speedwayisbeautiful

Zdecydowanie tak. Zeszłotygodniowy turniej SBPC w Ostrowie był bardzo ciekawy i szczególnie szczęśliwy dla reprezentantów Polski. Zwycięstwo w tych zawodach, a jednocześnie w całym cyklu, odniósł młody zespół Fogo Power. Chłopaki bez większych problemów odjechali wszystkie swoje wyścigi, co zapewniło im pierwsze miejsce na podium. Drugą lokatę zdobyła drużyna Eport2000.pl Team, w której na szczególną pochwałę zasługuje Piotrek Protasiewicz. Zawodnik Falubazu zaimponował zwłaszcza w dwudziestym wyścigu. Wówczas, jadąc w swój charakterystyczny sposób po zewnętrznej, przez 4 okrążenia atakował Grega Hancocoka, którego wyprzedził na samej kresce. Zespołem, który najbardziej zawiódł w Ostrowie był Monster Energy Team. Przed zawodami wielu ekspertów i kibiców typowało ich zwycięstwo w tych zawodach. Jednak trzem mistrzom świata, w końcowym rozrachunku, nie udało się stanąć nawet na najniższym stopniu podium.

View more

Po prostu brakuje mi słów. Kiedy dowiedziałam się o jego śmierci, miałam wrażenie, że wszystko wokół na chwilę się zatrzymało, łącznie z moim sercem. Przed chwilą się obudziłam i nadal nie mogę w to uwierzyć. Nie dociera do mnie to, że nigdy więcej nie zobaczę Krystiana. Byłam przekonana, że prędzej czy później z tego wyjdzie. Chłopak miał 18 lat, całe życie przed sobą i mnóstwo marzeń do spełnienia. Nie rozumiem dlaczego odszedł od nas tak szybko, inaczej powinno to wyglądać. Z całego serca współczuję rodzinie, bo wyobrażam sobie co teraz czują. Jest to dla nich z pewnością najtrudniejszy czas w życiu, dlatego życzę im dużo siły i wytrwałości. Ciężko mówić o tej sytuacji, bo łzy same napływają mi do oczu. Mam nadzieję, że Krystian będzie teraz liderem w swojej niebiańskiej drużynie i kiedyś jeszcze się spotkamy :(

View more

Już kilkaset metrów przed stadionem poczułam ten niesamowity klimat. Widziałam wokół siebie tysiące ludzi w biało-czerwonych barwach i był to jeden z najpiękniejszych widoków w moim życiu. Poczułam, że chociaż każdy tutaj kibicuje innemu klubowi w lidze, to wszyscy razem stanowimy wielką żużlową rodzinę. Nigdy nie zapomnę tego uczucia, gdy po wejściu na swój sektor zobaczyłam piękny stadion wypełniony 50 tysiącami ludzi. Naprawdę ciężko to opisać słowami. Zaczęłam oczywiście robić mnóstwo zdjęć i filmików, bo takie pamiątki mają dla mnie nieocenioną wartość. Po chwili rozpoczęły się zawody, w których nie brakowało sportowych emocji. Tor był przygotowany perfekcyjnie, tak jak zapowiadano od dłuższego czasu. Uważnie obserwowałam naszych młodych zawodników, z których dwóch zakończyło rywalizację na półfinałach. Szkoda, że Polakom nie udało się powalczyć o podium, bo bardzo na to liczyłam. Mimo wszystko cieszę się z ich rezultatu i wierzę, że z turnieju na turniej będzie coraz lepiej. Serce do walki zawsze mają ogromne, a to jest w żużlu najbardziej cenione. Sporym pocieszeniem było dla mnie zwycięstwo Taia Woffindena i drugie miejsce Grega Hancocka. Obu tych zawodników bardzo lubię i szanuję zarówno jako ludzi jak i sportowców.
Kolejnego dnia, jeszcze przed południem, dotarłam do strefy kibica przy Stadionie Narodowym. Kupiłam opaskę na rękę wspierającą Darcy'ego Warda, a przede wszystkim zdobyłam autografy trenera Marka Cieślaka i polskich zawodników, z czego jestem bardzo zadowolona. Spotkanie Reprezentacji Polski z Resztą Świata zakończyło się minimalną przegraną naszych zawodników. Chłopcy ponownie włożyli dużo serca w walkę na torze i z pewnością zdobyli kolejne cenne doświadczenie. Ważnym wydarzeniem tego dnia było pożegnanie Tomasza Golloba z reprezentacją. Zgromadzeni na Stadionie Narodowym kibice wielką owacją na stojąco podziękowali mu za wszystkie minione lata w reprezentacji. Tomek bardzo się wzruszył, co tylko potwierdziło jak ważna była dla niego jazda z orłem na piersi przez całą karierę.
Podsumowując, żużlowy weekend w Warszawie był dla mnie niesamowity. Pierwszy raz uczestniczyłam w tak wielkim wydarzeniu i widziałam tak wielu kibiców żużla w jednym miejscu. Mam nadzieję, że turniej GP na długo zagości w Warszawie i zawsze będzie wspaniałym żużlowym świętem :)

