Tak... ostatnie tygodnie były czymś okropnym. Nie sądziłam nigdy, że stres i zdenerwowanie może osiągnąć aż tak wysoki poziom! W dodatku fałszywie przychylna osoba dodawała mi jedynie smutku i kolejnych tematów na bezsenne noce przy nadmiernym myśleniu. Cóż... przecież robi to od tak wielu lat, nawet będąc tysiące kilometrów z dala ode mnie. Był to zarazem najgorszy jak i najlepszy okres w moim życiu. Bardzo długo myśli moje były skierowane pod scenariusz samodzielnego ubierania i wiązania sukni... jakież to moje zdziwienie było, gdy w ten dzień, parę godzin wcześniej, na mój dom wlała się fala ludzi i każdy zajmował się czymś by mi było lepiej.

---

Coś się zmieniło. Nie tylko nazwisko, a coś we mnie.

---

Może to myśl o nadchodzącym "tygodniu" miodowym. Nie tylko tyle co docelowa Grecja mnie cieszy, zwiedzanie Aten, Meteorów i wielu innych regionów, ale tez fakt, że samolot mam w moim uluinym mieście - Warszawie. Będę mogła znow nacieszyć oczy tym co zapamiętałam, bo będę miała aż dobę nim samolot zabierze mnie do krainy Bogow.

---

Ciekawa jestem odkrywania "nowej siebie", tych zmian, które czuje w kościach, ale też ciekawi mnie co jeszcze będę postrzegać inaczej lub może co jeszcze uległo zmianie poza moim "ja".