Eşq… Bir xəyal… Ayaqlarının yerdən
kəsilib heç çata bilməyəcəyin
yüksəkliyin zirvəsini kəşf etmək. Çata
bildiyin ən yüksək yerdən quş baxışı
baxmaq aləmə, ən kiçik detala
ilişmədən… Sonra uzanmaq, çata
bilmədiyin gizli qalmış künclərdən
tək-tək yığmaq zamanı ən incə
detalına qədər…
Eşq… Səssizlikdir bəzən… Sənə
deyilməmiş gizli qalmış sözlərin
canlanışı… Həyat tapması
hisslərinin… Dinləmək, gözəldir ən
dərindən sənə səslənən səsin ən incə
nəğmələrini… Tanımadığın, xarici
gələn sözlərin saf saf duzuluşudur
səssizliyin mələk qanadlarına… Və tək
olmadığını anlamağındır ən böyük
səssizlikdə belə…
Eşq… Duyğudur…Qatı qaydalarımızın,
göstərmədiyimiz ən zəif
nöqtələrimizin daşa çevrilmiş həyat
ifadə edilə bilmeyen tək toxunuşda
bir ipəyə çevrilməsidir… Çətindir
ipəyə çevrilmək, içində canlı qalmış
qisimlərin yanarkən və bir ölümdən
bir başqa həyat doğularkən o
möcüzəni izləməkdir… Və sonra
sarılmaqdır yumşaq doxunuşuna
ağın…
Eşq… Sözdür bəzən… Sehrli qələm
olar əllərinizdə, yazar mənliyinizə şeir
olmuş hisslərinizi… Və bir gəzintiyə
çıxarsınız heç bilmədiyiniz yanınızda.
Sözlər, yoldaşınız olmuşdur. Sakit bir
çayda sal… Qələminizdə səs…
Ürəyiniz lal… Ən bilmədiyiniz yanınızı
dinlərsiniz kəşf etdiyiniz hər
hüceyrənizdə…
Eşq… Bir körpədir… Saf… Nə vaxt
doğulacağını bilmədən qaranlıq;
amma dinc yerdə doğuşu gözləməkdir
gün işığına… İlk sancısıdır… Bilmədən
acı vermələrin… Və sonra doğulması,
şəkillənməsi və böyüməsidir etibarlı
əllərdə… Mesumiyettir… Mesumiyy
eti bilənə…