☔ Raziye Sultan ☔ |Zamk.|

W pomieszczeniu panowała nie zręczna cisza. Moje myśli powędrowały nie do Taslicaliego, lecz do Malkocouglu. Pewnie teraz spędza czas z Mihrümah. A może Mihrümah spędza czas z Pedro? Nie kocham Bali Beya, ale nie mogę dopuścić do Jego związku z Mihrümah. Chcę aby Mihrümah cierpiała! Lecz czy Pedro wypełni zadanie, które mu powierzyłam. Nagle zza myśleń przerwał mi głos Taslicaliego. Jego słowa zdziwiły mnie. Nie wiedziałam czy mam się zgodzić czy może nie... Przecież Malkocouglu może w każdej chwili wrócić.
- Taslicali bardzo chciałabym żebyś został, lecz Malkocouglu może w każdej chwili wrócić. - powiedziałam z nutą smutku w głosie. Nie chciałam żeby Bali Bey dowiedział się o nas, ani tego żeby Yahya narażał się na takie niebezpieczeństwo. Przecież jak Sultan się dowie każe stracić mężczyzne...

View more

|Inny czas|

---

Do mej komnaty rozległo się stukanie do drewnianych drzwi. Popatrzyłam w ich stronę, doskonale wiedziałam kto to mógł być. Wstałam, aby przywitać gościa i poprawiłam swoją suknie.
- Wejść. - drewniane drzwi otworzyły się, a do komnaty wszedł medyk. Posłałam mu ciepły uśmiech, a gdy przedstawił się, otworzyłam malinowe usta, z których wydobyły się słowa.
- Witaj, Pedro. Jak zapewne wiesz moja siostra Mihrümah, nie czuję się najlepiej. - powiedziałam patrząc w okno, z którego było widać piękny ogród Serayiu. Skierowałam swój wzrok na mężczyzne, który był przystojny. Byłam pewna że spodoba się Mihrümah. Jednak czy nie zakocha się w sułtance Słońca i Księżyca?
- Mihrümah wyjeżdża jutro do Edirne z Malkocouglu Balim Beyem. - powiedziałam, patrząc gdzieć w dal.
- Chcę, aby pojechałeś z Mihrumah, jako jej medyk. - dodaję po chwili.
- Masz rozkochać w sobie Mihrumah, a następnie porzucić. - powiedziałam z kpiącym uśmieszkiem. Miałam nadzieję że medyk się zgodzi. Przecież nie wypada odmawiać sułtance, która jest córką samego padyszacha. Miałam, tylko nadzieję że medyk wypełni zadanie, które mu powierzyłam. Chcę aby Mihrumah, cierpiała, tak jak Ja! Spojrzałam na mężczyznę, który wpatrywał się we mnie. Posłałam mu delikatny uśmiech. Oczekując na odpowiedź mężczyny, spletłam swoje dłonie w koszyk.

View more

Jechaliśmy konno w ciszy, co chwilę zerkałam na mężczyzne, do którego biło moje serce. Dlaczego spotkał mnie taki los? Teraz żyję z człowiekiem, którego nie kocham, a nawet za dobrze nie znam. Nie minęło długo, a dotarliśmy do pałacu, nagle zaczęło kręcić mi się w głowie, a przed oczami zaczęło robić się ciemno. Chciałam zejść z konia, ale poczułam się nie najlepiej i gdyby nie Yahya, który szybko zaaregował, prawdopodobnie upadłam bym na mokrą trawe, którą w nocy zmoczył deszcz. Melek, która stała nie daleko nas, chciała mi pomuc, lecz widząc że Yahya dobiegł do mnie szybciej i pomugł mi, stanęła ze spuszczoną głową w dół. Gdy ruszyliśmy, wierna służąca szła za nami, lecz nie za blisko. Gdy dotarliśmy do pałacu, a następnie do komnaty położyłam się na łożu i dałam znak Melek, żeby zostawiła nas samych. Służąca pospiesznie ukłoniła się i wyszła, a ja zostałam sama z Beyem.

