Musisz sobie uświadomić, że rozwijanie silnej psychiki nie jest zadaniem łatwym. Możesz doświadczyć sporo bólu i niepewności, z powodu zachodzący zmian w Twoim życiu.
Jednak wiedz, że każde zrealizowane wyzwanie, każdy zwyczaj, który zmieniasz i każda nauka, oznaczają psychikę, która rośnie w siłę.

---

Żaden człowiek nie rodzi się silny niczym Hulk, nikt nie wychodzi na świat wyposażony w szczególną moc. Przeciwnie – start mamy podobny. Przynajmniej jeśli chodzi o możliwości rozwijania rozmaitych umiejętności poznawczych, emocjonalnych i behawioralnych. Oczywiście nie każde środowisko temu rozwojowi sprzyja na równi. Ale nie wszystko zależy od okoliczności i czasem trzeba wykonać dużą pracę, żeby to sobie uświadomić.
Uważam, że siłę psychiczną posiąść może każdy – ciężką pracą, zdobywaniem doświadczeń, ale też dzięki wyzbyciu się złych nawyków. Choć to ostatnie kojarzy się również z silną wolą (albo jej brakiem – gdy decydujemy się np. rzucić nałóg, ograniczyć internet albo zmienić styl życia).

---

,,Upadłem.. nikt nie podał mi ręki.
Wstałem sam, silniejszy..''

View more

Witaj Esoragoto. ヽ(*・ω・)ﾉ

---

Najpierw wypadałoby wyjaśnić pełne znaczenie słowa "sukces". Owe pojęcie nie oznacza wyłącznie stanu podczas którego mamy poczucie szczęśliwości spowodowane pewnego rodzaju spełnieniem.
Mianem sukcesu określam całokształt drogi, wszelkie dążenia, aby ten sukces móc osiągnąć. Na sukces, zresztą jak na inne kwestie, mamy prawo spojrzeć z różnorakich stron i perspektyw. Życie jest pełne możliwości i to być może człowiek nie zwykł do oswojenia się z nimi. W każdym razie, ja zwykle widzę szereg pozytywnych rozwiązań, do których mogę się zastosować w każdym czasie i w każdym miejscu. Gdybym miała szerzej rozwinąć myśl "sukces" zapewne pisałabym do X czasu, a więc postaram się swoje przekonanie pozostawić w zwięzłej formie.

---

"Sukces" to nic innego, jak doczekać się ostatecznego wypełnienia ciężkiej pracy, jednoznacznej z podejmowaniem, często dość zawikłanych działań. Rzecz jasna, pojęcie sukcesu każdy z nas przedstawi w innej postaci, a więc samo słowo "sukces" mamy prawo określić jako nasze subiektywne odczucie. W moim przekonaniu, sam sukces nie jest tu wcale kluczowy. Najważniejsze jest nasze zaangażowanie, które w znaczny sposób pomoże nam ten sukces osiągnąć. ＼（＾ ＾）／

---

Mały sukcesik? A no jako taki był. (^_^;)
Np. znalazłam piosenkę z dzieciństwa, z czego bardzo się raduję.
Było ich dzisiaj troszeczkę więcej ale nie będę o Tym tu pisać. (/ω＼)
Dam tutaj tą piosenkę, wiem że to nie wasze klimaty etc. ale ta piosenka przywołuje Tyle wspomnień do mojej główki i móżdżku (‘∀’●)♡

---

https://www.youtube.com/watch?v=ynTl4rh2DgQ&index=227&list=PLLA1Dsm-AbY1fhCY89BS5DrO2FNsvHFvo

View more

Witam Patina, także obserwuję.
W końcu po 5-ciu dniach odpowiadam.. Jakoś nie miałam weny by odpowiadać, poza tym w mojej skrzynce, nie ma takich na które mogę się porządnie rozpisać.. ;///
Na dodatek gram teraz w TWD, i mam zamiar ściągnąć demo Outlast 2.
Ale to dopiero w planach. :D

---

Przejdźmy do pytania.

---

~ Zaufanie jest podstawą wszystkich naszych znajomości, nie tylko związków.
Ufasz swojej znajomej/koleżance z klasy w jakimś stopniu (pokażę to na przykładzie procentowym... od 0% do 100%) ufasz jej na 20% ale tak czy owak to jest jednak zaufanie)

---

~Swojej przyjaciółce możemy ufać (0% - 100%) na 90%-100%
Jeśli jej nie będziemy ufać to nie będziemy mogli nazwać jej przyjaciółką ponieważ to już nie będzie przyjaźń.

---

Nie każdy ma tak samo lecz tak czy owak te stopnie są do siebie porównywalne.

---

~ Jeśli chodzi o związki... Nie ma związku bez wzajemnego zaufania.
Jeśli nie będziemy ufać swojemu partnerowi/partnerce to nie będzie z tego dobrego związku i rozsypie się po najbliższym tygodniu. Nasz partner/partnerka (np) nie będzie mógł/mogła dotknąć naszego telefonu ponieważ mu/jej nie ufamy, a czy to ma sens? Nie ma.
Jeśli darzymy zaufaniem naszą ukochaną osobę relacje w związku się poprawiają. Jest podobnie jak z przyjaźnią.

---

Odpowiedź na nie może nie jest najdłuższa ale jednak jest (tak mi się wydaje) idealnym przykładem odpowiedzi, która może być na to pytanie.

View more

Draniuś! Brawo TY!
Twoje pytanie najbardziej mnie zaciekawiło, a szukałam odpowiedniego z 20 minut. (≧σ≦)

---

Może dla Tych co nie czytają mojego Aska:
Odpowiadam na pytania na które można się w jakikolwiek sposób rozpisać.
Więc ten no, proszę o pytania z SENSEM. (¬_¬)
Przejdźmy do pytania.

