Sen beni sevmedin. Benim seni sevdiğimi bile bilmedin hiçbir zaman. Hissetmedin hiç. Ben neler çektim biliyor musun ? Günlerce ağladım. Kimselere anlatamadım seni. Hem ağladım hem avuttum kendimi. Çok yalnızdım. Senin olmadığını bilmek yakıyordu içimi. Bir dosta ihtiyacım vardı. Onun omuzunda saatlerce ağlayabileceğim, beni teselli edebilecek bir dosta ihtiyaç duydum. Ama yoktu. Sen ol istedim. Hem sevdiğim, hem dostum, hem de arkadaşım olmanı istedim. Bazen seninle birlikte çocuk olurduk. Kovalamaca oynardık belki de. Dışarı çıkardık beraber. Pamuk şeker alıp yerdik belki. Gezerdik saatlerce. Lunaparka bile giderdik. Ve gece olunca senin omuzuna başımı koyup rüyalara dalırdım belki. Sonra bir uyanırdım sen elimi tutmuş, yanı başımda uyuyorsun. Asıl rüya bu olsa gerek. Ama evet gerçek rüya buydu. Hayaldi bunların hepsi. Hayal bile olsa ne kadar güzel dimi bak neler neler yaparız seninle. Gelsen yine sevsem seni. Yeniden başlasak. Bak yapılacak o kadar şey var ki.. Tek başıma olmuyor. Gel, gel de beraber yapalım her şeyi. Gel sevdiğim Gel.