Χα χα! Θυμήθηκα την Χρυσή, ένα νησάκι της Κρήτης προς Λιβυκό πού έχει μόνο μια ταβέρνα κι ένα ελεύθερο κάμπινγκ. Το μέιν του ελ το είχε η Κατερίνα. Όταν το κάθιζε βλέπαμε ότι εκτός από την άμμο πετούσαν τριγύρω μας τα χιλιάδες κωλόχαρτα που ήταν θαμμένα στην άμμο. Τέτοια βρωμιά ποτέ. Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο μας στο Λασίθι.

??? No