Berkan?
Bundan bir buçuk sene önce falan olsaydı; bir erkeği canımdan çok önemseyeceğim, seveceğimi tahmin bile etmezdim. Diyeceksiniz ”daha kaç yaşındasın”.. Bunun ne yaşla, ne de yaşanmışlıkla alakası var.. Mucize gibi umulmadık anda çıkan bir şey aşk. 13 Haziran‘da bana ummadığım bir kişi hiç tahmin edemeyeceğim şekilde çok masum bir ”başlangıç” teklifi etti. O zamanlar hiç kimseyle olmamayı tercih eden biriyken bir anda kabul ettim. İşte o kabulden sonra hayatımın ”ikinci yarısı” olarak adlandırdığım zaman başladı..
Başta her şey çok sıradandı. Zaten ”en fazla bir hafta, taş çatlasın 1 ay” kafasındaydım. Bir bakmışım 2 ay geçmiş. 3. ayın ilk zamanlarında bir gece gerçekten aşık olduğumu hissedecek, sevildiğimi hissettirecek uzun bir yazı geldi ondan. Zaten her şey benim için orda başladı. Son derece odun özellikler taşıyan birinden, duygusal biri haline geldim. Hayatım anlam kazandı. Aylar geçmeye devam etti ve bazen benim onu sevdiğimden daha da çok seviyor beni diye düşündüm. İleride aşık olurum derdim ama bu kadar çok sevileceğim gerçekten aklımın ucundan geçmezdi. Artık o benim herşeyimdi. Sabah gözlerimi açtığımda mesafelere rağmen başucumda hissederdim onu. Sarıldım dediğinde kollarımın ısındığını hissederdim. Benim için çok değişti. Hatta benim için daha bilmediğim onlarca şey yaptığını biliyorum. Bende yaptım. Ben aynı zamanda çok salaklık da yaptım. Üzdüm onu, kırdım. Ve inanın, onu kırdığım hiçbir anı unutmuyorum. Üstünden aylar geçse de kendimi asla affetmiyorum. Sırf size bir şey olur ihtimalini düşününce bile ağlayan birini düşünün. O kadar başka bir duygu ki.. Geç yattığınız için size küsen biri. O kadar değerli ki.. Sizi önemseyen birinin olması ve o kişinin sizin aşık olduğunuz kişi olması dünyanın en başka duygusu, en mutlu hissi.
Geldik Kasım ayına; mesafe aşkı azaltmıyordu ama aşkın yanında acıyı çoğaltıyordu. Oldukça mesafe vardı zaten, bir de üzerine daha uzağa gitmesi kararı alındı. Bunu söylemeden önce ayrıldı. Sırf kolay atlatmam için ”sevmiyorum” diye yalan söyledi. İşte bunu yapması bile herşeyiniz olması için çok büyük bir sebep. Belki benden daha çok acı çekti. Uzak durmaya çalıştık bir süre. Ara sıra ağladık, özledik.. Sonra her şeyi aştığımızı ve sevdiğimizi bilmenin bile yeterli olabileceğini düşündüm. Destekledi.
Gelelim 2 gün önceye; aradım. O gece ruhumu kaybetmiştim sanki. Tüm mutluluğumu. Tüm gülümsememi. O gece beni durmaksızın titredim, ağladım.. Hayatımda ikinci kez böyle ağlamıştım. İlkinde de ona bir şey olduğunu sandığımdaydı. Hıçkıra hıçkıra ”gitme !” diye haykırarak ağlamak nedir bilir misiniz ? O saatten sonra da hiç isteyerek gülmedim zaten. Dedim ya, gülümsememi kaybettim diye.
Bu sabah; onu zorladığımı ve daha iyi olacağımı söyledim. Çok sevdim ben anlıyor musunuz ? Çok fazla sevdim.
Ve bu saatten sonra da başka birine aşık olmamı kimse beklemesin benden. Bir aşkı vardır herkesin hayatta.
Bu satırları yazarken yine ağladım salak gibi. Salak gibi dediğime bakmayın, aşık gibi.
Çok yoruldum. Ama biliy
Başta her şey çok sıradandı. Zaten ”en fazla bir hafta, taş çatlasın 1 ay” kafasındaydım. Bir bakmışım 2 ay geçmiş. 3. ayın ilk zamanlarında bir gece gerçekten aşık olduğumu hissedecek, sevildiğimi hissettirecek uzun bir yazı geldi ondan. Zaten her şey benim için orda başladı. Son derece odun özellikler taşıyan birinden, duygusal biri haline geldim. Hayatım anlam kazandı. Aylar geçmeye devam etti ve bazen benim onu sevdiğimden daha da çok seviyor beni diye düşündüm. İleride aşık olurum derdim ama bu kadar çok sevileceğim gerçekten aklımın ucundan geçmezdi. Artık o benim herşeyimdi. Sabah gözlerimi açtığımda mesafelere rağmen başucumda hissederdim onu. Sarıldım dediğinde kollarımın ısındığını hissederdim. Benim için çok değişti. Hatta benim için daha bilmediğim onlarca şey yaptığını biliyorum. Bende yaptım. Ben aynı zamanda çok salaklık da yaptım. Üzdüm onu, kırdım. Ve inanın, onu kırdığım hiçbir anı unutmuyorum. Üstünden aylar geçse de kendimi asla affetmiyorum. Sırf size bir şey olur ihtimalini düşününce bile ağlayan birini düşünün. O kadar başka bir duygu ki.. Geç yattığınız için size küsen biri. O kadar değerli ki.. Sizi önemseyen birinin olması ve o kişinin sizin aşık olduğunuz kişi olması dünyanın en başka duygusu, en mutlu hissi.
Geldik Kasım ayına; mesafe aşkı azaltmıyordu ama aşkın yanında acıyı çoğaltıyordu. Oldukça mesafe vardı zaten, bir de üzerine daha uzağa gitmesi kararı alındı. Bunu söylemeden önce ayrıldı. Sırf kolay atlatmam için ”sevmiyorum” diye yalan söyledi. İşte bunu yapması bile herşeyiniz olması için çok büyük bir sebep. Belki benden daha çok acı çekti. Uzak durmaya çalıştık bir süre. Ara sıra ağladık, özledik.. Sonra her şeyi aştığımızı ve sevdiğimizi bilmenin bile yeterli olabileceğini düşündüm. Destekledi.
Gelelim 2 gün önceye; aradım. O gece ruhumu kaybetmiştim sanki. Tüm mutluluğumu. Tüm gülümsememi. O gece beni durmaksızın titredim, ağladım.. Hayatımda ikinci kez böyle ağlamıştım. İlkinde de ona bir şey olduğunu sandığımdaydı. Hıçkıra hıçkıra ”gitme !” diye haykırarak ağlamak nedir bilir misiniz ? O saatten sonra da hiç isteyerek gülmedim zaten. Dedim ya, gülümsememi kaybettim diye.
Bu sabah; onu zorladığımı ve daha iyi olacağımı söyledim. Çok sevdim ben anlıyor musunuz ? Çok fazla sevdim.
Ve bu saatten sonra da başka birine aşık olmamı kimse beklemesin benden. Bir aşkı vardır herkesin hayatta.
Bu satırları yazarken yine ağladım salak gibi. Salak gibi dediğime bakmayın, aşık gibi.
Çok yoruldum. Ama biliy
