Żyjemy w ciągłym pośpiechu, otoczeni elektronicznymi gadżetami, które absorbują naszą uwagę i czas. Teoretycznie mają one ułatwiać nam życie, a mimo to mamy dla siebie nawzajem coraz mniej czasu, coraz rzadziej bezpośrednio ze sobą rozmawiamy, nie piszemy do siebie jak kiedyś długich listów.Nie ma w tym miejsca na głębsze rozmowy, poważniejsze przemyślenia, uczucia, na okazywanie sobie bliskości, ciepła, przywiązania. Dotyczy to nie tylko rodziny, ale także innych znajomych osób. Przyjaźń też potrzebuje czasu na poznanie się, pewnej bliskości, porozumienia, wspólnego przeżywania tych samych wydarzeń. Można więc nawet żyć w pozornie szczęśliwym związku, a i tak w głębi serca czuć cierpienie i uczucie osamotnienia. Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności. To najgorsza udręka, najcięższa tortura

View more