Nasze gusta zmieniają się z biegiem czasu: w dzieciństwie słuchamy jednej muzyki, potem innej. Jak zmieniły się Twoje upodobania? Jaka muzyka królowała w Twoim życiu w młodości, a jaka obecnie?
Ajjj, że tak po kolei? To trochę zajmie. Powiedzmy też sobie na wstępie, że jestem typem człowieka, który wiecznie poszukuje i dla mnie praktycznie każdy gatunek muzyczny ma prawo do szansy i prawie w każdym znalazłam piosenki, które zostaną ze mną do końca życia. Nie ważne jak zagorzałą fanką rocka by mnie niektórzy ludzie z mojego otoczenia nazwali, ograniczenia nie pozwalają się rozwijać ;)
No zaczniemy standardowo, bo z początku pop -> Ewa Farna, HSM i te sprawy... (Chyba nawet miałam fazę na Violettę, ale cóż, od zawsze mam słabość do języka hiszpańskiego)
Później miałam fazę na reggae (Nadal East West Rockers lubię, choć nie zdarza mi się ostatnio słuchać).
Pamiętam, że potem przyszedł czas na Verbe, a przez nią szybko poszło do Elda i Pezeta.
Cóż, potem znowu wróciłam do popu, ale mi nie wystarczył. Brakowało mi czegoś w popie sprzed, bo ja wiem, 6-7 lat chyba. Tak się złożyło, że w tym samym czasie zaczęłam nałogowo iść w M&A, a że openingi były takie jakie były, poznałam ten cudowny kąt zwany rockiem. Przez niego czasem płynęłam i do metalu, ale to rock ostatecznie zagościł w moim sercu na stałe.
Czasami jednak mam takie momenty życia, że muszę zwolnić, trochę pouciekać od codzienności i wtedy nachodzi mnie na nieco lżejsze brzmienia. Przez taką przymusową przerwę wpadłam nieodwracalnie w k-pop i k-rock (Chociaż nadal twierdze, że j-rock jakoś lepiej radzi sobie z tematem). Nie było to zbytnim zaskoczeniem, bo kultura muzyczna Azji zawsze wokół mnie krążyła, a że lubię inteligentne teksty, to niektóre k-popowe piosenki zatrzymały mnie na dobre (Bo tak, sporo z nich jest świetnych pod każdym względem, nie ważne jak wielkim gównem ludzie próbują nazywać tę muzykę). Tak się składa, że każda moja era muzyczna pozostawiła we mnie jakiś ślad i często w k-popie mogę odnaleźć wszystko co kocham w jednym miejscu. Czasami nachodzi mnie też faza na kapkę bluesa, chociaż rzadko, bo jednak ten typ muzyki wprowadza mnie w dość dziwne stany emocjonalne. Jednak dzień w dzień wracam przede wszystkim do rocka. To przy tej muzyce czuje się jak w prawdziwym domu. To ta muzyka uspokaja mnie najbardziej. To te instrumenty sprawiają, że mam ciary na rękach. To w tych głosach zakochuję się najczęściej. To ta muzyka, nie ważne co się stanie, będzie krążyć w moich żyłach ;)
No zaczniemy standardowo, bo z początku pop -> Ewa Farna, HSM i te sprawy... (Chyba nawet miałam fazę na Violettę, ale cóż, od zawsze mam słabość do języka hiszpańskiego)
Później miałam fazę na reggae (Nadal East West Rockers lubię, choć nie zdarza mi się ostatnio słuchać).
Pamiętam, że potem przyszedł czas na Verbe, a przez nią szybko poszło do Elda i Pezeta.
Cóż, potem znowu wróciłam do popu, ale mi nie wystarczył. Brakowało mi czegoś w popie sprzed, bo ja wiem, 6-7 lat chyba. Tak się złożyło, że w tym samym czasie zaczęłam nałogowo iść w M&A, a że openingi były takie jakie były, poznałam ten cudowny kąt zwany rockiem. Przez niego czasem płynęłam i do metalu, ale to rock ostatecznie zagościł w moim sercu na stałe.
Czasami jednak mam takie momenty życia, że muszę zwolnić, trochę pouciekać od codzienności i wtedy nachodzi mnie na nieco lżejsze brzmienia. Przez taką przymusową przerwę wpadłam nieodwracalnie w k-pop i k-rock (Chociaż nadal twierdze, że j-rock jakoś lepiej radzi sobie z tematem). Nie było to zbytnim zaskoczeniem, bo kultura muzyczna Azji zawsze wokół mnie krążyła, a że lubię inteligentne teksty, to niektóre k-popowe piosenki zatrzymały mnie na dobre (Bo tak, sporo z nich jest świetnych pod każdym względem, nie ważne jak wielkim gównem ludzie próbują nazywać tę muzykę). Tak się składa, że każda moja era muzyczna pozostawiła we mnie jakiś ślad i często w k-popie mogę odnaleźć wszystko co kocham w jednym miejscu. Czasami nachodzi mnie też faza na kapkę bluesa, chociaż rzadko, bo jednak ten typ muzyki wprowadza mnie w dość dziwne stany emocjonalne. Jednak dzień w dzień wracam przede wszystkim do rocka. To przy tej muzyce czuje się jak w prawdziwym domu. To ta muzyka uspokaja mnie najbardziej. To te instrumenty sprawiają, że mam ciary na rękach. To w tych głosach zakochuję się najczęściej. To ta muzyka, nie ważne co się stanie, będzie krążyć w moich żyłach ;)