ımm. küçükken saklambaç oynardık ve ben hep saklandığım yerden çıkardım çişim geldi bahanesiyle. orda unutulmaktan korkardım yalnız kalmaktan. Sonra zamanla saklambaç oynarken yerimden hiç çıkmamaya başladım. Çıkarsam hemen sobelerlerdi. Çünki insanlar acımasız. önnyargılı... Umursamaz... Yaşamınızı bilmeden müdahale ediyorlar. ve... herkesin yaşamak için tutunduğu, kaybetmekten korkuğu diğer insanlardan farklı bulduğu, sobelemeyeceğine emin olduğu en az bi kiş olmalı bu hayatta... benim tutunacağım kimse yoktu bende incir reçelini sevdim. incir reçeli sendin aşkım...
bende maviye tutuldum mavi sendim aşkım...
incir reçelinden toparladığım söz grubunu biraz deiştirdim ve bu oldu. amk. ben harbiden yazar olabnilrim. :D
♥♥♥Kutluay♥♥♥
;D