---

Dlaczego? Po prostu każdy chce się czuć tym lepszym, najważniejszym itp. Najłatwiej jest zdyskwalifikować tych 'rywali', którzy nie mają szans, czyli są biedniejsi, mają wrodzoną otyłość lub jakąś chorobę.
Tak oto człowiek zyskuje w oczach rówieśników, spinając się na szczyty. Tacy są ludzie. Każdy z nas chce być na pierwszym miejscu, ale niektórzy potrafią nad tym panować, przejawiając też inne uczucia niż nienawiść czy nietolerancja.
To jest coś jak rak. Niszczy nas i tylko czasami można się z tego wyleczyć. Innymi słowy jest to choroba, na którą niema lekarstwa. Można jedynie przyćmić ją i powstrzymywać przed rozwojem.

View more

Witaj Menharoo! Coraz częściej zadajecie pytania z senem, w końcu! (●´∀｀●)
Na głupie/bezsensu pytania nie odpowiadam.

---

No to zaczynamy długą listę ;_;
Więc tak
Pierwsza grupa ludzi – tró metaluffy. Oseu słucham rocka i metalu bo to jedyna prawdziwa muzyka! Jak można słuchać rapu i popu to nie jest muzyka! Oesu! Jestem taka tró! A za chwile idą głosić, ze każdy może słuchać czego chce i to nie jest powód do śmiania – hipokrytki.

---

Druga grupa ludzi – ci którzy gadają, ze każdy ma prawo ubierać się jak chce, a jak zobaczą jakiegoś metala to wyzywają od „szatanisty”, albo znowu tró metalufy gadają, gadają a jak zobaczą jakiegoś takiego typowego gimbusa – vansy, bejsbolówka etc to zaraz wielko bulwers, ze nie pokazują własnego ja i podążają za modą. Och. Ach. Albo gadka o własnym stylu, ale jak ktoś się ubiera inaczej to już be be. Lub długie włosy – pedał, rurki – pedał, vansy – pedał.

---

Trzecia, homofoby i rasiści – tu chyba nie musze tłumaczyć, że nienawidzenie kogoś za kolor skóry lub orientacje seksualną uważam za przejaw kretynizmu. Jeszcze homofobie zrozumiem ale nie rasizm.

---

Czwarta – fanatycy. Pod jakimkolwiek względem. Ooo wierzy w boga debil, kretyn!
O boz on nie jest chrześcijaninem – spalić na stosie! I inne głupoty
No i oczywiście ostatnio często spotykane zjawisko tak zwane „pokolenie x” tzn jakieś tępe, puste, płytkie bachory urodzona najczęściej (nie zawsze) po 97 roku. Zero empatii i rozumu. Ironia czy sarkazm to pojęcie nieznane, wszystko idioci na serio biorą. A internet to drugie życie.

---

Kolejnymi osobnikami są tępe laski – „O boz co za dzi.wka w życiu bym się tak nie ubrała co za szm.ata…” nie da się tego słuchać.

---

Po za wymienionymi wyżej idiotami wkurzają mnie pseudo emo, ja rozumiem że ktoś ma problemy etc. Ale jak ktoś się tnie na pokaz i chodzi z tymi ranami wywalonymi tak żeby każdy zobaczył to mam ochotą wrzucić takiego pod autobus.

---

Feministki za 2,50 spod monopolowego. Kobiety i mężczyźni są równi – ale to facet ma płacić za kolację, płacić rachunki, przepuszczać w drzwiach i obronić w razie potrzeby. I znowu hipokryzja.

---

No i na koniec ludzie żyjący stereotypami. Metal – je koty, każdy kto nosi dres jest tępy, to o czym wyżej pisałam, że jak chłopak ma długie włosy to zaraz pedał, albo że każdy punk to brudas I inne bzdury.
I wiele innych kretyńskich zachowań o których nie mam ochoty pisać.
Teraz zauważyłam jak wiele ludzie mnie wkurza. Najlepiej wszyscy pozdychajcie.
Amen.

View more

Witaj, w końcuuuu jakieś ciekawe Pytanie

---

Moją mamę uważam za najlepszą mamę pod słońcem. Wspiera mnie we wszystkim, nie lekceważy, akceptuje rzeczy, których wiele rodziców nie umie zaakceptować, jest dla mnie najlepszą przyjaciółką, mogę z nią porozmawiać dosłownie o wszystkim, porusza niebo i ziemię, żeby mi pomóc. Jestem pewna, że bez niej już dawno by mnie tu nie było.
Poza tym znosi cierpliwie wszystkie moje fanaberie. Z ojcem mam słaby kontakt. Sporo zmienił w moim życiu, czasami myślę, że lepiej byłoby, gdybym w ogóle go nie znała. Powinnam go nienawidzić za to, jak potraktował moją mamę, swoją rodzinę i mnie, ale w pewnym sensie nadal zależy mi na względnie dobrych stosunkach z nim. Mam do niego trochę ambiwalentny stosunek.

---

Drugie pytanie czyli co sądzę o dzieciach, którzy wyrzekają się rodziców.

---

Większość (najczęściej są to nastolatkowie) takich ludzi, to niewdzięcznicy. Zapominają ile rodziciele dla nich robili/robią, a potrafią tylko wymagać. Nie szanują, złoszczą się za bzdurę i dlatego padają takie słowa. Nie wiem jak można nienawidzić matki czy ojca. Mnie ojciec nie wychował, jest alkoholikiem. Aż czasem człowiek się dziwi ile w ludzi jest znieczulicy i nienawiści. Aż żal czytać, a czasem nie da się inaczej.

View more