Lunatyczka

No przecież podlane są, co chcesz, tylko jeden umrzył, ale to nie moja wina!

---

Tak naprawdę nie mam ręki do większości roślin, eksperymentuję już jakiś czas z hodowlą kwiatków pokojowych i po prostu z jakichś nieznanych przyczyn zabijam wszystko, z kaktusami i głupią trawą dla kota włącznie. ;_;

---

Ale na przykład bluszcz mi rośnie nieustannie i bardzo ładnie, a podobno jest trudny w hodowli. Chciałabym w związku z tym powiedzieć, że nareszcie odnalazłam swoją roślinną niszę, że tak jak babcia hodowała wielkie fikusy, i tak jak mama hoduje wybujałe storczyki, tak ja będę hodować wspaniałe bluszcze, jak jakaś Poison Ivy normalnie, no ale na trzy doniczki z bluszczem jeden to właśnie ten kwiatek, co umrzył.

---

A umrzył, bo długo stał u mamy na słońcu i już prawie usechł, więc go stamtąd zabrałam i chciałam ratować, i nawet trochę odżył, ale potem kot go zrzucił z półki (na komputer i książki, oczywiście, bo czemu nie) i biedny bluszcz już się nie podniósł po tej tragedii. [*]

View more

1) Najwspanialszy koteł, jakiego w życiu trzymałam, to kociczka, która obecnie jest nestorką podwórkowego rodu, a jest tak epicko piękna, że nazywa się Łapka Kayah Alternatywa Metallica Demolka (właśnie ten ostatni człon sprawił, że wylądowała na podwórku). Ma śliczną mordkę, mądre zielone oczy w ciemnej oprawie i przepiękne przepalane futerko - od spodu białe, z wierzchu grafitowe, normalnie jak jakiś rasowiec, coś pomiędzy syjamem a rosyjskim błękitnym.

---

2) Mój znak zodiaku to Bliźnięta, co trochę tłumaczy sinusoidę mego żywota balansującą nieustannie między ogarnięciem a nieogarnięciem.

---

3) W dzieciństwie oczywiście chciałam być weterynarzem, bo sądziłam, że sprowadza się to do przebywania w towarzystwie ślicznych piesków i kotków. Rzeczywistość szybko sprostowała moje pragnienia. ;P

---

4) Z małych zwierzątek lubię prawie wszystko. Szczurki są fajne, jeże są superfajne, ptactwo wszelkie też jest superfajne, ale raczej nie na tyle, żebym chciała je hodować, bardzo fajne są rozmaite jaszczureczki i kameleony, ale najbardziej fajne stworzonko, które jestem nawet gotowa przygarnąć, to wonsz - pyton królewski.
No, serio.
Tak, wiem, że to straszne, na pewno już poleciały unsuby i unfollowy. :D

---

5) Niewiele filmów oglądam, ale co się zobaczyło, to się nieodzobaczy, a miałam szczęście zobaczyć "Stowarzyszenie Umarłych Poetów" i to jest film, który wywarł na mnie największe wrażenie na przestrzeni całego mojego oglądania filmów - ponieważ przekaz i ponieważ Robin Williams. <3

---

6) Z dwojga złego aligator, jest mniejszy i ma wąską mordkę, więc istnieje szansa, że nie pożre Cię za jednym kłapnięciem.

---

7) Ojej, zbierałam całe mnóstwo klamotów - ładne kamyczki, ładne piórka, ładne liście, kapsle i karty z Pokemonami... miałam też oczywiście segregator z karteczkami, mini-puzzle z bajkami Disneya (bardzo piękne zresztą), karton figurek z kinderjajek i jeszcze milion innych śmieci.

---

8) Nie jestem filmowym autorytetem, bo naprawdę niewiele oglądam, ale "Parnassus" zawsze przyprawia mnie o srogi mindfuck - za pierwszym, drugim i nawet piątym razem.

