Bırak artık bunları çek kapıyı çık
Önemseme kaldırım taşlarını bas çizgilere
Her gün gülümsediğin o çocuğa gülümseme
Selam verme göz göze geldiklerine
Mesela dinleme insanları
Sızlatma işte o vicdanını
Kaçtı desinler dönme geriye
Gözünün önünden gitmesin içinden çıkamadığın o anlar
Yaptığın her iyiliğe karşı içinden sökülen parçaları unut
Ama içinin yanışını unutma
Tut kinini kim ölmüş kötülükten
Bu kez iyi sen olma bırak onlar yansın senin adına
Açma şu kapılarını insanlara
Sırf seviyorum diye kırdırma kemiklerini
Bırak kiminle iyiyseler onlarla kalsınlar
Sen mezarlık değilsin çocuk
Sen kimsenin ağlayacak omzu değilsin
Bırak artık çek kalbinin kapılarını çık.