View more

Czas na małe podsumowanie wczorajszego dnia :)
Zacznę oczywiście od wygranego przez moją drużynę spotkania wyjazdowego do Opola. Mimo nieobecności Karola Barana, udało nam się zwyciężyć bez większych problemów. Chciałabym pochwalić przede wszystkim Macieja Kuciapę, Rafała Karczmarza i Rene Bacha, który świetnie zrehabilitował się za piątkowy mecz w Rzeszowie.
Pierwszym ekstraligowym spotkaniem, które mieliśmy okazję wczoraj obejrzeć, był mecz między drużynami z Grudziądza i Zielonej Góry. Po raz kolejny piękne widowisko na tym torze zapewnił Tomasz Gollob, który był liderem swojej drużyny. Jazda Polaka ponownie była niesamowita i z pewnością uszczęśliwiła nawet najbardziej wymagających kibiców. Mogę jedynie pozazdrościć ekipie z Grudziądza, że mają w składzie takiego zawodnika.
Tymczasem w Lesznie rozgrywało się spotkanie aktualnych mistrzów Polski z beniaminkiem, czyli drużyną z Rybnika. Widziałam jedynie kilka biegów z tego spotkania, jednak sam wynik świadczy o ciekawym przebiegu zawodów. Myślałam, że Leszno bez większych problemów poradzi sobie na własnym torze, jednak bardzo dzielnie postawili się przeciwnicy, dla których remis w tym spotkaniu jest jak dla mnie sporym sukcesem. Wśród gospodarzy zawiedli przede wszystkim Nicki Pedersen i Peter Kildemand, których lepsza postawa zapewniłaby zwycięstwo drużynie z Leszna.
Kolejnym ciekawie zapowiadającym się spotkaniem był pojedynek między Gorzowem a Toruniem. Liczyłam na dosyć wyrównane zawody i choć spodziewałam się zwycięstwa silnej u siebie Stali Gorzów, takiego wyniku kompletnie nie brałam pod uwagę. Drużyna z Torunia zgromadziła na swoim koncie jedynie 28 punktów, zdobywając przy tym tylko jedną trójkę wywalczoną przez Grega Hancocka. W ekipie gospodarzy komplet punktów zdobył Krzysztof Kasprzak i Bartosz Zmarzlik, który po raz kolejny pokazał jak niesamowitym jest zawodnikiem.
Jako ostatni podsumuję mecz między drużynami z Tarnowa i Wrocławia. Osobiście cieszę się z wygranej gości, którzy mimo braku kontuzjowanego Milika poradzili sobie z silnym na swoim torze przeciwnikiem. Na wyróżnienie zasłużyli zwłaszcza Tai Woffinden, Maciej Janowski i Maksym Drabik.
Na koniec warto powiedzieć, że do wielkiego ścigania na Stadionie Narodowym zostało tylko 5 dni! Jestem przeszczęśliwa, że już za kilka dni pojawię się w Warszawie i mam nadzieję na wielkie widowisko, w którym główną rolę odegrają Polacy :)

