Demini alır gün geceden aklımdadır yüzün, Aklıma düşünce yüzün şaşar tersim düzüm. Tersim olur düzüm üstümde bir hüzün, Sanki içime oturmuş kalkmak bilmez o son sözün.
Sana gelirken nehirleri denizleri aştım, Ne bir an umudum yitti ne de rotam şaştı. Bir krater ya da bazen bir buluttan taştım, Gözüm çölden kuru gönlüm okyanustan yaştır.
Gel artık düşüncelerim düşlerinden uyansın, Denize dönse gül yüzün gözlerinden su yansır. Ben soğudum dünyadan ki ben donarım, o yansın, Duy sesimi ya Rabb sen her şeyi duyansın.
Nasıl bir maceranın ortasında kaldık? Gönlün hangi avcının oltasına takıldı? Hangi müsrifin israfı bol tasında kaldın? Gönlüm mesafelerin voltasında kaldı.
Senin hâlâ mutlu olma şansın varken, Kaç kurtar kendini yâr senin için erken. Altında kaldım, duvarlarımı yıkarken, Bir bardak su bırak başucuma çıkarken.