''Anılar vardı yüzümüzü güldüren Acılar vardı her insanı güçlendiren.. Derinliklere kaybolmuş her acı ortaya çıktığında, her anı birer birer paslanmış bir kitap gibi yere düşüp parçalara ayrılığında zihnimizde, Unutulmuşlar hatırlandığında... Gözlerimizden akan her göz yaşı, zehir gibi yakıp geçince tenimizi...İşte bende bir kurbandım.. Anılarımın kurbanı, O paslanmış kitapların her yere düştüğünde parçalandığı gibi, Zihnime düşen anıların beni parçalara ayırmasına izin veriyordum...'' -KİMSESİZ -G.M