View more

Teraz czas na małe podsumowanie wczorajszych meczów w Ektralidze :)
Zacznę od spotkania drużyny Falubazu z Rybnikiem. Tak naprawdę ciężko jest obiektywnie wypowiedzieć się na temat tego meczu. Byłam w wielkim szoku, gdy zobaczyłam sypiący w czasie zawodów śnieg, bo nigdy wcześniej nie spotkałam się z taką sytuacją. Widać było, że utrudniał zawodnikom jazdę, a warunki na torze ulegały zmianie i dla wielu był on sporą zagadką. Mam nadzieję, że dobra postawa Rybnika zostanie potwierdzona w kolejnych spotkaniach, ponieważ jest to ciekawa drużyna, która może wnieść nieco kolorytu do Ekstraligi. Cieszę się, że mimo ciężkich warunków mogliśmy obejrzeć spotkanie, które rozstrzygnęło się dopiero w ostatnim biegu.
Na zakończenie żużlowej niedzieli mieliśmy okazję obejrzeć mecz Grudziądza z Wrocławiem, który okazał się być świetnym widowiskiem. Z niecierpliwością czekałam na to spotkanie, ponieważ zastanawiałam się w jakiej dyspozycji jest drużyna z Wrocławia, dla której była to dopiero inauguracja sezonu. Jazda obu drużyn była równa praktycznie przez całe zawody. Oczywiście muszę wspomnieć o fenomenalnej jeździe Golloba. Jego jazda w jedenastym biegu pokazała prawdziwe piękno tego sportu. Oglądanie Tomka w takiej dyspozycji jest czystą przyjemnością i przypomina o starych dobrych czasach, kiedy nasz najlepszy żużlowiec w historii zdobywał mistrzostwo świata. Mam nadzieję, że Gollob jeszcze niejednokrotnie zaprezentuje kibicom podobne akcje, bo żużel w takim wydaniu cieszy, wzrusza i przywołuje piękne wspomnienia :)

View more

Gratuluję drużynie z Leszna pierwszego zwycięstwa. Mnie najbardziej ucieszyła jazda Hancocka i Pawlickiego, bo w poprzednich meczach obaj pojechali poniżej swoich możliwości, a są to jedni z moich ulubionych zawodników.
Przy okazji chciałabym pogratulować swojej drużynie zwycięstwa w piątkowym meczu w Bydgoszczy. Każda wygrana na wyjeździe jest niezwykle ważna, dlatego świetnie, że udało nam się tego dokonać. Mimo wszystko wyniki spotkań aktualnie schodzą dla mnie na drugi plan ze względu na sytuację, która spotkała Kenniego Larsena. Większość wie jak wielką sympatią darzę tego człowieka. Uwielbiam Kenniego odkąd pierwszy raz zobaczyłam go w Rzeszowie i darzę go wielkim szacunkiem. Jest bez wątpienia jednym z moich ulubionych zawodników. Uważam go za bohatera i bardzo wiele mu zawdzięczam. Do tej pory nie mogę uwierzyć, że spotkało go coś tak przykrego. Kiedy tylko dowiedziałam się, że trafił do szpitala po postrzeleniu, moje oczy wypełniły łzy i poczułam ból, jakiego nie doświadczyłem chyba nigdy wcześniej. Jestem pełna nadziei, że Kenni wyjdzie z tego i obudzi się w ciągu najbliższych dni. Modlę się za niego całym sercem. Wiem, że jest cholernie silny, co udowodnił już wiele razy i bardzo mocno wierzę, że wszystko dobrze się ułoży. Nie wyobrażam sobie, żeby było inaczej.

