ψ Ayla Sultan ψ

Prędkość rozkazów i wszystkiego co działo się w tej komnacie przeraziło mnie. Niczym zahipnotyzowana w twarz Matki i cieplo jej dłoni, byłam tuż obok niej. Strażnicy wynieśli ją do komnaty. Bez namysłu zdjęłam z głowy diadem i rzuciłam nim za balustradę, po czym pobiegłam za nimi.
Na szczęście komnata Valide nie była bardzo daleko. Moje serce przyśpieszyło swoją pracę, ręce się trzęsły, a umysł wyłączył. Gdy medyczka wyszła zaczęłam powoli i delikatnie rozpinać kołnierzyk przy sukni Sułtanki, po czym zsunęłam z jej ciała ten niepraktyczny strój. Pod kreacją miała na sobie aksamitną halkę. Jej twarz była taka blada i smutna. Zmoczyłam bawełniany materiał w misce z krystaliczną wodą i uważnie przetarłam jej poliki, usta, szyję... Upadłam na podłogę przy łóżku i ponownie pocałowałam jej dłoń, nie puszczając od tej chwili ani na sekunde. '
Co mi teraz pozostało? Jedynie bezbronne oczekiwanie, wbijające się bezlitośnie w duszę?

View more

Popatrzyłam ze złością na mężczyznę. Dlaczego oni zawsze bylii ślepi? Rozumiem. Mieli jedno zadanie, lecz to nie oznaczało, że widząc nieprzytomną Sułtankę Świata, mieli glupio pytać czy w czymś pomóc!
-Podaj mi flakonik, który leży w srebrnej szkatułce, na półce przy łożku!- krzyknęłam patrząc bezradnie w leżącą bezsilnie Matkę.
-Niech ten drugi pójdzie po medyka! Prędko! - aga otrzeźwiał i popatrzył zakłopotany na Valide, po czym ile sił w nogach popędził do drzwi i wytłumaczył koledze co i jak. Po chwili powrócił z buteleczką w ręce.
-Dzięki Bogu, że opracowałam to lekarstwo. - Fiołek trójbarwny, wiązówka błotna, łopian większy, skrzyp polny, mniszek lekarski- to cały sekret zioł oczyszczających organizm, wystarczy kilka kropel syropu na bazie tych roślin, a organizm zacznie się regenerować.
Położyłam rękę pod głową Matki i powoli uniosłam ją, wlałam w lekko rozwarte wargi (xD) kilka kropel lekarstwa.

View more

Dłonie stały się lodowate, oczy po chwili zamknęły opadające nierówno powieki, po policzku spłynęła łza, a to co rozbrzmiewało w moich uszach to jej słowa. Nie rozumiałam żadnego poza imieniem "Hatice". Czy to z emocji? Nagle straciła przytomność i osunęła się z ottomana, a ja jak najszybciej w celu asekuracji podtrzymałam jej bezwładne ciało i ułożyłam na kolanach. To nie był pierwszy raz. Lecz tym razem nie znałam przyczyny. Zaczęłam szukać jakiegoś napoju, którym mogłabym ją otrzeźwić w dość nieprzyjemny sposób, lecz na stole znajdowały się tylko dwie filiżanki z kawą. Zauważylam iż Valide wypiła całą zawartość, a ja natomiast nawet jej nie spróbowałam. Może... Ależ oczywiście!!
-Straże!!!! Ratujcie!!!! -zaczęłam krzyczeć, poprawiając ułożenie ciała Matki. Nie mogła stracić oddechu, to oznaczałoby tylko jedno. Połozyłam pod jej szyję małą poduszkę, ozdabiającą uprzednio kanapę i pobiegłam w stronę drzwi. Otworzyłam je szybko w poszukiwaniu choć jednej żywej duszy, lecz jak na złość nikogo nie było. Zostawiłam uchylone drzwi i cały czas krzycząc podbiegłam do szafki. Każda czynność trwała krocej niż mgnienie oka, tu stawka byla najwyższa. Znalazłam buteleczkę, którą dawno dostałam od wróżki Matki. Wróciłam na balkon i dolałam kilka kropel do kawy, po czym napój stał się o wiele jaśniejszy, a na ściankach osadziła się biała substancja.
-Trucizna... -szepnęłam, w tej samej chwili usłyszałam kroki...

