viki

#12
Matka nie odpowiedziała, wyjęła telefon i zaczęła coś sprawdzać. Postanowiłam, że wrócę do bezimiennego chłopaka, z którym rozmowę przerwałam, bo zawołała mnie mama.
Odeszłam więc od kobiety i z powrotem zmierzać w stronę, z której przyszłam.

---

-Wróciłam -odparłam kiedy już do niego doszłam.

---

-Super -ucieszył się- coś się stało?

---

-Nie, nie -zaprzeczyłam.- Mój tata przyjechał i musiałam z nim porozmawiać.

---

-W porządku -odpowiedział. Po chwili dodał.- Nawet się nie przedstawiłem, mam na imię Kamil.

---

-Nic się nie stało -odpowiedziałam z uśmiechem- pewnie znasz moje imię, ale dla grzeczności powiem. Mam na imię Kamila. Mogę zapytać ile masz lat? - powiedziałam nieco skrępowana.

---

-Oczywiście -odpowiedział- szesnaście, chodzę do 1 liceum.

---

-W takim razie to nie taka duża różnica -stwierdziłam.

---

-Ciekawie się złożyło -powiedział- mamy prawie takie same imiona -zaśmiał się.

---

-No tak. Kamila, Kamil - uśmiechnęłam się.- A do jakiej szkoły chodzisz? -zapytałam po chwili.

---

-Do liceum na Darkowskiego -stwierdził- to nie daleko od ciebie.

---

-Skąd wiesz gdzie mieszkam? -zdziwiłam się i zaczęłam dokładnie oglądać chłopaka, ponieważ wydawało mi się, że go kojarzę.

---

-Zgaduję, że mieszkasz blisko tego szpitala i klubu, w którym to wszystko się wydarzyło -próbował wybrnąć z sytuacji, ale jego zmieszany wyraz twarzy zdradził, że kłamie.

---

-Aha - odpowiedziałam cały czas przyglądając się chłopakowi, który chyba to zauważył.

---

-Co tak na mnie patrzysz? -zapytał skrępowany- Jakoś źle wyglądam, czy o co chodzi?

---

-Nie, nie -zaczerwieniłam się- tylko mi się wydawało, że cię skądś kojarzę

---

-Chodziłem do twojego gimnazjum -odparł- jeszcze rok temu.

---

-A to pewnie dlatego -ucieszyłam się, że moje łudzenia nie były mylne i nie zwariowałam.- A ty przypadkiem nie znasz się z moim przyjacielem Igorem?

---

-Igor Maćkowski? - zapytał zarumieniony.

-Czyli się znacie -odparłam- jak to się stało, że nas Igor sobie nie przedstawił?

---

-A nie wiem -zaczął zmieszany- zazwyczaj spotykaliśmy się po szkole.

---

-Nie no okej -odpowiedziałam- przecież zapytałam retorycznie.

Chciałam grzecznie przeprosić Kamila, skończył nam się temat do rozmowy i lekko przeraził mnie fakt, że wie o mnie tak dużo. Odwróciłam się, żeby zobaczyć co robi mama i zauważyłam, że w tej chwili do szpitala wszedł ojciec.
"Szybko wrócił" - pomyślałam.

---

-Musze iść- rzuciłam szybko do nowo poznanego kolegi.- Dziękuję, że mnie odwiedziłeś.

---

Nie czekałam na odpowiedź tylko odeszłam, nie spojrzałam do tyłu idąc, żeby zobaczyć czy sobie poszedł czy zaskoczony moją szybką zmianą humoru stoi nie dowierzając.
Szłam przez korytarz w stronę rodziców, ale po chwili stwierdziłam, że muszę iść do łazienki. Przeszłam obok nich bez słowa i pobiegłam szybko do toalety. Zwymiotowałam. Usłyszałam, że ktoś wchodzi do pomieszczenia.
"Powtórka z rozrywki?"- pomyślałam.
Ale to nie była mama, tylko jakaś inna kobieta, weszła do kabiny obok. Ucieszyłam się, że mogę chwilę pobyć sama. Siedziałam obok toalety zastanawiając się co mi mogło zaszkodzić.

View more