Sam John mówił o swoim szowinistycznym patrzeniu na kobiety w 1980 roku: "Jest to forma pisania pamiętnika. Całe to: "Byłem okrutny dla mojej kobiety, biłem ją i trzymałem z dala od rzeczy, które kochała" [fragment piosenki Beatlesów "Getting Better"] było o mnie. Kiedyś byłem okrutny wobec swojej kobiety i fizycznie - w stosunku do każdej kobiety. Byłem damskim bokserem. Nie potrafiłem wyrazić siebie, więc biłem. Walczyłem z mężczyznami i biłem też kobiety. Dlatego więc zawsze chodzi mi o pokój, sam widzisz. Wszystko jest na odwrót, ale szczerze wierzę w miłość i pokój. Jestem człowiekiem brutalnym, który nauczył się nie być brutalnym i żałuje tej brutalności. Będę musiał być jeszcze dużo starszy, by publicznie stawić czoła temu, jak traktowałem kobiety jako młodzieniaszek". Julian Lennon, jego starszy syn, nazwał swojego ojca hipokrytą, bo całe dzieciństwo nie miał ojca, który powinien być dla niego autorytetem, do 17 roku życia, czyli wtedy, kiedy John zmarł, jego starszy syn widział go może kilkanaście razy odkąd go zostawił i John mocno nie starał się o kontakt z nim, dopiero właśnie pod koniec swojego życia zaczął naprawiać relację między nimi. Był zbyt zajęty Yoko i ich wspólnym synem Seanem, by dbać o Juliana. Dopiero jego kochanka ze "straconego weekendu", May Pang, namówiła Johna do częstszego kontaktu z Julianem. Denerwowało mnie, że zdradzał swoje kobiety, stosował wobec nich przemoc (nie ważne czy fizyczną, czy nie), zostawił Cynthię, gdy przybiegła do niego żonata wówczas feministka i "artystka", która wyczuła w Beatlesie "piniądz", zostawił Juliana, którego traktował trochę jak wpadkę, która zmusiła go do zawarcia małżeństwa oraz to, że był taki podyktowany Yoko, aczkolwiek to jedyna kobieta, która miała odpowiednią moc, by zatrzymać przy sobie Johna i nim dyrygować, manipulować i stać się najpopularniejszą nieznaną artystką na świecie