Dotychczasowe życie wciąż uczy mnie czegoś nowego. Uczę się na swoich błędach, próbuję czegoś nowego, patrzę inaczej, powstaję, upadam, spotykam się z szarą codziennością, borykam z problemami, doświadczam przyjemnych sytuacji. To wszystko kształtuje mnie jako człowieka, a bagaż życiowy pozwala być osoba bogatszą duchowo, i psychicznie. Życie dało mi wiele nauk, których nie sposób tak o wymienić. Najważniejsza z nich jednak to chyba nigdy nie mów nigdy . Nie mogę powiedzieć, że nie można ufać ludziom - bo zdarzają się Ci, którzy są tego godni.
Nie mogę powiedzieć, że trzeba liczyć tylko na siebie - bo zdarzy się ktoś, kto poda pomocną dłoń.
Nie mogę powiedzieć, że na świecie nie ma miłości - bo znajdzie się ktoś, kto na to zasłuży.
Nie mogę powiedzieć, że udawanie kogoś nie przynosi korzyści - bo czasem sytuacja może od nas tego wymagać.
Nie mogę powiedzieć, że czas leczy rany - bo moich pomimo lat nie wyleczył.
Nie mogę powiedzieć, że życie jest okrutne - to nie życie, to ludzie i decyzje przez nas podejmowane.
Nie mogę powiedzieć, że murzyn/ateista/homoseksualista to gorszy człowiek - to tak jakby oceniać całą książkę po jednej stronie.
Nie mogę powiedzieć, że w życiu liczy się tylko pieniądz, który daje szczęście - nie mam góry pieniędzy, a mimo to czuję się nawet szczęśliwy..
Nie mogę powiedzieć, że nie zdarzy się już nic, co mnie zaskoczy - bo może się to zmienić.

---

Mogę powiedzieć, że są na świecie ludzie, dla których warto żyć, wartości, dla których warto się poświęcić, cele, które warto zdobyć, marzenia, które warto spełniać, i dni, za które warto umierać.
Tego nauczyło, i nadal uczy mnie życie.;))