Lisek

To smutne, że w Polsce tyle ludzi jest egoistami :-(
""Musisz walczyć o siebie"; "jak ty o sobie nie pomyślisz, to kto?"; "umiesz liczyć, licz na siebie". Takie hasła na stałe weszły do polskiego języka. Zgodziliśmy się na to, by stać się egoistami. Zamiast walczyć ze zjawiskiem, walczymy ze sobą nawzajem, ze strachu przed zdeptaniem przez tłum.
– Kiedy rekruter w Polsce ma do czynienia z kandydatem wyciszonym i skromnym, nastawionym na współpracę, często nie docenia tych zalet. W Polsce skromność postrzega się jako brak inteligencji i przebojowości. Zupełnie nie doceniamy zalet introwertyków, uważamy ich za wybrakowanych i nieprzydatnych. Polacy przyjeżdżający do Brukseli, nauczeni polskich wzorców, na starcie podczas rozmów rekrutacyjnych zaczynają od agresywnej autoprezentacji. W Europie takie zachowanie nie tylko podczas rekrutacji jest postrzegane jako brak dobrego wychowania.
Europa Zachodnia ma spory dystans do pewnych siebie egoistów, nastawionych wyłącznie na indywidualną korzyść i przetrwanie. – Tu promuje się osoby, które potrafią "wtopić się w zespół", ceni się skromność i pokorę. Tu raczej wygrywają osoby, które są świadome swoich braków i umieją skutecznie pracować w grupie.
Europejczycy zdecydowanie bardziej cenią pokorę, niż pewność siebie. My daliśmy się w głupi sposób zamerykanizować. Nie bierzemy pod uwagę, tego że żyjemy w Europie i obowiązują tu nieco inne zasady współżycia społecznego. Stara Europa ceni ceni dystans do samego siebie, pokorę i wyciszenie. Amerykanie nie znają pojęcia "skromność".
Zachodnioeuropejskie społeczeństwa już dawno doceniły wartość współdziałania. – Tam zdecydowanie częściej podkreśla się, że nie jesteśmy istotami, które żyją same.
– Prawdopodobną przyczyną tego stanu rzeczy w naszym kraju jest to, że od niedawna możemy się bogacić. Z tego powodu nie zauważamy elementów społecznych. Zamożne i dojrzałe demokracje zachodnie oswoiły się już z tym, że mają to co jest im niezbędne do życia, przez co zwracają większą uwagę na innych.
– Człowiek skromny, nastawiony na współpracę i dobro ogółu budzi większe zaufanie niż osoba, która za wszelką cenę skupia się na własnych korzyściach. Te osoby początkowo wydają się bardziej optymistycznie i energetyczne, jednak po czasie rozczarowują. Bardzo trudno jest pracować lub zaprzyjaźnić się z egoistą. Taka osoba ostatecznie zawsze postawi dobro własne nad wspólnym. Przy takiej postawie zaufanie jest praktycznie niemożliwe.
– W Polsce nadal ważniejsze są wartości materialne. Inne cele życiowe są już nieistotne. Mam wrażenie, że tu jest problem. Musimy w większym stopniu wiedzieć, że nam się one nie przydadzą, jeśli nie będziemy mieli wyższych celów. Dziś egoizmem nazywamy coś, co jest według mnie kultem dobrobytu materialnego."

View more