Varam da senin paylawdugun bu sozlere, varsa yene paylaw da )
Eslinde ele son yazim idi , ama senin xetrine en tesirlisin paylasiram :/ - Xoş gəldin.. Keç içəri, qonağım ol.. Gör nə vaxdandı görüşmürüy.. isti çay dəmləyim.. özünlə gətirdiyin dərdlərlə, içərik.. Keç, stulda əyləş.. Başına gələnlərdən danış.. Xoşbəxtliyin necə bir şey olduğunu danış.. Çoxmu gözəldi xoşbəxtlik? - Mənim eşitdiyimə görə.. Gözlə, görülə bilməyəcək qədər gözəldi xoşbəxtlik.. Sadəcə əlini, qoyursan sinənə hiss edirsən.. Deyirlər, xoşbəxtlik tək gəlməzmiş.. 'sevgi'ylə gələrmiş.. bir'azda kədərlə, acıyla.. Bilirsən mən, heç xoşbəxt olmadım..... Çayını iç, soyutma.. mənnən soyuduğun kimi.. Gecə, oldu.. Pəncərəni örtüm? Soyuğ olar sənə.. Tərləmisən, uzağ yol gəlmisən.. Yəqin, yorğunsan. Çarpayını hazırlayım? Yatarsan, qıvrılıb yanımda.. Qorxma! Mən sənə zərər vermərəm.. Bədənində, gözüm yoxdu.. Artığ tərgitmişəm sənə sarılmağı.Necə də darıxışam, 'qəhvəyi' gözlərinçün.. Sevgi, dolu sözlərinçün.. eh! Çox darıxmışam..Gözlərin niə qızarıb? Ağlamısan? Çoxmu, üzdülər səni onlar? Bəs deyirdilər, 'uzağlar', çox rahatdı.. axı deyirdilər çox səssiz, çox əsrarəngizdi.. Fikir eləmə sən.. Səni üzənlərin, layiqincə cəzalarını verəcəm.. ama sən mənə söz verki birdə ağlamıyacağsan.. söz verki, qara buludtək gözlərindən, batıq yanağlarına yağış yağmayacaq.. sən ağlasan, mənim solumdakı dünyada tufan qopar, yağışlar yağar, bahar gedər, qış gələr... bir sözlə ölərəm mən.. Bezdirdim səni?, Artıq gecdi yat.. Gecənin sahibinə əmanət ol.. -'son dəfə bir söz soruşum.. niyə danışmırsan axı.. Oqədərmi vecsizləşmişəm..? Niə danışmırsan? Yoxsa lalsan? Yoxsa ölmüsən? Danış! öldürmə məni.... və beləcə adam aglını itirmişdi. Adam gah danışmayan səkilə baxır,gah da sevdiyinin getdiyi basqa əllərə getdiyi yollara. Bir xatirəsi qalmisdi, biləklərində sevdiyinin bas hərfi. Sol əlində sevdiyinin səkli,sag əlində də ülgüc... Kəsdi biləklərini adam, cox miqdarda qan və sevdiyini itirdi.
Nələrinsə yoxluğuna öyrəşmək qədər çətin bir işlə qarşı-qarşıya qoyub getdin. İndi harda olduğun ya nələr etdiyin vecimə deyil, amma burda yerini tutmağa çalışan özgələr çoxaldıqca, sənin üçün bir o qədər çox darıxıram. Burda yazdığım şeirləri bir başqası üstünə alır, sən heç oxumazkən. Günahlandırma məni. Mən burda sən haqda narahat olarkən sənin bunu heç hiss etməməyinin verdiyi hissləri sözlərlə ifadə edə bilmirəm. Buralarda hüzur deyə bir şey varıydısa, onu da sən götürüb apardın özünlə. Bu şəhərdə yoxsansa, ətrafda hərkəs ölüymüş kimi gəlir. O şəhər ki, yoxluğunda gəzdiyim küçələrində ayaq izlərini yalnız yağış yuyub aparır hər dəfəsində. Bir ağacdakı hər yarpaq kimsələrə aid kimi, sənə aid olan heç düşməz ordan. Payız olsa belə düşməyəcək, o yer seçiləcək hər payız ağacda qalmış tək yarpaq kimi... Payızları apardın, o qədər gözəl olmur daha buraların payızları. Nəysə.