♠️KADİR♠️

Sabah uyandığında midesinde bir yanma hissetti. Yanmanın nedeni akşam yedikleri değil, uyanır uyanmaz bugün yapacaklarının aklına gelmesiydi. Bugün 2 yıldır götürmeye çalıştığı bir birlikteliği bitirecekti. Aslında bunu yapmakta geç bile kalmıştı. ‘Bitmeli dedi içinden, her gün bu tatsız uyanış bitmeli.’ Genç adam bunları düşünürken suratı şekilden şekile giriyordu. Süratle giyinerek dışarı çıktı. Bugüne kadar hiç bekletmemişti onu, şimdi de bekletmemeliydi. İstanbul, soğuk ve yağmurlu bir Nisan ayı yaşıyordu. Genç adam gökyüzüne bakarak iç geçirdi; ‘Bulutlar bizim yaşayacaklarımızı biliyor. onlar bile ağlıyor halimize…’
Artık Kadıköy iskelesindeydi. Birkaç dakikalık beklemeden sonra karşıdan kız arkadaşının geldiğini gördü.Şimdi midesindeki ağrı daha da artmıştı. Beşiktaş’a geçtiler. Yolculuk sırasında hiç konuşmadılar. Genç kız, sevgilisinin bu durgunluğuna anlam verememişti. Nereden bilecekti bugün ayrılık çanlarının çalacağını…Beşiktaş’a geldiklerinde bir cafede oturdular. Genç kız anlamıştı sevgilisinin kendisine bir şey söylemek istediğini. ‘Bana bir şey mi söylemek istiyorsun’ diye sordu. Genç adam, gözlerini kaçırarak ‘Evet’ dedi. Genç kız heyecanlanmıştı, biraz da sinirlenerek ‘Söylesene, ne diye bekliyorsun’ dedi. Genç adam içini çektikten sonra ‘Sence biz nereye kadar gideceğiz?’ diye sordu. Genç kız, ‘Bunu sorma gereğini niye duydun?’ diye yanıt verdi. Genç adam söze başladı… ”Birkaç ay önce akşam 23:00 civarında sana telefon açıp senin için yazdığım şiiri okumak istemiştim. Sen bana ‘Sırası mı şimdi canım yaa, işin gücün yok mu?’ demiştin. Biliyor musun o an nakavt olan bir boksör gibi hissettim kendimi. Özür dileyip telefonu kapatmıştım. Daha sonra da bu şiiri benden hiç istememiştin. Geçenlerde hasta olup yataklara düştüğümde arkadaşlarımla birlikte sen de gelmiş, Meralin ‘Sen şanslısın, sevgilin sana bakar’ sözüne ‘Işim yok da sana mı bakacağım, annen baksın’ demiştin. Hatırladın mı?”
Genç kız, ‘Biliyorsun ben duygusallığı sevmiyorum. Hem hasta bakıcı gibi göründüğümü de kimse söyleyemez’ diye yanıtladı. Genç adam güldü, ‘Evet canım haklısın. Zaten olmak istesen de bu kalbi taşıdığın sürece hasta bakıcı, hemşire falan olamazsın.’ Genç adam devam etti… Bana şimdiye kadar kaç kere sabahın erken saatlerinde güzel sözcüklerden oluşan bir mesaj çektin? Hiç… Hatta günün hiçbir saatinde çekmedin. Duygusallığı sevmeyebilirsin. Ama sen seni seven insanları da mutlu etmeyi sevmiyorsun. Halbuki ben senin tam tersine kendimden çok insanları mutlu etmeyi seviyorum. Seni tanıdığımdan beri her sabah, her akşam, her gece yani seni andığım her saat tatlı bir mesajım vardı senin için biliyormusun?
Seninle ben AKLA KARA gibiyiz.’ Genç kız anlamıştı, ‘Yani ne istiyorsun benden şair olmamı mı?’ Genç adam tekrar gülümsedi içinden. Dün gece verdiği ayrılık kararının ne kadar doğru olduğunu düşündü. ‘Hayır’ dedi, ‘Şair olmanı istemiyorum. Olamazsın da… BIZ AYRILMALIYIZ. Ayrılırsak ikimiz için de en hayırlısı olacak.’ Îyî geceler ?

View more