Sabahları uyanıp parıldayan güneşi gördüğümde, "Al işte, yine cenneti andıran bir gün ve yine insanlar bunu mahvedecekler" diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
burada hakikaten öyle omurgalı insanlar takip ediyormuşum ki, kendimle gurur duydum. sabahtan beri acıyı beraber yaşıyoruz, beraber seviniyoruz ufacık bir habere. gözyaşı döküyorsakta beraber oluyor bu. biz, birbirimize şahitlik ediyoruz. Allah razı olsun sizden.