Wywodzi się od przymiotnika barbaros (gr. βαρβαρος – 'każdy kto nie jest Grekiem'; onomatopeja) oznaczającego „barbarzyńcę”, a ściślej od jego łacińskiego odpowiednika w rodzaju żeńskimbarbara, co oznacza„barbarzynkę”, czyli po prostu: cudzoziemkę. ŚwiętaBarbarabyła męczennicą i żyła na przełomie III i IV wieku.