View more

Siedziałam na balkonie kilkanaście, długich minut. Nie dawały mi spokoju ciągłe zastanowienia. Może służące zapomniały, a może nie daj Boże coś się stało? W moje głowie tworzyły się historie nie z tej ziemi.
Wiatr łagodnie muskal mnie po twarzy, rozwiewając lekko moje bursztynowe włosy.
Tak dawno nie widziałam Matki. Podczas jej regencji mieszkałam w innym pałacu, w samotności. Uznałam, że tak będzie lepiej i bezpieczniej po śmierci Ojca. Ubolewałam, że nie mogłam być przy niej, ale zamiast rozżalać się nad przeszłością, wolałam cieszyć się tym co robię teraz.
Moje rozmyślenie rozwiał nagły rozruch. Dziewczęta stojące przy wejściu ukłoniły się, co oznaczało, że przybyła Sułtanka. Jak najszybciej wstałam i zgrabnie poprawiłam suknie, po ukłonie uśmiechnęłam się i podeszłam do Valide, która wystawiła ręce, na znak, abym ją przytuliła.
Ta bliskość z Matką, tak bardzo za nią tęskniłam.
-Mamo. *Szepęłam i wtuliłam sie w jej ramiona

View more

*Po tych kilku latach nie zmieniło się dużo. Oprócz tego, że straciłam Ojca, ale nie wiedziałam, że przez moją nieobecność stał się tak okrutny. Tron objął Bayezid- mój ukochany Brat. Odkąd pamiętam troszczył się o mnie, jak o najmłodszą siostrę, a ja byłam mu zawsze posłuszna.
Te lata nauczyły mnie ponownie życia w haremie, trzeba było uważać. Te lata nauczyły również inne sułtanki oraz dziewczęta, że nie warto ze mną zadzierać. Byłam z krwi Sułtanki Hurrem. Nie chciałam budzić postrachu, wymagałam jedynie szacunku. Z reguły byłam przecież dosć miła i życzliwa, dopóki ktoś nie podniosł na mnie ręki, nie ośmielilabym się zrobić niczego, na jego krzywdę.
******************************************
Promienie słońca bezszelestnie wpełzły do mojej komnaty. Otworzyłam powoli oczy, widząc otulone ciepłym światłem pomieszczenie. Panował tu niezmierny porządek, ponieważ uważam, że dużo to mówi o człowieku. Powoli podniosłam się i przetarłam oczy. Na stoliku leżała miska z wodą, a obok kubek ciepłego jeszcze mleka. Wiedziałam, że to moja najwierniejsza służąca -Raysa, zadbała, abym po przebudzeniu dostała to co najbardziej lubię. Odkryłam się i poczułam lekki, lecz przyjemny chłód. Zamoczyłam dłonie w błękitnej wodzie i przemyłam twarz. Ochłodzenie dodało mi energii, otarłam spływające po policzkach krople aksamitnym ręcznikiem, a do komnaty weszła dziewczyna. Usmiechnęła się i ukłoniła, a z jej ust wydobyły się ciepłe słowa:
-Pani. Miłego poranka. Widzę, że masz dobry humor.- przytaknęlam i odwzajemniłam uśmiech
-Dziękuję. Masz rację. Dziękuję, że zadbałas o wszystko. -zaczęłam wstawać, a podchodząc i zakładając szlafrok tłumaczyłam
-Chciałabym dzisiaj po śniadaniu zaprosić Valide na kawę, dawno nie rozmawiałyśmy. Potem wyjdę na spacer, a może nawet uda mi się ją namówić na przejażdżkę. Zajmij się wszystkim. -kobieta pokiwała głową i zapukała w drzwi, a do komnaty weszły dziewczęta z sukniami do wyboru, wskazałam szybko na szafirową i zaczęłam swoją poranną toaletę.
*******************************************************************************************
Służące zaczęły zbierać najszybciej jak umiały talarze i sprzątać wszystko ze stołu. Wypiłam ostatni łyk naparu i poprawiłam włosy, które niesfornie umkneły przy spinaniu koka.
-Powiadom Matkę, że czekam z kawą na tarasie -poleciłam Raysy (Raysie), a sama udałam się na balkon, aby dopilnować, by nakryto stół odpowiednio do posiłku. Usiadłam na kanapie, a złotowłosa dziewczyna wniosla na tacy srebrny dzbanek, wysadzany kamieniami, a wiatr przyniósł do mnie zapach świeżo zaparzonej kawy.
Teraz wystarczało tylko czekać...
@hurr_rp

View more

*Szłam dość szybko do komnaty Valide, był ranek -czas odwiedzin. Wiedziałam, że byłam spóźniona i Matka z pewnością się niepokoi. Rękami trzymałam suknie, aby niepotrzebnie nie brudziła się o podłogę. Dzisiaj wyjątkowo, postanowiłam założyć ciemny kolor -granatowy, do którego idealnie komponował się pozłacany diadem.
Minęłam już wiele korytarzy, widziałam jak słońce zerka przez okno do pałacu, chcąc podejrzeć życie w haremie. Skręciłam, a do komnaty Sułtanki zostały jedynie trzy korytarze, nagle wpadła na mnie jakaś dziewczyna. Zdziwiona, a zarazem lekko zdenerwowana spiorunowałam ją wzrokiem, lecz ta łagodnie przeprosiła. Mimowolnie uśmiechnęłam się, nie umiałam być bezwzględna.*
-Kim jesteś Hatun?- spytałam odgarniając kosmyk włosów. Widziałam jak jej ciemne oczy oglądały moją twarz. Była bardziej zdziwiona niż ja, pewnie zastanawiała się kim jestem, a może nawet pomyliła mnie z Valide Sultan, przecież jestem tak podobna do Matki*

View more