@FurkanCaran

Furkan Caran

Ask @FurkanCaran

Sort by:

LatestTop

@

Çok seviyorsan birini, öyle bazı şeylerden çok değil, her şeyden herkesten çok seviyorsan yani '' o benim hayatım '' diyorsan bir ayrılık sonrasında yalnızca çok sevdiğin kişi değildir kaybettiğin. Mutluluğununu kaybedersin, huzurunu kaybedersin, uykularını kaybedersin...belki ölmezsin ama yaşamak da denilmez içinde olduğun duruma. Çünkü hayatını kaybedersin.

Related users

×

MervenurYlmaz812’s Profile PhotoMervenur Yılmaz
Hangisi daha acı verici ?
Hiç kimse tarafından sevilmemek mi ? Kimseyi deliler gibi sevmemek mi yoksa deliler gibi sevip elde edememek mi ?
Henüz cevabını bulmuş değilim sadece arayış içindeyim. Bildiğim tek bir şey var her sorunun cevabı yalnızlığa varıyor. Ve ardından bir melodi başlıyor sanki seni anlatıyor gözlerini kapayıp asla gerçekleşmeyeceğini bildiğin halde hayallere dalıyosun. Bir bakmışsın ki melodi bile bitiyor. Her şeyin bir sonu var. Tıpkı insanoğlu gibi. Bunu biliyorsun ve bildiğin için daha fazla ağlıyorsun haline. Şu üç günlük dünyada yalnızım diye. Ağladıkça rahatlıyorsun rahatlıyorsun ki gelecek acılara yer kalsın ayıp olur yoksa onları hayatımıza almazsak.
Ben hayatıma ikiyüzlü olarak devam ediyorum herkese karşı kahkaha atarak ama içimde ağlayarak. Bir kahve daha dolduruyorum fincanıma ha unutmadan bir dalda sigara yakıyorum. Bu gecede kendi kendimle yalnızlığımı paylaşıyorum.
Sorunun cevabına gelecek olursak 'BULUNAMADI'. Sigaram bitmeden bir dal daha yakmaya gidiyorum cevabını bulan olursa not bıraksın bekliyorum.

View more

×

İçinde bulunduğumuz an ve mekan hayatımızdaki birçok akışkanlığın kaynağını oluşturuyor.Şu an varım , çay kokan odada şu anın içinde bu satırları yazıyorum. Zamanın ve mekanın farkına vardığınız an kazanan oluyorsunuz.Çünkü zaman ve mekanın farkına vardığınız an kendinizle başbaşa kaldığınız andır.Çünkü zamanı ileri ya da geriye sarmayı istemek yalnızca kendi ile başbaşa kalan insanların sorunudur. Yalnız insan zaman ve mekanla kavga etmeyi çok iyi bilir. Birde zaman ve mekanın kaybolduğu anlar vardır. Örnek vermek gerekirse iki bedenin yek hale geldiği anlar.. Birbirine değen iki dudağın sıcaklığı saniyeyi,dakikayı,saati,günü,ayı ve yılı siler atar. Duvarlar yavaş yavaş kaybolur,zemin kararır her şey silinir.. Dışarıdan geçen arabaların gürültüsü,yan dairede oturan aile,boş bira kutularından gelen koku artık yoktur var olan 2 sıcak dudak,iki çift dil,nefes sesleri, diken diken olmuş ciltlerdir. O an zaman yok olur , dudaklardaki ıslaklık ve sıcaklık arttıkça 10 yıl daha gençleşir insan.. Göğüslerde ve kasıklarda dolaşan eller sanki havalandırıp cennete uçurur insanı.. Mekanın kayboluşu. Yine içinde bulunduğum an ve mekana dönüyorum.Pek bir farklılık yok.Tek fark internet üzerinden arkadaşımla ettiğim sohbet sona erdi,çayım bitti.Zaman ve mekan aynı.Dudaklarım soğuk,nefesim normal,cildim tepkisiz ve dilimde çay tadından başka tat yok. Biraz farklı bu… Yalnızken sevişmeyi öğrenebilmeli insan.Ben bunu yavaş yavaş öğreniyorum sanırım.Farkında olmasanızda yazımın başlangıcından bu yana satırlarımla sevişiyorum ben.Yazar insan yalnızdır ve sevişir.Kitaplarıyla satırlarıyla sevişir. Yazar insan oldukça ahlaksızdır.Kalem ve beyaz kağıdı seviştirir. Satırlarıyla başkaları da sevişir.Bir cümlede yahut bir kelimede kendinden zerre bulanlar o kadar benimser ki bunu en vahşi,en şehvetli arzuya karşı gelemezde oracıkta sevişiverir beğendiği satırlarla,kelimelerle. Satırlarının başkalarıyla sevişmesine pek de üzülmez yazar insan.Çünkü bilir ki hayat fahişe dünya ise büyük bir pezevenktir.

View more

Next

Language: English