View more

Po spotkaniu z rudowłosa sułtanką, która wyprowadziła mnie z równowagi, skierowałam się w stronę hamamu, gdzie dokładnie się umyłam. Nie minęło długo, gdy byłam już gotowa. Wyszłam z łaźni, kierując się wzdłuż wyjścia, a następnie swojego powozu, który miał mnie zawieść do pałacu. Gdy nagle na swej drodze, napotkałam Canfetę Hatun, która wiernie służyła Pani Światła. Dziewczyna ukłoniła się beztroskiej sułtance, a ja posłałam jej delikatny uśmiech.
- Pani, oto list od sułtanki Nurbanu. - ciemnowłosa wyciągneła z rękawu, mały kawałek pergaminu i podała mi go. Rozwinełam list, a każde słowo przeczytałam uważnie, jej słowa bardzo mnie zmartwiły. Nurbanu była moją przyjaciółką, powierniczką, której mogłam powierzyć każdy sekret, tajemnicę.
- Zaprowadź, mnie do Nurbanu. - rzekłam, a ciemnowłosa bez sprzeciwu ruszyła w stronę komnaty Pani Światła. Nienawidziłam rudowłosą sułtankę, z resztą ze wzajemnością. Miałam zamiar pomuc ciemnowłosej i stanąć w jej obronie. Nie minęło długo, a znalazłyśmy się przed komnatą ciemnowłosej sułtanki.
[Dalszy ciąg wątku u Nurbanu]

View more

Spojrzałam na mężczyznę, chciałam coś powiedzieć, jednak Bey przerwał mi słowami, które mnie zaskoczoły. Z kąd to nagłe zainteresowanie? Chciał mnie bliżej poznać?
- Niczego nie muszę przemyśliwać! - Bey tylko, obejrzył się w moją stronę i wyszedł z komnaty. Odetchnełam z ulgą i oparłam się o ścianę. Nagle usłyszałam pukanie do drzwi, a swój wzrok skierowałam w ich kierunku.
- Wejść. - drzwi otworzyły się, a do środka weszła Melek Hatun, która była moją wierną służącą.
- Pani, czy coś się stało? Bey wyszedł z komnaty zdenerwowany. - zapytała. Westchnąłam, nie chciałam jej wszystkiego opowiadać.
- Wyjaśnię, Ci wszystko jutro. -
Służąca skłoniła się i wyszła z komnaty, pozostawiając mnie samą. Byłam zmęczona, więc postanowiłam położyć się i zasnąć. Skuliłam się, odkrywając się kołdrą, momentalnie zasnęłam. Przebudziłam się wcześnie rano w wysokiej gorące. Rozglądnełam się po komnacie, w której nie było Malkocouglu. Do drewnianych drzwi, które prowadziły do mej komnaty, znów ktoś zapukał.
- Wejść. - powiedziałam cichym głosem.
Do komnaty weszła Melek, skłoniła się i podeszła do mnie.
- Pani, nie wyglądasz najlepiej. Wezwać medyka? - zapytała, na co ja skinęłam głową.
- Gdzie Malkocouglu? - zapytałam, zatrzymując ją w połowie drogi. Służąca uśmiechneła się delikatnie i nie chętnie, z jej ust wypłynęły słowa.
- Malkocouglu pojechał z samego rana do Edirne.
Kiwnęłam głową, na znak że może odejść. Jego czyn, nie zrobił na mnie żadnego wrażenia, ostatnio pokłóciliśmy się. Po krótkiej chwili Melek, wróciła z medyczką, która stwierdziła że muszę leżeć przez kilka dni. Przygotowała mi również lekarstwo, które wypiłam lekko się kwasząc. Lekarstwo było kwaśne i niezbyt zmaczne. Gdy medyczka i służąca opuściły moją komnatę, Ja postanowiłam znów powrócić do snu.

View more

Gdy Bey mnie objął na mej twarzy pojawił się delikatny, który szybko znikł, tak jak się pojawił. Uniosłam do góry głowę i słuchałam jego dalszych słów. Pomimo tego jak bardzo mnie zranił, nie byłam bardzo na niego zła, jak na Mihrümah. Z siostrą miałam zawsze dobre stosunki, lecz to się zmieniło odkąd wyszłam za mąż za Malkocoglu Bali Beya, wtedy ona zaczynała mi zazdrościć, a z dnia na dzień nasze stosunki, coraz bardziej się pogarszały. Aż w końcu na świat, wyszła okrutna prawda, która na zawsze zniszczyła nasze dobre stosunki. Zawsze bywały przeczki między nami, ale zawsze pogodziliśmy się, jednak teraz nigdy się nie pogodzimy. Nie umiem wybaczyć, jej tego co zrobiła. Pomimo tego że byłam zła na męża, chciałam żeby nasze stosunki były dobre. Zapewne, kiedy Mihrümah się dowie że nasze stosunki nie są za dobre, zrobi wszystko żeby nasze małżeństwo się rozpadło. Spojrzałam w oczy Beya, a z jego ust wydobyły się kolejne słowa, które uważnie słuchałam. Na jego twarzy pojawił się delikatny uśmiech, który odwzajemniłam. Nic nie powiedziałam, tylko przytuliłam się do niego, a jego ramiona, sprawiły że czuję się bezpieczenie. Nie kochałam męża, jednak był dla mnie kimś bliskim.

