Hayallerım vardı benim. Gece tavanları mesken tutup kurdugum o temız, saf olanlarından gecelerı korkardım ben bi ses gelse yorganın altına girip sesin geçmesini beklerdim. Her zaman kapıyı açık bırakrdım bi ses oldugunda anneme sesleneyım diye mutluluğum hep oyuncaklardı birde ayıcığım vardı tabi gece onla yatıp kalkardm ben bu yüzden kaybettım ısde saf, temız ınsan olup herseye inanıp güvendiğim için.