Dürüst olmak gerekirse içimi dökmek için yazıyorum, yoksa özür dilemedir vs. iş işten geçti artık. Sen nasıl olsa görmeyeceksin... o yüzden dediğim gibi bunu içimi dökmek için yazıyorum. Benim için işin üzücü kısmı sadece ortak noktalarımı paylaştığım birisini kaybetmek değil, aynı zamanda bir insanı üzmek. (bilerek ya da bilmeyerek) Seninle olan sohbetlerimi hatırlıyorum da, o zamanlar güzel zamanlardı; beraber Mortal Kombat hakkında sohbet etmek, sana bazı serilerden ilginç bilgiler vermek, yaptığım çizimleri seninle paylaşmak (o zamanlar çizim konusunda tabii biraz noob'tum :D), oyunlar hakkında muhabbet etmek falan... hatta oyun ve çizim demişken sana yaptığım Prince of Persia: Warrior Within çizimini hatırlıyorum, beğenmiştin o zamanlar. (elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışmıştım, resmide oyunun kapak resmine bakarak yapmıştım) Hatta seninle paylaştığım bir Mortal Kombat anime fikri vardı (seni diziye Kuai Liang'in karısı olarak dahil etmiştim :D), hatta o fikirden bahsetmişken MK dizisini anime yapmaktan çıkardım, normal bir animasyon dizisi olarak (tabi yine +18 olacak :D), senin karakteri de diziden çıkardım. (oyunun canon'una uygun bir şekilde yapmak maksadıyla) Bu arada sen ortalıklarda yokken bir-iki sene önce bilgisayarı değiştirdim. (Lenovo G570'ten; Casper Excalibur G860'a geçtim :)) Resim yapma ve biraz da olsa evren kurma konunsun da bir ilerleme kaydettim. (it ain't much, but its honest work) Hatta birçok oyun fikrimde var (Venom ve Terminator oyunları olacak bunlar), dizi-film konusunda Transformers'a, Marvel'dan ve MK'den daha fazla odaklandım. (sebebi de biraz underrated bir seri olarak görmem) Ahh keşke fikirlerimi bi' duyabilsen... Sen gittikten iki-üç yıl sonra da sisterlarım da buradan ayrıldı (gerçi uzun zamandan sonra biraz sohbet ettim birkaçıyla ama bir daha ne zaman karşılaşırım onlarla, bilmiyorum), Gitmelerinden açıkçası şikayetçi veya sinirli değilim. Sadece... biraz... yalnız kaldım, hepsi bu. Buradan pek konuşacak kimsem kalmadı, buralarda daha fazla ne kadar kalırım bilmiyorum. Kuzenin haklıydı, bu tür şeyler sadece hormonların değişmesinden falan ibaret. Zaten bu aşk-meşk işlerini falan bıraktım. (sadece hikayelerimde kullandığım bir öğeden ibaret, bazılarının sonu pek mutlu bitmiyor) Hala inanıyorum tabi saf aşka falan ama kendim için artık inanmıyorum. Şimdiki halimi görsen acaba ne tepki verirdin, açıkçası insan merak ediyor. Keşke ne kadar geliştiğimi görebilseydin. Kim bilir? Belki bir gün yeniden karşılaşırız (hayatta her şey olabilir), ama bununda gerçekleşeceğini zannetmiyorum. Neyse, söylemek istediklerim bunlardı. (aklımdakiler en azından)
Ben iyi bir insanım, sadece o zamanlar kafa yapım biraz farklıydı hepsi bu.
NOT: Bu korona zamanlarında umarım sağlığın ve sıhhatin yerindedir. (bunu sadece düşünceli bir insan olarak söylüyorum)
https://www.youtube.com/watch?v=C-G-peQOxC8