moich trzech istniejących już, wysoce dysfunkcyjnych chłopaków, chociaż dotąd twardo zarzekałem się, że nie pokuszę się na to ponownie przez wzgląd na brak czasu w ogarnianiu tych obecnych, ale marzy mi się pojawienie się tu ze swoim OC, który nie odstawałby wiekiem od moich pozostałych bohaterów, a jego historia rozgrywałaby się w latach 70. XX w., w Berlinie Zachodnim, czyli u szczytu uzależnień od pewnych zakazanych substancji, poruszając przy tym dobitnie i naturalistycznie różne inne kontrowersyjne tematy, a wszystko to w nastroju ponurego turpizmu ówczesnej codzienności przemieszanego z jakimś ekstatycznym tchnieniem pełnego ułudy mirażu niezwykłości. Pragnę tym razem poprowadzić postać chłopaka, który nie jest w większości zły i zepsuty, ale bardziej zagubiony, wyalienowany społecznie przez nałóg i podwójne życie, jakim żyje, doświadczając egzystencjalnych załamań i rozterek oraz widząc jak on i bliskie mu osoby staczają się coraz bardziej, nic nie mogąc na to poradzić ani nijak temu przeciwdziałać.
Jeśli ktoś czytał kiedykolwiek książkę „My, dzieci z dworca ZOO” albo oglądał film, bądź serial, to na pewno będzie kojarzył te klimaty, gdyż są to moje inspiracje twórcze.

---

A co najważniejsze, postanawiam, że w tym roku odpiszę @AidenTheWolf na życzenia urodzinowe w terminie, a nie jak ostatnio po trzech miesiącach, bo mnie gdzieś wcięło i nie sprawdzałem Discorda.~ ⭒

View more

⠀
⠀
❜ xᴏxᴏ ▹⠀Wspaniale widzieć, jak coraz więcej tworzysz! Uwielbiam każdą Twoją postać i czekam na ciąg dalszy ich historii!
⠀
❜ xᴏxᴏ ▹ Jesteś przecudowną autorką oraz cudownie kreujesz swoją postać. Zasługujesz jedynie na adorację, dużo miłości i śmiechu. Mama i tata kochają Cię!! Wierz w siebie & nie pozwalaj by źli ludzie krzywdzili Cię swoją próżnością oraz egoizmem! ♡
⠀
❜ xᴏxᴏ ▹⠀Wspaniały i pogodny aniołek! Trzymam mocno kciuki, by crush się pojawił, by potraktował Cię tak dobrze, jak nikt inny, bo na to zasługujesz! Dziękuję, że z nami jesteś. ♡
⠀
⠀⠀⠀⠀Chciałam serdecznie⠀podziękować⠀za⠀te przemiłe
⠀⠀⠀⠀wiadomości⠀i⠀zaprosić⠀do czytania odpowiedzi na
⠀⠀⠀⠀pytania z wieczorku w linku niżej :3
⠀⠀⠀⠀( https://justpaste.it/903gt )
⠀⠀⠀〔⠀ℒ⠀ 〕⠀⠀﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒﹒
⠀
⠀

View more

Ohne Mist? Immer, wenn ich höre, wie Leute über die Optik anderer auf der Straße sprechen und darüber urteilen, ob und wie aufgestylt sie sind etc pp. wird mir klar, dass das der Grund ist, wieso ich unfassbar unsicher bin. Dass ich mich manchmal sogar schäme, mich wieder stark zu schminken oder mich "extra" zu kleiden, obwohl es mir gefällt und ich es manchmal total schön finde. Und dass Aussagen wie "Niemand denkt sich was, tue was du willst" eine Lüge sind. Und man sollte lernen, dass es egal ist, was andere denken, aber wie soll man das, wenn Mobbing oder Abwertung so allgegenwärtig sind? Wieso sollte ich etwas denken, wenn ich aufgestylte Frauen sehe? x.x Dein Ziel der Frage wird doch im Leben nicht sein zu hören "Finde ich gut".
Sollen sie sich aufstylen, anpinseln, anmalen, die Haare färben, toupieren, abrasieren, sich bunt oder in Lack kleiden - was juuuuuuckt es dich, wie andere das finden, wenn die Frauen sich zurechtmachen und sich beim Verlassen der Wohnung einfach gut fühlen?

