düşünceler

Karakterim değişti

Daha az duygusalim mesela

Duygularım.
Eskisi kadar değer vermiyorum umursamıyor üzülüyorum

Hayata ve insanlara bakış açım

Eskisi kadar umursamıyorum.

ne gibi herkes cakal mesela

Biraz hızlı ve acımasızca büyüdüm. Bir dakika, kuracağım cümleleri zihnimde toplarken aslında küçüldüğümü fark ettim. Onu sevmek için yaklaşanlara dahi güvenmeyip annesinin kucağına koşan bir bebek gibi. Hani sobada elini yakar acısını beş dakika sonra unutur ama acıktığı için saatlerce ağlar ya... Doğruyu yanlışı ayırt edemez. İlk defa keşfettiği sorunu fark eder fakat nasıl çözeceğini bilemez, ne yapacağını şaşırır. Anlatamaz kimseye çünkü konuşamaz. Ağlar, ağlar ama ailesi ne için ağladığını çok sevmelerine rağmen anlamaz. Çünkü onlar için asli ihtiyaçları dışında ağlaması için sebebi yoktur. Çocuk işte...
Velhasıl kelam ilk cümlemi yazmadığımı varsayarak diyorum ki, küçüktüm büyüdüm.