'w moim zamku ze szkła wszystko jest przezroczyste. -na przykład? -no okna zrobione są z łez. -a mury? -z duszy. -jak z duszy? duszy nie ma. i co, wszystko mogą sobie tam wejść? -tak. bo to właśnie o to chodzi. każdy książę jest mile widziany. -a drzwi? -z serca. -ej. mówiłaś, że wszystko jest przezroczyste! -no tak. bo moje serce jest dziurawe. całe z ran!'