View more

Niestety słabo znam się na stylach w meblarstwie, więc opis będzie raczej ogólny. Bardzo podobają mi się meble stare lub postarzane, coś w stylu XIX, może początków XX wieku, szczególnie w nawiązaniu do stylu wiktoriańskiego, chociaż z uwzględnieniem paru unowocześnień, co by były to meble wygodniejsze i powiedzmy, że nie całkiem z przeszłości. Ideałem, do którego bym dążył byłyby ręcznie robione meble w drewnie, raczej ciemnym. Gustowne, ozdobne elementy, stara estetyka, a jednocześnie wygoda. Przetrzepałem pinteresta w poszukiwaniu odpowiedniej wizualizacji, ale mam silne wrażenie generyczności znajdowanych tam grafik, toteż posłużę się jako pewnym skrótem idei, screenem z filmu "Lokis. Rękopis profesora Wittenbacha", z ujęciem na bibliotekę hrabiego. Choć ja zamiast czerwieni poszedłbym chyba w ciemną zieleń.

View more

Пожалуйста. Напишу мой любимый стих одного из самых неоднозначных поэтов XX века-Владимира Владимировича Маяковского. Этот стих он посвятил своей музе всей своей жизни-Лиле Брик. Оно очень горькое, но полное любви и обожания.

---

Дым табачный воздух выел.
Комната-глава в крученыховском аде.
Вспомни, за этим окном впервые
Руки твои исступлённо гладил.
Сегодня сидишь, вот сердце в железе.
День ещё-выгонишь, может быть изругав.
В мутной передней долго не влезет
Сломанная дрожью рука в рукав.
Выбегу, тело в улицу брошу я,
Дикий, обезумлюсь, отчаяньем иссечась.
Не надо этого, дорогая, хорошая,
Давай простимся сейчас!
Всё равно любовь моя тяжкая гиря, ведь
Висит на тебе, куда б не бежала б.
Дай хоть в последнем крике выреветь
Горечь обиженных жалоб.
Если быка уморят-
Он уйдёт, разляжется в холодных водах.
Кроме любви твоей мне нету моря,
А у любви твоей и плачем не вымолить отдых.
Захочет покоя уставший слон-
Царственно ляжет в опажаренном песке.
Кроме любви твоей мне нету солнца,
А я не знаю, где ты и с кем!
Если б так поэта измучала, он
Любимую на деньги б и славу выменял,
А мне ни один не радостен звон,
Кроме звона твоего любимого имени.
И в пролёт не брошусь, и не выпью яда,
И курок не смогу над виском нажать.
Надо мной, кроме твоего взгляда
Не властно лезвие ни одного ножа.
Завтра забудешь, что тебя короновал,
И что душу цветущую любовью выжег,
Несуетных дней взметенных карнавал
Растреплет страницы моих книжек.
Слов моих сухие листья ли
Заставят остановиться, жадно дыша?
Дай хоть последней нежностью выстелить
Твой уходящий шаг.

View more

Tak a wiedziałeś ?
Władzom PRL zależało, żeby rodacy hucznie i z rozmachem świętowali nadejście nowego roku. Chcieli w ten sposób stworzyć atrakcyjną konkurencję dla Bożego Narodzenia, które z przyczyn ideologicznych miało stawać się coraz mniej znaczącym wydarzeniem w życiu socjalistycznych obywateli.

---

Samo święto pożegnania starego i powitania nowego roku narodziło się dopiero na przełomie XIX i XX w. Początkowo obchodzono je tylko w bogatszych warstwach społeczeństwa, stopniowo zwyczaj przedostawał się też do życia uboższych ludzi. Władza ludowa tworzyła własną tradycję, a Sylwester stał się dla niej znakomitą okazją i nowym świętem, które rządzący mogli bezpiecznie celebrować.

