Polubiłam ją dopiero podczas ponownego oglądania serialu. Wcześniej, jako że byłam młodziutką osobą i do tego w teamie Hürrem, stawiałam ja automatycznie w gronie nielubianych postaci. Teraz, kiedy od premiery minęło wiele lat, a ja dorosłam, dostrzegam pewne sprawy inaczej. Widzę, że Hafsa była naprawdę wspaniałą kobietą. Mimo że miała dużą władzę, nie strzeliła jej do głowy sodówka, zachowała trzeźwy umysł. Była sułtanką z klasą i z zasadami, których kurczowo się trzymała. Potrafiła utrzymać porządek w haremie, chociaż nie było to łatwe zadanie. Bardzo kochała swoją rodzinę, stawiała ją na pierwszym miejscu. Wiadomo, święta nie była (bo kto niby jest), intrygowała przeciw Hürrem, ale ja ją rozumiem. Bała się, nie widziała wcześniej kobiety - niewolnicy z tak mocnym charakterem i ambicją. Jej marzeniem była dla syna kobieta delikatniejsza, uległa; nie udało się. Hürrem zaczęła zbyt mocno dominować w tym związku, a to burzyło światopogląd Hafsy, która uważała że kobieta ma stać na uboczu. Całe szczęście, że w późniejszym czasie zaczęła się nieco przekonywać do rudowłosej, szkoda jednak, że trwało to tak krótko.