İnsan doğar büyür ve her lokmayı yutar, haram zıkkım dеmez Kovar kalpten merhameti, yolar yetim hakkı Şanslısın ki bugün karnın doyar, paran çıktı, yarın güneş doğar Fakat yine de odan karanlıktır Ayaz gözlerin pınarlarında buzdan yaşlar dolar Baştan sonra felakete köle donar sırtın Hayat öyle garip bir dengedir ki, yarın öleceğini bilip Kelebek olma hayaliyle yine doğar tırtıl Dert çekmek tek başına taş taşımak gibi Uzan tut çek ellerimden konuşma susar dilim Çocukluğumun kervanında geçen yıllar samyeli Bugün pes ettik herşeye, sen yılmazsan beni Dilim kırmazsa kemik, içimdeki sağanak dinmez artık Başka evim yok, kaldırmazsan gelip yavaş yavaş çürür etim Şehri gökyüzünden izlerim O zaman kes başımı çöktüğünde dizlerim Gördüğümde gizlenir bütün Samanyolu ve Kalbim buz kesti beklemekten Med-Cezir'leri ve Öncesinde biz yatan cümlenin öznesindeyiz Bir akşam ve sabah değil, Dört Mevsimdeyiz