Nie ufam ludziom, którzy świadomie wyrządzają krzywdę innym.
Pragnę, by ktoś skazany na samotność ofiarował mi trochę swojego ciepła.
Najlepiej zasypia mi się ze świadomością, że nikt się na mnie nie gniewa i nie mam powodów do zmartwień.
Chcę kiedyś wsiąść do losowego autobusu i pojechać z gitarą gdzieś daleko przed siebie, aby poznać ciekawych ludzi. Planuję to zrobić nawet w następny weekend bądź w jeszcze następny (nie będąc zależnym od zdania rodziców)
Zjadłbym teraz kurczaka w pięciu smakach i laysy.
Wieczorami lubię wyjść na miasto i przyglądać się gwiazdom jednocześnie grając na harmonijce.
Jestem czasami zbyt wielkim egocentrykiem i egoistą za co płacę ogromną cenę.
Dbam o to, by nie upaść jeszcze niżej niż dotychczas.
Muszę iść do psychologa.
Płaczę, gdy zranię bliskie mi osoby, płaczę, gdy jestem bezsilny i gdy doskwiera mi samotność.
Płaczę, również, gdy ktoś mnie nienawidzi i rani głupimi tekstami, nawet, gdy nieprzyjemnie na mnie patrzy.
Coraz więcej czasu, którego z resztą mam w nadmiarze wykorzystuje na sen.
Nigdy nie zapomnę momentu, gdy wraz z(...) siedzieliśmy w nocy na kocu pod gwiazdami i rozmawialiśmy na przeróżne tematy, a czas płynął zbyt szybko. Wszystko dlatego, że byłem naprawdę szczęśliwy tak jak nigdy dotąd.
Nie zapomnę tego wyjątkowego spotkania z(...). Dzięki przemowie prezydenta uniknąłem kłopotów, bo zablokowali wszystkie linie telefoniczne, przez co policja nie mogła się dodzwonić do moich rodziców, a w tym czasie udało się wycofać zgłoszenie. Skłamałem w oczy opiekunom mówiąc, że idę do toalety i pobiegłem szybko do(...), bo umówiliśmy się w pewnym miejscu o konkretnej godzinie, a ja nie chciałem być niesłowny.
Nie wybaczyłbym sobie nigdy tego, gdybym nie wykorzystał swojej szansy.
Wydaje się, że to mogła być naprawdę ostatnia szansa, nigdy więcej mogłem już jej nie ujrzeć, nie przytulić.
I gdy o tym myślę, jestem szczęśliwy, że się udało.
Ostatni raz się przytulić, na pożegnanie i wierzcie mi, ale nigdy wcześniej żaden uścisk nie wywołał u mnie tylu pozytywnych emocji.
Mógłby mnie przytulić ktokolwiek, ale wciąż nie zastąpiło by to tamtego razu, kiedy miałem świadomość, że to może być już ostatni raz.
Teraz wydaje się, że to właśnie był ten ostatni raz, a ja w zasadzie jestem szczęśliwy, że wykorzystałem szansę.
Choć wtedy nie byłem tego świadomy, że więcej takich chwil już nie będzie.