---

Na początku XX w. pojawiły się lokalne zwyczaje obchodzenia nocy sylwestrowych. To wówczas w wielu państwach — w tym w Polsce, tradycyjnym trunkiem na tę okazję stał się szampan.
W tym czasie ludziom nie było specjalnie do śmiechu. W sklepach panowały kompletne pustki, a reglamentacji "na kartki" podlegały wszelkie towary m.in. żywność, alkohol, paliwa, czy ubrania. Nawet serpentyny były wykupywane z kiosków już na długo przed sezonem balowym. Ludzie, chcąc dowiedzieć się, co się naprawdę dzieje w kraju, nasłuchiwali zagłuszanego radia Głos Ameryki i Wolna Europa, a chcąc kupić kawałek mięsa, czy papier toaletowy musieli stać w długich kolejkach.
W tym okresie ludowi pracującemu miast i wsi pozwalano na huczne z zabawy, które odbywały się nie tylko w zakładowych salach dużych miastach, ale również w nieogrzewanych remizach na dalekiej prowincji. Stosowano różne sylwestrowe zabiegi, aby uatrakcyjnić ten okres roku, a to większe dostawy towarów do sklepów, gdzie nagle pojawiały się egzotyczne i niespotykane normalnie towary, jak banany czy pomarańcze, a to zagraniczne filmy lub koncerty emitowane w reżimowej telewizji.Sylwester w czasach PRL
Na złą zabawę nikt nie miał prawa się skarżyć. Narzekanie w ludowej ojczyźnie na socjalistyczną rozrywkę było niestosowne i mogło prowadzić do dużych kłopotów. Jedyną taką noc w roku, świętowano radzieckim szampanem Sowietskoje Igristoje, który był rzucany do sklepów na ostatnią chwilę. Prawdziwym hitem imprez były też koreczki. Na wykałaczkę nabijano kostkę sera, kostkę wędliny, kawałek ogórka, pomidora, a następnie wbijano ją w bochenek chleba, tworząc jeża. W telewizji, w której zwykle można było zobaczyć jedynie dwa nudne rządowe programy, tego dnia emitowano amerykańskie filmy, a takie samo przesiąknięte propagandą reżimowe radio.

View more

Jeśli komunizm można jakkolwiek nazwać osiągnięciem... no polemizowałbym xD Jest to raczej dowód na to, że ludzki umysł zawędrował w zbyt wiele ślepych uliczek.
Co do faszyzmu (NIE MÓWIĘ tu o niemieckim narodowym socjalizmie), to są pewne aspekty, które mogą być inspirujące i których nie powinniśmy się bać, mimo, że dziś słowo "faszyzm" używane jest jak wydmuszka i worek większy jeszcze niż "feminizm" (o czym słusznie pisała @kaltemarchen). Faszyzm, zwłaszcza włoski wytworzył ciekawe idee, które pozwoliły skonsolidować niejednolity naród włoski (wszak jeszcze do XIX wieku była to sieć rozbitych państw, których politycznie nie łączyło zbyt wiele), zbudował silne i stabilne państwo oraz ograniczył i odciągnął wpływy komunizmu, który był w tamtych czasach ogromnym zagrożeniem dla cywilizowanej Europy. Podobnie zresztą było w Hiszpanii. Jedyne, co Włochom nie wyszło, to głupio realizowane sny o potędze i imperializm, który zgubił kilka silniejszych od nich mocarstw. Myślę, że gdyby nie zaangażowanie w światową awanturę u boku przegranych, to trwałby sobie tak jak w Hiszpanii, aż do śmierci Duce. No i musimy pamiętać, że w tym złym faszyzmie ludziom żyło się całkiem dobrze, do tego, zwłaszcza na pierwszym etapie, nastąpiła silna liberalizacja gospodarki (niestety potem nieco cofnięta), co z pewnością nie miałoby miejsca przy rządach komunistów. Oczywiście mnie, jako liberalnego konserwatystę i monarchistę, odrzuca totalitaryzm i całkowita kontrola społeczeństwa (chociaż ma to swoje dobre strony z perspektywy ogólnokrajowej), ale trzeba pamiętać, że w tamtych czasach większość Europy ciągnęła przynajmniej ku autorytaryzmowi.
Dla jasności - nie uważam się za faszystę, ale uważam, że za bardzo ten ustrój demonizujemy, zwłaszcza, że nie musi on wiązać się z żadną nienawiścią do mniejszości czy szowinizmem (walkę hiszpańskich faszystów wspierali Marokańczycy, Portugalczycy, Włosi i Niemcy, a we Włoszech nie było ustawodawstwa antysemickiego).
Podsumowując, faszyzm i komunizm to po prostu konsekwencje swoich czasów. Z jakichś powodów zaistniały i zostały wcielone w życie, mniej lub bardziej krwawo, choć nic nie przyniosło tyle ofiar co komunizm. Bawi mnie jak zbrodnie komunistyczne usiłuje przypisywać się nacjonalizmowi, choć jeszcze śmieszniejsze jest chyba ciągła wiara niektórych degeneratów w możliwość zbudowania komunistycznego świata.
Swoją drogą poznałem tu kiedyś pewną damę z zachodniego kraju, która otwarcie deklarowała się jako faszystka i darzę ją sporą sympatią.

