Ако пред теб стоеше дилемата: красота без ум или ум без красота, какво би избрал/а? Струва ли си да изглеждаш невероятно, ако си неграмотен и обратното - струва ли си да занемариш себе си, за да подобриш умствените си възможности? Успяваш ли да намериш баланса и справяш ли се с пропуските си?
Повечето хора казват, че красотата никога не е от полза, но според мен има професии, в които красотата е на първо място или поне е фактор. Това е ужасна дилема ;/. И двете неща могат да са ти полезни, но определено мозъка е доста по - необходим, ако нямаш желание да си модел или нещо подобно. Но пък ако имаш подобно желание и натам си се запътил, то не е нужно да имам висше. Но като казваш "без мозък" надявам се имаш предвид, че човека мисли по - елементарно, а не че няма абсолютно нищо в главата. Смятам, че и двете могат да бъдат съчетани. Какво ти пречи да учиш и да изглеждаш добре? ;о Все пак не може да учиш 24 часа и да нямаш време да си измиеш косата и да си сложиш мляко за лице или нещо подобно. Под "занемарен външен вид" си представям нещо наистина ужасяващо.. Смятам, че за да си умен не е нужно да стигаш до подобно състояние.
Ми не съм надарена с "неотразима външна красота" и "невероятната дарба да помня всичко като по учебник", но се справям до колкото е възможно човек да се справи, когато постоянно някой му натяква недостатъците му. Благодаря за интересщите въпроси. Вероятно си прочел 100 отговора като моя. Съжалявам, че не можах да се изкажа по - различно по тази тема - просто това е, което мисля :3
Ми не съм надарена с "неотразима външна красота" и "невероятната дарба да помня всичко като по учебник", но се справям до колкото е възможно човек да се справи, когато постоянно някой му натяква недостатъците му. Благодаря за интересщите въпроси. Вероятно си прочел 100 отговора като моя. Съжалявам, че не можах да се изкажа по - различно по тази тема - просто това е, което мисля :3