Ogromną miłość. Prawdziwą. Bo wiem, że ona również mnie kocha. Ale widzę też i troskę, bo nie jestem idealna, jestem człowiekiem i popełniam błędy, które ją dotykają, które powodują, że się smuci, bądź martwi o mnie. Dostrzegam także radość, bo pomimo wszystko, wie, że razem przetrwamy nawet najcięższą z prób. Nasza miłość jest zbyt silna by cokolwiek innego ją zniszczyło, cokolwiek innego niż my sami, a my za bardzo się kochamy by móc żyć osobno.
Oczy tej osoby są przepełnione tymi emocjami, krzyczą i przyciągają nimi, dlatego mogłabym wpatrywać się w nie bez końca, tonąć w tych uczuciach bez dna, przemierzać ich bezkres codziennie od nowa.

---

+ "I nieważne czy ma niebieskie, zielone czy brązowe oczy. Są jego, więc są najpiękniejsze."