Şu an öyle bi durumdayım ki, dokunsalar ağlayacak gibi. Çok kötüyüm. Yıprandım herşeyden, herkesten. Yoruldum güçlü olmaktan. İçimde fırtınalar kopuyor, ama ben sessizce gülüyorum herkesin yüzüne. Senin açtığın yaralardan daha derinleri var be bayım. Bak şimdi onlar kanıyor. Neye isyan ediyim, öfkemi neden çıkarıyım bilemiyorum. Arafta kaldım, sığınacağım bir dalım bile yok. Sevgisizlikten, sevilmemekten değil bu halim. Ondan kötü değilim.
Bak şimdi sana çok ihtiyacım var, hiç bir şey demeden sarılsan sıkı sıkı, herşey çok güzel olucak desen, moral versen. Benim sana tam da bugünkü gibi hiç ihtiyacım olmadı. Biri bana sarılsın, huncarca...ama sormasın ne oldu sana diye.
Ben huzurumu özledim...Huzur bulduklarım beni artık huzursuz ediyor. Nereye aitim bilmiyorum. Yok olmak geçiyor aklımdan, ortalıktan kaybolmak...