ŞEVVAL.

Bence aşk hayatını adadığın, seni hayata bağlayan insandır..- Seni sevmeyen birine sever ümidiyle günden güne içinde artan bir sevgi vardır hani, seni ne kadar üzüp, ağlatsada mutlu eden bir acıdır o. İçindeki sevgi günden güne artar için içine sığmaz ve bunu dışına yansıtmaya başlarsın artık birilerine söylemeyeyince çatlıcak gibi olursun. Ondan bahsederken bütün gözler k
ursağına dizilir ve heycanla yüzünde bir tebessümle çıkar ağızdan anlattıkça dünyanı saran o sevgi değiLdir o yüzünde tebessüm oluşturan kişidir. Konuşmaya utanırsın, kalbini kırmaktan, incitmekten korkarsın. Üzlmesin diye ne derse tamam dersin. Onun için herkesi silmeye hazır duruma gelirsin. Sevmeyide geçtin artık bağlanma aşamasındasın onunla konuşmayı kestiğin an içini bi korku sarar " Bugün kırdırdım mı acaba, Ya beni bırakırsa " diye...Kimseyle paylaşmak istemezsin,sesini duyduğun elin ayağına dolanır teleşlanır napacağını şaşırırsın, konuşacağını unutursun tek hatırladığın onu kalbini verebilecek kadar çok sevdiğindir.Hayatını adarsın çok seversin. ALLAH'tan sonra ona taparsın. Bu dünyada Kur-an'ı Kerim'den sonra ona inanırsın.Vazgeçemezsin asla, seni ne kadar üzsede ağlatsada.Ağlattığı an nefret edersin ondan gittiğinde acı bitecekmiş, onu unutabilecekmiş gibi hissedersin o gün içinde ne kadar yanlış yaptığının farkına varırsın ondan asla vazgeçemeyeceğini anlarsın pişman olup oturup ağlarsın üzülen yine sen olursun..Her an aklında olur onu düşünürsün içinede bir korku doğar " Ya onu benden çalarlarsa"..Sen onu unutucağını sandığın anlar daha çok bağlandığının farkına varamazsın buna AŞK ÇIKMAZI denir. Sen o aşk çıkmazı'na girersin haklı olduğun halde özür diler kendini affettirmeye çalışırsın belki geçen günlerin adına belkide içindeki sana karşı olan acıma duygusunda affeder..O anki mutluluğu, sevinci cennete gitsen yaşayamazsın . Dünyalar senin olur, o senin olur, mutluluk senin olur.Çevrendeki insanlar seni sorgulamaya başlar "Nasıl sevdin böyle, Neyini sevdin " vs. vs. Burda önemli olan yakışıklılığı, güzelliği değildir.Asıl önemli olan senin onu nasıl gördüğündür.Bence insan Bir defa aşık olur o kalpte yaşattığın insanı hemen çıkartamazsın ki yerine bi başkasını alasın kimseyle kıyaslayamazsın onu, yerini bi başkasıyla dolduramazsın..Sevgi ile Aşk aynı değildir..Çevrende olan insanları, aileni seversin sana olan yanlışlarında nefret edebilirsin, soğuya bilirsin. Aşık olmak sana her ne kötülüğü olursa olsun ona olan sevgini hiç söndürmemektir zaten aşık oldun mu söneceğinide sanmıyorum.Hayatını adadığın insanın sana yaptığı kötülüğü kabullenirsin ama kötü olduğunu bilmeden iyi bişeymiş gibi sevinir mutlu olursun.Çevren karşı onu korursun, ona laf ettirmessin.Ne kadar canın yansada daha çok seversin.Seversin iştee.. Yada aşıksın..Hayatta hiç bişey değilde sadece onu istersin herşeye rağmen,üzüleceğini bile bile..Yokluğunda, sana yaşattığı içindeki acıyı bile özlersin.Sevmek değildir bu.. Sen Hangi Arkadaşını Böyle sevdin kii hangi arkadaşın için bunlara katlandın ?

View more