View more

G. Dragon.┇ Untitled, 2014, Crooked, Breathe, This love, Coup d'Etat, Crayon, That XX, Heartbreaker, Who you?, Butterfly, One of a kind, A boy, MichiGO, Bull.shit, Bae bae, Palette, Middle fingers-up, Today, Shake the world, Good bod ft. Taeyang, Missing you, Niliria ft. Missy Elliot, Without you, Bang bang bang, High high, Window, Let’s not fall in love, She’s gone, Outro: Divina commedia, R.O.D., G. Market, Complex, Ringa linga, Black, HaruHaru, The leaders, Gossip man, Hello, My heaven, Dirty vibe, Blue/Tree frog, Going to try, Korean dream, I love it, Light it up, Stu.pid liar, Twinkle twinkle, Open the window, My girl, Kpop, Knock out, Folish love, y Oh ah oh. ⁞ Ya era hora de poner a mi cantante rapero asiático que suelo escuchar y más que todo en mis temporadas de los años 2012 y 2014 (era de escucharlo mucho 24/7) y eso que lo venía conociendo todo a gracias a la agrupación Big Bang.

View more

Hm, moja pamięć zarysowała tak mocniej dwie dominujące przez lata pozycje, przy czym jedna jest filmem, a druga książką. Najpierw był film, V jak vendetta, który przez naprawdę wiele lat uważałem za najwybitniejszy i najlepszy film jaki widziałem. Duży wpływ miała na to moja percepcja, gdy oglądałem go po raz pierwszy. Miałem wówczas około ośmiu, może dziewięciu lat i choć byłem przyzwyczajony do batalistycznych scen w produkcjach historycznych i wojennych, to brutalność tego filmu wywarła na mnie spore wrażenie. No powiem szczerze, porwał mnie wówczas ten film, do dziś pamiętam jak siedziałem przed samym telewizorem i co chwila ściszałem głośność, żeby przypadkiem mama nie przyszła i nie kazała mi iść spać lub nie zobaczyła co jest na ekranie. Może obiektywnie nie było to mocne, ale dla mnie było, zwłaszcza sceny z uwięzieniem Evey i torturami. Z perspektywy czasu, mam świadomość wielu elementów, o których nie wiedziałem wtedy - chociażby to, że oryginalny komiks, na którym oparto scenariusz był bardzo anarchistyczno-lewicowy, a i w zasadzie przesłanie filmu jest w pewien sposób lewicowe, jednak jest to na tyle dobrze zrobione, że nic nie ujmuje to filmowi jako dziełu. Mimo wszystko, dalej uważam ten film za jeden z najlepszych jakie widziałem i cenię wysoko, choć nie otaczam go takim kultem jak kiedyś.
A teraz książka - tutaj oczywiście Na Zachodzie bez zmian, które bardzo długo odruchowo wręcz wymieniałem przy pytaniu o najlepszą książkę. To znaczy, dalej wysoko ją cenię i jest to jedna z niewielu pozycji, które przeczytałem więcej niż raz, w zasadzie wprowadziła mnie w temat całej literatury wojennej i utrwaliła moją miłość do Wielkiej Wojny. Jednak z czasem poznałem też sporo innych dzieł, rozszerzyłem perspektywę i zobaczyłem, że da się też o wojnie pisać nieco inaczej niż Remarque. Swoją drogą Netflix spieprzył tę ostatnią ekranizację, choć mam zamiar obejrzeć pierwszą, nakręconą jeszcze w 1930 roku. Ale właśnie, w międzyczasie poznałem pełną czarnego humoru twórczość Svena Hassela, człowieka, któremu XX wiek wyjątkowo skopał dupę, a który pokazał mi, że można z literatury wojennej zrobić przygodówkę, czarnohumorystyczną groteskę, a jednocześnie ziać przy tym autentycznością i nieco głębszym, niż by się mogło wydawać, przesłaniem. No a bliżej Remarque'owi pisał Ernst Junger, który, co ciekawe, zmienił też nieco moją recepcję Remarque'a, którego przestałem uważać za pisarza stricte antywojennego. Sam Junger, mimo że nie pisał tak porywająco jak Remarque, to świetnie ujął cywilizacyjny wymiar współczesnych konfliktów - zanik starych wartości i ryzyko postępującej technokracji. Junger do szkół!