View more

Już jutro czekają nas kolejne żużlowe emocje, a tymczasem chciałabym powiedzieć kilka słów na temat inauguracji sprzed tygodnia.
Z wielką niecierpliwością czekałam na to spotkanie z kilku powodów. Przede wszystkim był to mecz rozpoczynający zmagania w najlepszej żużlowej lidze świata, na który każdy miłośnik czarnego sportu czeka przez kilka miesięcy. Poza tym byłam bardzo ciekawa co zmieniło się przez okres zimowy - kto z zawodników zaskoczy pozytywnie, a kto negatywne. Na dodatek był to pojedynek między aktualnym a ubiegłorocznym mistrzem Polski, co gwarantowało sporą dawkę emocji. Pierwszy raz przeciwko sobie pojechali bracia Pawliccy, a pojedynek zapowiadał się jeszcze ciekawiej ze względu na brak kontuzjowanego Emila. Tak naprawdę ciężko było wytypować zwycięzcę, a spotkanie rzeczywiście okazało się wyrównane. Kiedy po 11 biegach gospodarze prowadzili ośmioma punktami, wydawało się, że bez większych problemów wygrają na inaugurację. Sytuacja jednak zupełnie się odwróciła, a końcówka Stali Gorzów była godna podziwu. Przyjezdnym udało się wygrać z Unią Leszno 48:42, czego należy im serdecznie pogratulować. Właśnie takie mecze ukazują prawdziwe piękno żużla. Mnie osobiście ucieszyła postawa Kasprzaka, który zdobył wiele punktów dla swojej drużyny. Wyglądał zupełnie inaczej niż w ubiegłym roku, kiedy nie potrafił nawet nawiązać walki z innymi zawodnikami. Długo czekałam na to, żeby znowu móc cieszyć się jego jazdą i zobaczyć uśmiech na twarzy Krzyśka. Na wyróżnienie zasłużył też z pewnością Bartek Zmarzlik, który w największym stopniu przyczynił się do zwycięstwa Gorzowa, do czego przyzwyczaił nas w ubiegłym roku. Jestem bardzo ciekawa występów tego chłopaka w Grand Prix i z całego serca życzę mu jak najlepiej :)

View more

Cześć wszystkim :)
Co prawda nie było mnie tutaj od dłuższego czasu, jednak w związku z różnymi pytaniami na temat mojej obecności na asku, postanowiłam, że w miarę możliwości postaram się zaglądać tutaj regularnie.
Pierwszą rzeczą, o której chciałabym powiedzieć, jest obecna sytuacja mojej drużyny. Pod koniec zeszłego sezonu, po wysokiej wygranej w barażach, utrzymaliśmy się w Ekstralidze. Nikt nie spodziewał się wtedy, że już po kilkudziesięciu dniach nasza obecność w jakiejkokwiek lidze w tym sezonie stanie pod wielkim znakiem zapytania. Bardzo mocno to przeżywałam, ponieważ nie spodziewałam się, że w Rzeszowie są jakiekolwiek problemy finansowe. Na szczęście udało się zebrać odpowiednie środki na jazdę na zapleczu Ekstraligi. Nawet sobie nie wyobrażam, żebym mogła wytrzymać cały rok bez odwiedzania stadionu przy Hetmańskiej!
W Lany Poniedziałek odbyła się inauguracja, podczas której pokonaliśmy drużynę z Łodzi w stosunku 50:39. Byłam bardzo szczęśliwa, że mogłam wreszcie pojawić się na stadionie, usłyszeć ryk motocykli, poczuć ten wyjątkowy zapach... Chyba nikomu z was nie muszę opisywać tego uczucia. Tego dnia ponownie poczułam jak ważnym elementem mojego życia jest chodzenie na żużel.
W niedzielę, kilka dni później, ponieśliśmy naprawdę wysoką porażkę w Gdańsku. Wynik 62:28 niestety mówi sam za siebie, dlatego nie będę poświęcać temu zbyt wiele czasu. Praktycznie każdy z naszych zawodników pojechał poniżej oczekiwań. Nie wiem jaka jest przyczyna tej porażki, bo jako osoba o optymistycznym podejściu do życia, nie rozmyślałam nad tym meczem przez kolejnych kilka dni. Po prostu zakodowałam to jako taki "gorszy dzień", który czasami przytrafia się każdemu z nas.
W ubiegłą niedzielę miało się odbyć spotkanie derbowe z Krosnem, jednak pogoda nieco pokrzyżowała nam plany, dlatego na kolejny żużel w Rzeszowie będzie trzeba jeszcze trochę poczekać :)

