@Jokerdht

Jokerek (17)

Ask @Jokerdht

Sort by:

LatestTop

Previous

Related users

dasz jeszcze opowiadanie jakieś ?

Wyszła z redakcji wystawiając twarz do słońca. Cholera umówiła się, choć sama nie wiedziała, dlaczego się zgodziła. Może to już czas przestać być samotnym, przestać podświadomie czekać? Trzeba na nowo zacząć układać sobie życie.
Przez ostatnie dwa lata życia przeszła wiele, zmieniła się, życie zmusiło ją do zmian. Ten romans w pewnym sensie zrujnował jej życie, ale z drugiej strony dał wielką siłę i wiarę w siebie, choć zapłaciła za to wysoką cenę. To, że odszedł tak po prostu, wybrał rodzinę, choć ponoć była jego wielka miłością, dla której gotów był na wszystko przegrała. Tak to wtedy odbierała. Depresja i załamanie nerwowe, jakie przeszła uczyniły z niej inną kobietę, ból, jaki czuła był niedopisania, morze wylanych łez i bezradność, że nie może walczyć uczyniły ją jeszcze twardszą. Gdyby nie przyjaciele nigdy by się z tego nie podniosła, ale byli zawsze, zawsze, gdy potrzebowała, kiedy nie było już siły na płacz, bo zabrakło łez. Po roku postanowiła zapomnieć, może nie zapomnieć, bo tego nie potrafiła raczej nauczyć się żyć bez Niego, bo choć wmawiała sobie, że zapomniała, choć nigdy nie wspominała, nigdy o tym nie mówiła to pamiętała. Pamiętała każdy gest, każdy dotyk, uśmiech, dotknięcie wszystko. Zaczęła pisać i to stało się sensem jej życia, praca i pisanie czas zapełniony po brzegi, po to żeby wieczorem położyć i zaspać ze zmęczenia bez wspomnień, bez łez.

View more

Next

Language: English