View more

Faszyzm i komunizm, bez wątpienia, były znaczącymi i wpływowymi ideologiami XX wieku, ale określenie ich mianem "sukcesów" jest niezwykle kontrowersyjne i zależy od interpretacji 🤔
Z perspektywy historycznej, faszyzm i komunizm miały ogromny wpływ na bieg wydarzeń w XX wieku. Faszyzm, związany przede wszystkim z rządami Mussoliniego we Włoszech i Hitlera w Niemczech, zapoczątkował ideologie totalitarne, które doprowadziły do ogromnych tragedii, w tym do II Wojny Światowej i Holokaustu 🌍🔥 Z drugiej strony, komunizm, który rozwinął się najbardziej w Związku Radzieckim pod przewodnictwem Lenina i Stalina, również doprowadził do masowych represji, w tym do Wielkiego Terroru i głodów, które pochłonęły miliony ofiar.
Z naukowego punktu widzenia, obie ideologie były przedmiotem intensywnych badań w dziedzinach takich jak politologia, socjologia, psychologia i historia. Badacze analizowali, jak te systemy mogły zdobyć tak dużą władzę i wpływ oraz jakie były ich długoterminowe skutki dla społeczeństw i poszczególnych ludzi📚
Faszyzm i komunizm, obie ideologie, były oparte na autorytaryzmie i często brutalnym ucisku. W obu przypadkach, obiecane ideały jak równość w komunizmie czy narodowa wielkość w faszyzmie, zostały zdeformowane i wykorzystane do usprawiedliwienia represji i naruszeń praw człowieka🚫
Jako osoba interesująca się historią, nie mogę nazwać faszyzmu ani komunizmu "sukcesami". Chociaż obie ideologie miały znaczący wpływ na kształtowanie historii i polityki XX wieku, to jednak ich dziedzictwo jest przesiąknięte cierpieniem, uciskiem i naruszeniami praw człowieka. Zamiast sukcesów, widzę je raczej jako przestrogę przed skrajnymi ideologiami i nadużyciami władzy🚨
Podsumowując, faszyzm i komunizm z pewnością zmieniły oblicze XX wieku, ale ich dziedzictwo jest głęboko tragiczne i pełne zbrodni przeciwko ludzkości. Dla mnie, jako osoby zainteresowanej historią, są to przykłady, jak ważne jest zachowanie czujności wobec ekstremizmów i ochrona demokratycznych wartości📖✊🌍

View more

To stwierdzenie jest częściowo prawdziwe🌈👀 Badania pokazują, że geny odpowiedzialne za widzenie kolorów są zlokalizowane na chromosomie X, a ponieważ kobiety mają dwa takie chromosomy (XX), a mężczyźni tylko jeden (XY), istnieje większe prawdopodobieństwo, że kobiety będą lepiej widzieć różnice w kolorach. To fascynujące, jak genetyka wpływa na percepcję świata, prawda?
Najczęstszą formą zaburzenia widzenia kolorów jest daltonizm, który częściej występuje u mężczyzn. Zatem, jeśli kobieta i mężczyzna patrzą na te same kwiaty w ogrodzie, istnieje szansa, że kobieta zauważy subtelniejsze różnice w odcieniach🌸🌿
Ale to nie znaczy, że wszyscy mężczyźni widzą świat mniej kolorowo! To tylko ogólny trend i każdy człowiek jest inny. Niektórzy mężczyźni mogą mieć bardzo dobry wzrok kolorów, a niektóre kobiety mogą mieć trudności z rozróżnianiem pewnych barw. Więc to tak, jakby powiedzieć, że każda generalizacja ma swoje wyjątki😉

View more

Jestem tym typem człowieka, który żyje dla muzyki a muzyka żyje w nim. W końcu jestem jednym z przedstawicieli subkultur typowo opierających swoje istnienie na muzyce, przekazie i kilmacie. Metalhead. Jednak kto powiedział, że metalówa nie może być również koneserką tak dobrych gatunkow, jak muzyka ambientowa, muzyka z gier i filmow, synth, dark rave, z lat przed, miedzy i po XX miedzy wojennym, muzyka epicka, muzyka folkowa, klasyczna, atmosferyczna, hercowa itp. Cenie sobie różnorodność brzmieniową i możliwośc odczucia tego zupełnie innego vajbu. Uwielbiam się przenosić do innych krain i wymiarów słuchając rozmaitości gatunkow muzycznych. A metalowa muzyka po mimo tego, zawsze będzie w moim sercu, co by się nie działo.

