Hayat!Müsait bir yerde inecek var diyemiyoruz.
Nefes almaya devam ediyoruz, hayat bi türlü yaşanıp geçiyor.
Görüyorum ki şu zamanda insanlar daha yalnız, içten içe yalnızlık çekiyor.
Hep kabul ettirme çabaları var, gereksiz bir yarış var, bu yıpratıyor insanı.
Bu düşük sosyal kültür insanları tüketiyor, kimse kendisi olmaya cesaret edemez olmuş, kendini istediği gibi ifade edemez olmuş, aslında en büyük yalnızlık insanların kendi içlerinde sıkışıp, kendilerine olan özsaygıyı yitirmeleridir.
Kendisi olamayan bir toplumda yaşamak, körlerin arasında gözlerinin görmesi gibidir.
Ne yazık, kendisi olmayı bile erteleyen bir toplumdan iyi bir gelecek bekliyoruz . . .