W prostych słowach brzmi najpiękniejsza muzyka. Ich brak gubi rytm, a melodia życia traci sens. Potrzeba nam tej prostoty, bo tak, jak określa ona człowieczeństwo, tak bez prostoty słów nie sposób żyć. Wtedy wiadomo, że dalej pozostaje już tylko cisza. Tego chcesz?

Mam kilka romantycznych fantazji na myśli i każda z nich zaczyna się od kolacji przy świecach. Jeśli chcesz poznać je wszystkie, przyjdź do mnie na kolację przy świecach. Zaczniemy od początku, bo gdybym miał jedną godzinę miłości, gdyby to było wszystko, co mi dano, jedną godzinę miłości na tej ziemi, dałbym Ci moją miłość.

W tej bezdźwięcznej przestrzeni moje myśli tkwią w martwym punkcie. Wszystko, co jestem, wszystko, co kiedykolwiek pragnąłem, tonie w tej otchłani. Każdy wysiłek jest daremny, bo cisza triumfuje nad moją wolą.

Wyrażamy myśli słowami, ukrywając prawdę, za fasadą żartu. Jak taniec cieni na ścianie, gdzie światło i mrok splatają się w nieuchwytnym uścisku. Nasze serca biją w rytmie niewypowiedzianych słów, a nasze usta formują dźwięki, które zaledwie musną powierzchnię duszy. Żart, niczym tajemniczy woal, skrywa przed światem nasze najgłębsze pragnienia i lęki, pozwalając nam uciec od surowej rzeczywistości.

Czasem ciężko powiedzieć, kiedy stawiamy granice, a kiedy już mury; a wokół tyle fałszu, bo ludzie wciąż próbują grać na emocjach. Zanim więc zaczniesz tworzyć własne wartości, musisz zrozumieć, co faktycznie ma dla Ciebie wartości w Twoich najgłębszych strukturach, co jest Ci bliskie, do czego jesteś szczególnie przywiązany. Czy bardziej do ludzi, do emocji czy może do samego siebie.

Jeśli umieścisz w swoim sercu odrobinę mojej miłości, cała czułość nabierze sensu.

Pamiętam ten dzień bardzo dokładnie, kiedy usłyszałem jedno zdanie: „Nie oczekuj". Mój brak wygórowanych oczekiwań to proces, który ściągał mi różowe okulary bardzo powoli. Poznawałem świat i ludzi. Niektórych przypadków zachowanie do dziś budzi niepokój. Prawda jest taka, że bardzo dużo oczekuje od siebie, gdyż wiem, że mogę więcej, bardziej, lepiej. Ale w imię czego i dla kogo? Teraz już nie muszę i nie chcę sztucznych starań i pustych słów. Już dość. To prawdziwi my jesteśmy najlepszymi wersjami samych siebie, więc czemu mamy cokolwiek jeszcze oczekiwać?

Ciepło jest blisko i oblepia ciało czy tego chcemy czy nie. Jest taka bliskość, która nie klei się do skóry, nie zniewala ciała. Jest taka bliskość, która żyje w nas.