---

Znacznie gorzej jest mi samą siebie zaciągnąc przed ekran by wysiedzieć na serialu czy na filmie. Mało znam filmów wciagających na tyle, że po paru minutach, nie zamknę okna i nie otworzę nowej karty i uciekę w inne przestworza internetu. Jednak z jednej strony mam gdzieś w głowie swej myśli, że szkoda mi czasu na film czy serial.

View more

Sądzę, że jest to naturalny odruch dla bardzo wielu ludzi. Sam jestem nieco rozdarty między zmartwieniem niżem demograficznym, zwłaszcza wobec napływu ludzi z kultury o znacznie wyższym współczynniku dzietności a nieco maltuzjańskim antynatalizmem, czyli przekonaniem, że wobec ograniczoności zasobów na Ziemi, lepszym rozwiązaniem jest nieprzysparzanie jej kolejnych mieszkańców, którzy będą korzystać z wyczerpujących się zasobów.
Problem z tą drugą postawą jest taki, że nawet jeśli bardziej świadome społeczeństwa podjęłyby taką decyzję, to nie podejmą jej ci, którzy się mnożą na potęgę, obecnie głównie Hindusi i czarni Afrykanie. Europa ze swoją mizerną populacją nie uchroni świata przed ewentualnym przeludnieniem. No i tu powraca argument pierwszy - możemy zostać pokonani demografią, tak jak pokonano w XX wieku Serbów na Kosowie i Metohiji.
Bo jakoś niestety nie wierzę w wyklarowanie się sytuacji, która musiałaby przywrócić sytuację społeczną rodem z greckich polis - wąską, elitarną grupę uprzywilejowanych obywateli i pracującą masę ludzi bez obywatelstwa. Mamy zbyt równościowe czasy na to.
To tyle jeśli chodzi o wymiar społeczny, bardziej ogólny. Z perspektywy prywatnej na ten moment nie chcę mieć dzieci. Czuję, że nie jest to dla mnie. Nie jestem dziedzicem tronu, żeby walczyć o zapewnienie sukcesji potomkowi. Dziecko to ogromny koszt, obciążenie i poświęcenie czasu, którego na ten moment nie chcę podejmować ze względu na inne osobiste priorytety.

View more

Конек-горбунок – от 60 тысяч рублей

---

На аукционе эту стеклянную фигурку, аккуратно украшенную глазурью и созданную в 60-е годы XX века, вы можете приобрести от 60 тысяч рублей. Эта уникальная работа искусства привлекает внимание коллекционеров по нескольким ключевым причинам. Во-первых, она обладает удивительным сюжетом. Во-вторых, стоит отметить, что она относится к редким экземплярам, что делает ее еще более ценной в глазах коллекционеров. И, наконец, ее яркая окраска придает ей особую привлекательность и выделяет ее из множества других артефактов.
Медведь на мотоцикле – от 70 тысяч рублей

---

Забавные украшения в виде медведей на мотоциклах начали появляться еще задолго до революции, что делает их действительно ценными коллекционными артефактами. Несмотря на запреты и ограничения, новогодние елки продолжали украшать, и этот непоколебимый дух праздника придавал особое значение новогодним игрушкам.

---

Медведи на мотоциклах не имеют стальных конструкций, сохранить их в первозданном виде становится все сложнее со временем. Картон, обложенный тонким слоем фольги, подвергается износу, и игрушки могут потерять свою первозданную красоту.
Набор "15 республик СССР" – от 50 тысяч рублей

---

Такие наборы, как Набор «15 республик СССР» являются настоящими сокровищами для коллекционеров. Найти полную коллекцию может быть довольно сложной задачей, и именно это делает их особенно ценными на рынке. Стоимость таких наборов начинается от 50 тысяч рублей, но она может значительно возрастать в зависимости от редкости, состояния и упаковки коллекционных предметов. В хорошем состоянии с оригинальной упаковкой, коллекцию можно успешно продать за 70 тысяч рублей или даже больше. Эти фигурки не только являются предметами коллекционирования, но и носят историческую и культурную ценность. Они позволяют погрузиться в мир традиций и красоты национальных костюмов разных стран.
Индус с ананасом – от 100 тысяч рублей

---

Эксклюзивная ватная игрушка, созданная мастерами знаменитой артели "Изокульт", представляет собой настоящий раритет. Воплощая в себе нечто уникальное для времен СССР, она обладает ценностью, которая выходит за рамки обыденного. Ее история и сюжет являются настоящей изюминкой.Сегодня, сохраняя свой отличный внешний вид, эта удивительная игрушка может легко уйти на аукционе за более чем 100 тысяч рублей.

