Pytasz mnie dziś co w nim widziałam. Czemu nadal po tym wszystkim z nim pisałam, spotykałam się. Otóż odpowiedź jest prosta. Widziałam w nim miłość mojego życia, szczęście ukryte w jego uśmiechu, pasję w oczach, a bezpieczeństwo w silnych ramionach. Widziałam sens następnego dnia. Widziałam urok przytulania i całowania. Widziałam także bliskość i ciepło drugiej osoby, słodkie wiadomości.Widziałam moją radość, gdy on za wszelką cenę próbuje mnie rozbawić. Widziałam poczucie własnej wartości i akceptacji. Widziałam świadomość, że ktoś jest dla mnie, tęskni... Widziałam wszystko, każdą chwilę. Wszystko to wydarzyło się naprawdę. I naprawdę byłam szczęśliwa. Dopiero potem pojawiły się łzy. A tego już nie przewidziałam.