View more

Jestem oczywiście po stronie Hancocka. Nicki naprawdę musi zrozumieć pewne rzeczy. Przypomnijcie sobie ile razy powodował kontuzje innych. Gdyby nie doświadczenie Grega mogłoby się to źle skończyć. Takie wypadki mogą przecież kończyć się inwalidztwem lub śmiercią. Czasem trzeba umieć powiedzieć sobie dość. Niestety Nicki nie patrzy na innych zawodników. Liczą się tylko jego zasrane trzy punkty, które chce zdobyć bez względu na wszystko. Sam Greg pokazuje, że da się jeździć widowiskowo, na najwyższym poziomie i bez wyrządzania innym szkody. Nie wspomiam już nawet o tym, że Pedersen jeżdząc w barwach Leszna wywozi kolegów ze swojej drużyny. Przecież to nie ma znaczenia czy drugi zawodnik przywiezie dwa punkty czy zero, bo najważniejsza jest jego trójka.
Sam Hancock najlepiej skomentował tą sytuację:
"Po powtórce biegu piętnastego, czyściłem swoje gogle i pakowałem sprzęt do busa, kiedy Nicki podszedł do mnie i zapytał czy mam chwilę. Oczywiście, nie miałem zbyt dużej chęci do rozmowy, ale zanim zdążyłem cokolwiek powiedzieć, to usłyszałem od niego, że nie zrobił nic złego i to był sprawiedliwy pojedynek. To była celowa prowokacja i ponownie straciłem kontrolę nad sobą i skierowałem się w jego stronę w celu konfrontacji, ale zostałem zatrzymany przez kolegów z Piraterny. Byłem wściekły i krzyczałem w kierunku Nickiego.
Jak już wszystko się uspokoiło, zauważyłem, że Nicki od początku ma telefon w ręku i nagrywa całe zdarzenie. On celowo podszedł do mnie i powiedział coś, co miało mnie sprowokować i liczył na reakcję. Wrobił mnie na całego, nie wiem z jakiego powodu, a potem tylko stał z boku i uśmiechał się do mnie.
Po tym incydencie, Nicki mijał wielu kibiców, w tym dzieci. Pokazał im środkowy palec. Usłyszałem o tym od własnych dzieci, które były w tym tłumie i to wszystko widziały.
Nicki nie zatrzyma się przed niczym, aby zyskać przewagę w tym sporcie. Dlatego doprowadza do takich sytuacji, w których zawodnicy czują się zagrożeni. My wszyscy wiemy że Nicki jeździ twardo. Wiemy, że potrafi być niebezpieczny, ale czasem trzeba powiedzieć "dość".
Nicki nie widzi innych zawodników w wyścigu. On po prostu widzi to, co chce zobaczyć i doprowadza do sytuacji niebezpiecznych. Jeśli czuje, że może przedostać się do przodu, nie raniąc przy tym samego siebie, niezależnie od tego czy w tej sytuacji ucierpi ktoś inny, to robi to. To jest facet, z którym musimy dzielić tor."

View more