View more

Старые игрушки из СССР могут иметь высокую стоимость, особенно если они находятся в хорошем состоянии. А вы знаете, какие советские елочные игрушки сейчас стоят как несколько средних заработных плат в России и более?
Советские елочные игрушки несут в себе не только детские воспоминания, но и потенциал неплохого заработка. Ваши старые украшения, покоящиеся на антресолях, могут оказаться ценным находками, способными принести дополнительный доход. Ностальгия здесь далеко не всегда играет решающую роль, ведь среди коллекционеров существует настоящий ажиотаж по советским новогодним артефактам.Процесс создания советских елочных украшений был тщательно регулирован. Из хрупкого стекла воплощались маленькие фигурки и сценки, отражавшие важные события в жизни страны или волшебные моменты из сказок.Елочные игрушки из эпохи СССР можно найти на барахолках, блошиных рынках и даже на аукционах. Большинство экземпляров, выпущенных с начала 1970-ых и до распада Советского Союза, сохранились в достаточно больших количествах, и спрос на них может быть не очень высоким. Тем не менее, среди них встречаются уникальные редкие экземпляры, которые могут стать настоящими сокровищами для коллекционеров.Одним из ключевых факторов, влияющих на сегодняшнюю стоимость таких игрушек, является их состояние. Игрушка с осыпающейся краской или даже маленькой трещиной может значительно потерять ценность, поэтому коллекционеры всегда ищут экземпляры в сохранности.

---

Но настоящие сокровища среди советских елочных игрушек могут иметь довольно внушительную стоимость. Вот несколько примеров:
Дюймовочка на ласточке – от 20 до 35 тысяч рублей

---

Эта уникальная игрушка, созданная из ваты и папье-маше в начале XX века, стала настоящим объектом страсти среди коллекционеров. Каждый год ценность этого экземпляра только увеличивается, поскольку вату, из которой она изготовлена, крайне сложно сохранить в безупречном состоянии после почти столетнего существования

View more

Czynniki ekonomiczne są z pewnością jednym z powodów, ale nie uznałbym tego za główny powód. Slaba dostępność mieszkań jest też na zachodzie, gdzie demografia nie wygląda szczególnie gorzej niż u nas.
Myślę, że istotniejszy jest paradygmat kulturowy, który uległ przewartościowaniu i zmianie. Z jednej strony, wyemancypowana kobieta współczesna ma naprawdę duże prawo do decydowania o sobie i o tym czy chce mieć dzieci. Biologiczne przetrwanie i potrzeba przedłużenia swojej gałęzi nie jest już czynnikiem decydującym i wpływającym na życie wieku ludzi. W świecie indywidualizmu i naprawdę daleko posuniętej wolności wyboru, naprawdę nikt (poza ewentualnie pewną presją społeczną/rodzinną) nie zmusza kobiet do bycia matkami. Z jednej strony to dobre, bo częściowo usuwa ryzyko tego, że matkami zostaną kobiety, które tego nie chcą (i tak zostają, ale z pewnością mniej).
Nawet wspomniana presja nie jest szczególnie silna, na pewno nie tak jak kiedyś, kiedy inaczej sobie życia nie wyobrażano.
Wybór pozwala decydować, z drugiej strony bez pewnego społecznego przymusu nie liczmy, że ta demografia będzie inaczej wyglądać. Patologiczne, socjalistyczne rozdawnictwo pieniędzy nie zachęciło ludzi do posiadania dzieci. Doszło do pewnej zmiany w myśleniu sporej części społeczeństwa, którą można różnie oceniać, ale nie dziwmy się skutkom tak daleko posuniętej wolności.
Dlatego szkodliwe jest wpuszczanie dużej liczby muzułmanów do Europy. Ich tradycyjna kultura zawsze wygra demograficznie, tak jak się to stało w XX wieku w Kosowie.

