Yaradılışımı, geleceğimi, çevremi, insanların farklılığını, duygularımın çeşitliliğini sorguluyodum. Kendimi dinlemeyi öğrenmekti bu yaptığım. Çünkü duyabilecek kadar yüksek bir ses vardı içimde. Bunu fark edince, dünya üzerindeki bütün insanlar birden yok olsalar dahi yalnız kalmayacağımı anladım..
Kız : Seni seviyorum .
Erkek : Bende seni seviyorum .
Kız : Bunu kanıtlamak için bütün dünyaya çığlık at .
Erkek: (kızın kulağına fısıltıyla ) Seni seviyorum .
Kız : Neden kulağıma fısıldadın ?
Erkek : Çünkü benim dünyam sensin..
Aklımın bir köşesinde sen, kahvenin herhangi bir yudumunda yine sen.. Daha iyisi, daha iyisi vardır elbette.. Daha güzel düşüneni, daha güzel seveni, daha çok ilgi göstereni, daha çok anımsayanı.. Hep daha fazlası bulunur. Aramaya hal var mı yeni bir insanı tanımaya güç var mı onu düşünmek lazım...
Yorgunluğumu anlatamıyorum kimseye. Yakınmalarımda ince bir alay görüyorlar. Bu inceliği bana yakıştıranlar tabii cahil insanlar. Ötekilerle artık görüşmüyorum. Darıldım onlara....
Her şey yeni baştan olabilir, ya da kaldığı yerden devam edebilir durum sadece buna yön verir dostum