View more

Przybliżam się do Beya i kładę mu głowę na ramieniu. Popatrzyłam w niebo, na którym nie było ani jednej chmury, była piękna pogoda. Leżeliśmy w ciszy i cieszyliśmy się sobą, gdy nagle usłyszałam głos mężczyzny. Gdy wypowiedział słowa, na chwilę zamilkłam, zastanawiając się czy powiedzieć mu o romansie Mihrümah i Bali Beya. Po chwili zastanowienia, podjęłam decyzję o wyjawieniu mu prawdy o romansie mego męża z Mihrümah.
- Tak, to prawda, a Ja i moja siostra zawsze biliśmy blisko, jednak to się zmieniło gdy odkryłam prawdę... - oznajmiłam.
- Mój mąż zdradza mnie z Mihrumah. - Przeniosłam się z leżenia do siadu, oparłam się o drzewo i czekałam na odpowiedź Beya. Wiedziałam że go to zaskoczyło, w końcu Bali Bey był dobrym człowiekiem, po którym zdrady bym się nigdy nie spodziewała. Lecz niestety omamiła go Mihrumah, tak jak kiedyś jej matka padyszacha, całego świata...

View more

Siedziałam pod drzewem i płakałam. I co teraz? - zapytałam w myślach. Mój ukochany kocha inną. Nagle usłyszałam czyjeś kroki i poczułam, jak ktoś mnie obejmuje. Odwróciłam głowę i ujrzałam mego ukochanego. Gdy powiedział, co do mnie czuję na mojej twarzy pojawił się uśmiech, a serce zaczęło szybciej bić.
- Taslicali, gdy pierwszy raz Cię zobaczyłam, odrazu dla ciebie zabiło moje serce. Kocham, tylko ciebie.
Nareście wyznałam mu swoje uczucia, a on je odwzajemnia. Przytuliłam go, nie mogłam uwierzyć że mój ukochany kocha mnie! Naszczęście jego serce, nie bije dla tak okrutnej osoby, jak Mihrümah.
- Te wszystkie wiersze, były o mnie? - zapytałam nadal go ściskając. Co teraz z nami, będzie? - zapytałam w myślach. Sułtan napewno się nie zgodzi na rozwód. W takim razie, pozostaje nam tylko jedno. Musimy spotykać się pokryjomu!

View more

Gdy usłyszałam jego słowa ,,Moje serce należy do pewnej sułtanki" , było już jasne że jego serce bije dla Mihrümah. Najpierw odebrała mi Ojca, później męża, a teraz? Jeszcze ukochanego! Nagle w moim oku pojawiła się mała łza.
- To Mihrümah? No, tak jak zawsze musi mi odebrać wszystko co kocham! W jej sercu jest już pewien mężczyzna! Nie Rustem, lecz ktoś inny! - powiedziałam, a po moim policzku spłynęła łza.
- Mihrümah jest okrutna! W jej sercu, nawet nie znajdzie się miejsce dla ciebie! Potrawi nawet ukraść męża własnej siostrze! - krzyknęłam i podbiegłam do mego brązowego konia, który stał nie daleko. Wsiadłam na niego, a on pobiegł bardzo szybko. Usłyszałam jak mnie woła, jednak nie zatrzymywałam się. Po chwili dojechałam do jakiegoś lasu i zesiadłam z konia. Podeszłam do drzewa, które nie daleko rosło. Usiadłam i uparłam się o drzewo i zaczęłam płakać. Nie mogłam uwierzyć że Bey zakochał się w mojej własnej siostrze.

View more

Gdy dojechaliśmy na piękną łąkę, podeszliśmy do małej rzeki. Spojrzałam na rzekę, w której odbijałam się ja i Bey. Wyglądaliśmy jak para, piękna para. Nagle przypomniałam sobie o Bali Beyu i Mihrümah, pewnie teraz spędzają czas razem... Ciekawie czy Mihrümah już powiedziała Malcogolu że wiem o ich romansie? - zapytałam w myślach. Jednak teraz postanowiłam otym nie myśleć, teraz liczy się tylko mój ukochany, z którym jestem w tym pięknym miejscu. Zza myśleń wyrwał mnie głos mężczyzny. Zdziwiło mnie jego pytanie, co miałam mu powiedzieć? Powiedzieć mój mąż mnie zdradza z moją własną siostrą?! Od paru dni nie dawało mi spokoju, tylko jedno pytanie...
- Twoje wszystkie wiersze są o miłości. Parę dni temu powiedziałeś że zakochałeś się w jakieś kobiecie. Kim ona jest? - zapytałam. Miałam, tylko nadzieję że te wszystkie wiersze są o mnie. Jednak miałam męża, którego nie kochałam, a on? Napewno kocha inną kobietę.