View more

⠀
⭒ Przyznam, że jestem zwolennikiem crossoverów, jeśli obie postacie idealnie wpisują się w dane uniwersum i jest z tym związany logiczny pomysł na przeprowadzenie fabuły, aczkolwiek o tyle, o ile moje dwie pozostałe postacie są w miarę uniwersalne i mogłyby odnaleźć się w towarzystwie niekanonicznych, bądź pochodzących z innego kanonu bohaterów, czy też znaleźć się w zupełnie innych warunkach życiowych, to akurat Merridewa ciężko by mi było gdziekolwiek indziej wcisnąć, nie sprawiając przy tym, iż jego historia nie straciłaby na swej głębi i miała nadal swój filozoficzny sens.
Co prawda kontynuacja „Lord of The Flies”, jaką tworzę, nawiązuje wątkiem z Ralphem do powieści Roberta Musila pod tytułem „The Confusions of Young Törless”, ale jednak jest to tylko lekka inspiracja literacka, a nie przeniesienie postaci do tegoż świata przedstawionego.
Jedyne co, to uważam, że dałoby się tę samą fabułę przedstawić także w innych czasach, powiedzmy w latach 80. XX w., czy w roku obecnym, przy tym lekko zmieniając jej treść, gdyż nie byłoby wtedy wątku bezludnej wyspy, a Ralph mściłby się za trochę inne krzywdy.
Jednakże finalnie wszystkie ścieżki i tak prowadziłyby do tego samego końca, gdyż w tej historii jest to nieuniknione.
Bowiem powiadają, iż niektórzy swój los mają zapisany w gwiazdach już od zarania dziejów i cokolwiek by nie zrobili, jakkolwiek nie postąpili, to jest to tylko kolejnym krokiem do tego, aby się on kiedyś ziścił. ⭒
⠀

View more

Valkyr serdeńko 💚, witaj. Dziękuję Ci za ciekawe pytanie.
Co sądzę na temat crossoverów?
Może być zabawnie jak w filmiku 😉
https://tiny.pl/cccpl
Moja znajoma tworzy crossy GOTa i OiM. Zobaczcie sami 👀
https://tiny.pl/cccpk
Mnie samej w przeszłości zdarzało się pisywać crossovery - choć wówczas nie miały one swojej nazwy. Pamiętam, że mając konto K. Drohojowskiej tworzyłam fabułę chociażby z Jane Volturi, Jaredem Leto, czy agentami. Można? Można. Mieszanie epok historycznych, czy stylów literackich nie stanowiło przeszkody.💚
Czy Sophie mogłaby być w innym uniwersum? 🤔 Przypuszczalnie mogłaby zmienić się w wampirzycę, która przemienia utalentowanych plastycznie, muzycznie czy literacki - ludzi w wampiry, tym samym chcąc uczynić sztukę wieczną. Odnalazła by się również jako krewna Addamsów będąc gdzieś pomiędzy Wednesday, Mortycją a jej siostrą Ofelią (Ofelia pojawiała się w serialowej wersji z lat 60-tych) - oczywiście rozumiejąc sztukę mocno po swojemu. Gdyby któryś z Adamsów dokonał by żywota, wówczas Sophie galwanizowałaby ich zwłoki wzbogacając rodzinny ogród/cmentarz o rzeźby bliskich, aby zawsze byli blisko ich jeszcze żyjących krewnych wyglądając przy tym jak żywi 🖤🤫🤭.
Intrygującym mogłoby być spotkanie Sophie z Bondem. Choć muszę przyznać, że na discordzie padła propozycja ożywienia Hansa Klossa, w nadziei, iż "Pani od retrogifów się skusi" - muszę przyznać, że przynęta okazała się w punkt. I jest nadzieja, że J23 znowu zacznie nadawać 😁. Sophie mogłaby trafić do lat 20 XX wieku, czasy prohibicji, jazzowe kluby🎷, Herkules Poirot, czy inny detektyw mile widziani. O! A już zaznajomienie się z rodziną Corleone okazuje się wisienką na torcie 🍒🍰.
Ktoś z DC? Joker w wersji konkurenta jej zmarłego męża - tu mocna i soiracha filmem "Prestiż". Gra o Tron? Petyr Baelish w wersji polityka, intryganta, mafiosa? Widzę to. Albo jak Soph okrada księcia złodziei 🖤😍 czy innego kasiarza otwierającego kasy pancerne na słuch.

View more