Sevindiğim zamanları göremeyecek kadar körmüşsün, sen benim sevme mi sevdin, beni değil.
İhtimallerdeki seni sevdin, beni değil . . .
Oysa ki ben seni, sandığının ötesinde sevdim ihmalleri düşünmeden, bıkmadan, usanmadan.
Sende sevmenin hakkını verdim, bir bitmeyen puzzle gibi her gün bir parçanı sevdim.
Şimdi sen, seni sevme mi özlediğin için diyorsun ki "hiç mi sevmedim" bende seni sevdim ama seni sevmeyi daha çok sevdim her anı içten içe hissederek, kana kana, zerre zerre . . .