---

Pytanie ode mnie - czy mogłabym prosić, aby pytania niepowiązane ze sobą tematycznie były zadawane osobno? Spoko, to tylko ask, tu można spamować do oporu. :D

View more

No to po kolei:

---

1) Należę do tej kategorii ludzi, którzy noszą w sobie nieustanną potrzebę ekshibicjonizmu artystycznego, i to bez względu na to, jak bardzo (lub jak mało) artystyczne i interesujące jest to, co robią. Po prostu mam ochotę dzielić się ze światem tym, co robię i sprawdzać, jak świat na to reaguje. Jak na razie świat głównie ma to gdzieś i wcale mu się nie dziwię. :D

---

2) Bardzo lubię pisać recenzje szyszkiego - muzyki, kreskówek, reklam i czego tylko się da - ale pisanie recenzji zajmuje mi strasznie dużo czasu; a tymczasem publiczność woli Simsy, koty i lalki, soł...

---

3) Motywację zazwyczaj czerpię z własnego środeczka - bo ekshibicjonizm, bo wpadłam na nowy pomysł nadający się do publikacji w formie, która spodoba się czytelnikom, bo odkryłam/zrobiłam/kupiłam/obejrzałam/przeczytałam coś nowego, a efekty nadają się to do pokazania na blogasku; ale czasem to nie wystarcza. Wówczas motywują mnie cierpliwie czekający czytelnicy, a na chwilę obecną - również ciężkozbrojna kawaleria sztuk jeden, stojąca na straży mojej kariery blogowej - czyli tajemne Dobre Mzimu. ;)

---

4) Wcześniejszy świadomie prowadzony blogasek nazywał się TFUrczo, zawierał głównie moje osobiste wynurzenia o niczym i był jeszcze bardziej nieogarnięty, niż obecny (tak, jest to możliwe) - słowem, był tragiczny i potrzebowałam zacząć od nowa. I bardzo chciałam nowego blogaska nazwać "pastelove", bo to było wówczas moje ulubione medium artystyczne i uważałam, że bardzo dobrze będzie charakteryzować mą potencjalną działalność - no ale nazwa była zajęta. I bardzo dobrze, bo "akwarelove" jest dużo lepsze. :3

---

5) Trzy mało odkrywcze porady dla młodych blogaskowiczów:
- nie bać się błędów - nie da się od nich ustrzec, ale to nie szkodzi, bo błędy są pouczające i ukształtują Cię jako świadomego blogowego twórcę,
- nie bać się krytyki - jeszcze się taki nie narodził, co by każdemu dogodził, a skrajnie odmienny punkt widzenia krytykanta również może okazać się przydatny w kierunkowaniu Twojego rozwoju,
- nie dać się i próbować - blogowanie to długa i trudna droga do przejścia, a co gorsza nie zawsze wieńczy ją konkretny cel; ale warto się nią przespacerować choćby dla samej przyjemności spacerowania. ;)

View more

Pytanie na czasie, zwłaszcza w związku z ostatnimi dyskusjami na temat uboju rytualnego.
Naprawdę lubię zwierzęta. Koty ubóstwiam, wszelkie ssaki, ptaki, gryzonie, parzystokopytne, rogate i nierogate też są fajne, a tak w ogóle to chciałabym jeża. Jeśli dzieje się im nieuzasadniona krzywda, to ubolewam i w'gle.
Uważam jednak, i być może jest to pogląd brutalny, że istnieją również zwierzęta, które są hodowane wyłącznie na użytek konsumpcyjny, i których los nieszczególnie mnie obchodzi, dopóki nie zobaczę ich na wieszaku w sklepie galanteryjnym albo na własnym talerzu w panierce; a i wtedy interesuje mnie jedynie, czy rozmiar się zgadza, lub czy jest dobrze przyprawione. Od zamierzchłych czasów człowiek wykorzystuje produkty pochodzenia zwierzęcego, i nie zanosi się w tej kwestii na większe zmiany, więc deal with it, obrońcy praw zwierząt. Przykro mi, ale jeśli krówka urodziła się tylko po to, by trafić do czyjegoś garnka, jej losy nie mają większego znaczenia, i dyskusje na temat sposobu jej zabijania nie zaprowadzą donikąd.
Btw, szkoda, że nie ma jakichś, równie fanatycznych, obrońców praw ludzi, którzy wywoływaliby ogólnopolskie debaty o patologiach w rodzinach czy bezdomności. Może wtedy skupilibyśmy się na rzeczach naprawdę istotnych społecznie.

View more