View more

🌷Nadszedł ten upragniony dzień, w którym spotkał się ze swoim ukochanym🌷

---

Przebudziły mnie promyki słońca, które wpadały przez okno do mej komnaty. Otworzyłam oczy i wysunełam nogi spod kądry. Spojrzałam przez okno, w którym było widać piękno natury, był piękny sierpniowy dzień. Idealny na spotkanie się z ukochanym. Malcogolu wyjechał parę dni temu z Mihrümah do Edirne, a więc ja mogłam bez problemu spotkać się z ukochanym. Wstałam z łóżka i wezwałam służące, które przyniosły mi suknie i biżuterię. Wybrałam piękną jasną różową suknie, a do tego pasującą biżuterię. Gdy już byłam gotowa, załorzyłam czerwony płaszcz, aby nikt mnie nie rozpoznał. Spojrzałam na zeszyt, który dał mi Bey dwa dni temu, przeczytałam jego wszystkie wiersze, które były piękne. Bey miał ogromny talent, zastanawiałam się tylko w kim jest tak bardzo zakochany? Jaka to kobieta? - pytałam cały czas w myślach. Jego wiersze były miłości, które były wspaniałe. Kazałam dziewczętą zostać, a ze sobą zabrałam tylko najwierniejszą służącą - Melek. Od lat służyła mi jak najlepiej i nigdy nie popełniłam błędu ani mnie nie zdradziła. Zabrałam ze sobą dziennik i wsiadłam do powozu, który stał przed moim pałacem. Po długiej podróży dotarliśmy do Serayiu, wysiadłam z powozu razem z Melek i podąrzyłam do miejsca, gdzie mieliśmy się spotkać. Nie minęło wiele czasu, gdy byłam już na miejscu i zobaczyłam jego... Dałam Melek znak, żeby została służąca bez sprzeciwu została, odwróciła się i wypatrywała czy nikt nie idzie. Poszłam w stronę Beya, a moje serce zaczęło szybciej bić, zaczęłam szybciej oddychać. Poczułam jak ręce mi się trzęsą. Czy to miłość? - zapytałam w myślach. Serce podpowiadało mi że tak, przybliżyłam się do niego i posłałam mu ciepły uśmiech.
- Witaj, Taslicali.
Popatrzyłam w jego piękne brązowe oczy i na chwilę zamilkłam. Zatopiłam się w jego oczach i nie wiedziałam nic poza nim. Po chwili zorientowałam się że zadał mi pytanie.
- Tak, są bardzo piękne. - powiedziałam z uśmiechem i podałam mu jego zeszyt z wierszami. Ciekawe dla jakiej kobiety piszę te wszystkie wiersze? Chciałam bym żeby te wszystkie wspaniałe wiersze, które pisze okazały się dla mnie. Lecz niestety Bey kocha inną...

View more

Zdziwiła mnie jego troska o mnie. Nagle zaczął interesować go mój los? Dlaczego tak bardzo wciał zostać? Może pokłócił się o coś z Mihrümah? - Te pytania, wciąż zadawałam w myślach.
- Jedź. - powiedziałam cichym głosem, którego prawie nie udawało się usłyszeć.
Nie patrzyłam na Beya, tylko wpatrywałam się w podłogę. Nagle z jego ust wydobyły się pytania, nie chciałam mu wszystkiego mówić ani nawet z nim rozmawiać. Po mimo zmęczenia, postanowiłam wyjść na taras i odetchnąć świeżego powietrza. Po woli wysunełam nogi spod kadry i wsunełam je do kapci, które stały koło łóżka. Powolnym ruchem skierowałam się w stronę tarasu. Wyszłam na taras i oparłam się o metalowe barierki. Spojrzałam w gwiazdy, a po mym bladym policzku spłynęła mała łza. Chciałam przez te parę tygodni odpocząć od Bali Beya i od Mihrümah. Chciałam zapomnieć o bólu, który oboje sprawiły mi kilka dni temu. Podobno Taslicali został na parę dni w Serayiu. Może jego spotkam? - zapytałam w myślach. Nagle usłyszałam tupanie czyiś kroków, doskonale wiedziałam czyje to były kroki.
- Odejdź. - powiedziałam cichym głosem, którego chyba Bey nie usłyszał. Chciałam zostać sama, lecz widać było że nie chciał mnie zostawić samą ani na chwilę. Nagle zaczęło kręcić mi się w głowie, jednak mimo starałam tego nie okazywać.

View more