İnsancı değilim. İnsanları çok sevmem. Doğayı seviyorum sadece. Doğa denince herkesin aklına kuş, böcek, ot, yaprak filan geliyor. Boktan, ilkel ötesi köy möy ortamları... Hayır, bu değil. Şöyle izah edeyim; kendimi bildim bileli fizik çalışmaktan ve bu konuları okumaktan çok hoşlanmışımdır, ki bu kelimenin etimolojik kökenine bakarsak Latince "physica" kelimesinin "doğa" amlamına geldiğini görürüz, dolayısıyla doğa, daha doğrusu "doğanın çalışma prensipleri" her zaman ilgimi çekti benim. Evrende her şeye buna hayranlık penceresinden bakmışımdır. Eskiden bunları tanrı ile ilişkilendirirdim; şimdi zihnimi o "zehirlenmeden" kurtarınca algımın daha da açıldığını hissediyorum. Her şeye çok daha rasyonel bakabiliyorum artık ve gördüklerimden çok keyif alıyorum. Esasında insanları da daha iyi anlayabilmemi sağlıyor bu bakış.

---

Eşitlik konusuna gelirsek.. Öyle bir şeyin olması teknik olarak mümkün değil. Neden mi? Çünkü birisi Hollandalıların ürettiği boktan metrobüsü satın almak, aradan 25 yıl geçtikten sonra Afrika'da çamur suyu içerek yaşayan bir milletin aynı aracı o ülkeden satın alıp kendi boktan yollarında takır tukur sürmek zorunda. Bazıları fakir olmalı, bazıları zengin. Herkes zengin olursa kimse çöp toplamaz, kimse garsonluk yapmaz. Sistem işlemez halen gelir. Esasında sistemin işlememesi mümkün de değil. Sistemi boz, 30-40 yıla tekrar eski haline gelecektir o düzen. Komünistler bu sözlerime sinir oluyor, doğaldır. Romantik olmak daha kolay seks getirir ama sonuçta ömürden çalar. Benim olmayacak şeyleri hayal edecek durumum yok. Gerçekçi ol, imkansızı isteme.