Valla he ?

Kardeşim

Hoşbuldum bebeğim

"Emrine amade ederken sesimi soluğumu hatta tüm umudumu; yazık görememişim kalbinin bir başkasına ait olduğunu"

Çok sonra fark ediyorsun; huzur verdiğini sandığın şeylerin seni aslında tüketme noktasına getirdiğini.

Canım yandı, yalanım yok. Lâkin denizimde batan ilk gemi değilsin. Bu ilk bıçak yarası, ilk yaralanışım değil.

Birine yanlışlıkla zarar vermiş olma ihtimalim bile beni rahatsız ediyor insanlar nasıl böyle acımasız ya anlamıyorum

Siz istiyorsunuz ki çöllerin ortasında bıraktığınız insanlar size gül bahçesi sunsun

Unutmak diye bir şey yok alışmak var, acıya alışmak.

"Gitmişsin. Yine gelinir. Yine ağlanır. Yine anlatılır. Ama ilk saflık, o ilk kanayış, o ilk kanış. Tekrardan bir daha yaşanmaz."