Morningside Speed

Çok zormuş sevilmediğini bildiğin halde sevmek. Sabahları yataktan umutsuzca kalkmak çok zormuş. Unuttum demek kolaymış, ama gerçekten unutabilmek çok zormuş. Yani anlayacağın zorlu sevdamdın sen benim. Bana çok yakın bir o kadar da uzaktın. İki yalnız olarak yaşıyorduk. Ben yalnızlıklarımızı birleştirip biz olmak istedim. Sen istemedin. Yalnız kalmaya devam edelim dedin. Sesimi çıkaramadım. Çıkaramazdım. İtiraz etme hakkı vermemiştin bana. Sonra yanındaki herkesten kıskandım seni. İçimde fırtınalar koptu. Dışarıya söyleyemedim. Hakkım yoktu. Senin hayatında 3. tekil şahıstım sadece. Arkadaşın değildim, eski sevgilin değildim. Sadece hiçbir şeyindim. Hiçbir şey. Nefret ettim sonra kendimden. Ellerime, düşüncelerime küfür ettim. Çünkü seni bana getirecek, kelimeleri yazamıyordu elim, üretmiyordu beynim. Merak edilmeyen bir yürek kaç zaman tutunabilir anıların güler yüzüne, tutundum çırpındım düşmemek için. Uçurumun kenarında bana uzanan elin yoktu, düştüm. Bize ait bir çok düşü sen oluşturmuştun ve sen yok ettin gene. Birer masal kahramanıydık ve masal olarak kaldık, ileride çocuklara anlatılmak üzere. Adı üstünde bir bekleyişti yaşadığım, belki buda bir düştü, uyandım. Baktım ki sen yoksun, seni düşlerimde bıraktım. Mürekkep bitti, kağıtlar bitti, ben bittim, aylar bitti. Herşey bitti. Bütün bitenler seni getirmeye yetmedi. Hangi sen bu kadar kayıtsız kalabildin yüreğini konuşturan bir insanın yüreğine. Sözü uzatamıyorum, isminin geçmediği cümlede aşkı anlatamıyorum. Ben seni bekleyeceğim, bir ay, bir yıl, belki de bir ömür ama bekleyeceğim. ya da vazgeçtim cehennemin dibine git BEN GELMEYECEĞİM...

View more

Önce rehberimden sildim ismini. Sonra Facebook'tan arkadaşlarımdan çıkardım. Bir insanın sevdiği kişi onun nasıl arkadaşı olabilirdi ki? Olmadı zaten, arkadaş ve aşk arasındaki ince çizgideydik. Ne arkadaş kalabilirdik ne sevgili olabilirdik. Olmayacak bir duam vardı benim, kabul olması için cami cami gezdiğim. Gezmediğim cami, olması için yalvarmadığım yer kalmadı. Kabul edilmedi duam, isyan ettim. Harcadığım zamanıma ağladım. Vazgeçtim. Dua etmekten, senden herşeyden vazgeçtim artık. Senin için son kez oturdum masama, son kez birleştirmeye başladım harflerimi senin için. Vazgeçtim artık senden, doğmayan güneşimi, sende aramaktan vazgeçtim. Seni sevmelerimden vazgeçtim, Bitti, tek başıma taşıdığım aşk omuzlarıma çöktü, yıkıldım. Artık eksiğim, artık azım. Yarımım. Ve ölü umutlarıma 'Sur' üflendi. Hepsi diri, hepsi 'umut' dolu. Hepsi arayış içinde. Bitti, bu aşk burada bitti. Özgürüz artık, kafesinden serbest bırakılan iki kuş gibi. Sana olan aşkımı bugün bitirdim ben, rehberimden, beynimden, hayatımdan sildim seni. Silinen yerlerde izin kaldı sadece, geçecek, zaman kabuk bağlatacak bıraktığın izlere. Zaman, seni bana getirmeyen zaman, seni hafızamdan silecek. Bitti. Kazananı kaybedeni olmadan bitti. Şimdi şehir arıyorum kendime. Hangi şehir alabilir ki beni şefkatli ellerine? Hangi şehir unutturur ki seni bana? İnanmak başarmanın yarısıdır diyorlar. O şehri bulmaya inandım işte bende. O şehri bulacağım ve seni unutacağım.. Kafamdan o kadar cümle geçiyor ki şuan, nefretimi kusuyorum kağıda. Nefretim bitmiyor, ben yazıyorum. Toz fırtınası koptu kalbimde, kendi kurduğum hayalleri senin yıkmana izin vermeyecek kadar gururluydum. Kendi hayallerimi kendim yıktım. Acıdım, azaldım. Senin için son kez tuttum kalemimi, bundan sonra senin anlatıldığın şiirler olmayacak. Vazgeçilmezimdir, vazgeçtiğim olarak kalacaksın. Umarım hayatına giren herkes benden daha iyi olur , ve umarım sonsuza kadar kader bizim yollarımızı kesiştirmez. Merhabalara sığdıramadığım insanı, bir elvedaya sığdırmaya çalışıyorum. Yoruluyorum, hiç bir kelime tamamlayamıyor cümlelerimi. Vedaları sevmem ben, sakın bana hoşçakal deme. Senden sonra hoşça kalabilirmiyim bilmiyorum. Al gönlümdeki sevgi kırıntılarını terk et beni. Bitti. Bundan böyle; Sağ ol. İyi ol. UZAK ol. .

View more